Πλάκα: Ανοιξιάτικες βόλτες στην ομορφότερη γειτονιά της Αθήνας!

Ειδικά τώρα που αρχίζουν να μοσχοβολούν τα γιασεμιά και οι μπουκαμβίλιες να παίρνουν αυτό το υπέροχο μοβ-φούξια χρώμα, η Πλάκα αναδεικνύεται στην πιο αγαπημένη βόλτα στην πόλη. Ναι, μαζί με εσένα θα είναι φυσικά και δεκάδες τουρίστες που θα την «τρώνε» με τα μάτια τους και θα τη φυλακίζουν στους φωτογραφικούς τους φακούς, όση ώρα δεν χαζεύουν τα δερμάτινα και τα αρχαιοελληνικού στυλ φορέματα και αξεσουάρ στα μαγαζάκια της Αδριανού· εσύ όμως μην πτοείσαι. Δεν διέσχισες χιλιάδες χιλιόμετρα για να φτάσεις έως εδώ. Βρίσκεσαι στον τόπο σου, παρόλο που εδώ -παραδόξως- νιώθεις πως είσαι τουρίστας...



Δείτε ακόμη:Total Guide: Τα καλύτερα εστιατόρια της Αθήνας!

Το κλίμα άλλωστε το ευνοεί και σε βάζει αμέσως σε αυτόν το ρόλο. Γιατί να μην χαζέψεις κι εσύ μαζί τους το φολκλόρ σκηνικό, ως το πλέον εξαγώγιμο τουριστικό μας προϊόν; Κι αλήθεια, αυτό πουλάει... Τσολιαδάκια, συρτάκι και άγιος... ο αρχαίος πολιτισμός! Όσο όμως τουριστική κι αν φαντάζει η Πλάκα στα δικά σου μάτια, παραμένει μια από τις ελάχιστες γραφικές συνοικίες και ίσως η μοναδική που καταφέρνει να σε ταξιδέψει στην Αθήνα των τελευταίων 100 και πλέον χρόνων...

Η ΠΛΑΚΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ....

Ο τόπος που πατάς ήταν ανέκαθεν το κέντρο της πρωτεύουσας. Με σημείο αναφοράς τον αρχαίο βράχο αναπτύχθηκε όλη η σύγχρονη πόλη και χάρη σε ανθρώπους όπως η Μελίνα Μερκούρη και ο Αντώνης Τρίτσης (με δική τους πρωτοβουλία όλα τα κτήρια κρίθηκαν διατηρητέα) μπορείς νοερά να παρακολουθήσεις ανάγλυφα μέχρι και σήμερα την εξέλιξή της. Θα περπατήσεις και θα δεις δίπλα στα νεοκλασικά αριστουργήματα -μάρτυρες μιας ευημερησάσης αστικής τάξης- σημαντικά δείγματα της αρχιτεκτονικής που τείνει να εξαφανιστεί... Κακώς, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάς ότι η Πλάκα ήταν μια άκρως λαϊκή γειτονιά, ιδιαίτερα ξακουστή για τα καπηλειά της.

Δεν είναι τυχαίο ότι από εδώ ξεκίνησε η κλασική αθηναϊκή ταβέρνα, η πιο αντιπροσωπευτική μορφή της νυχτερινής διασκέδασης προπολεμικά. Μετά βέβαια από τον πόλεμο, ο ζωγράφος Μίνως Αργυράκης βγάζει τα σκίτσα και τις ιστορίες του για την Πλάκα, δημιουργώντας τη μόδα της εποχής με τις γνωστές μπουάτ και πολύ αργότερα τις ντισκοτέκ. Η εποχή της δικτατορίας βρίσκει την Πλάκα σε παρακμή, καθώς οι οχληρές χρήσεις των καταστημάτων οδηγούν σταδιακά στην απομάκρυνση του πληθυσμού και την εκκένωση της περιοχής. Μέχρι βέβαια τον καιρό που το διάταγμα περί χρήσεων γης έδιωξε τα νυχτερινά μαγαζιά και έφερε μια σχετική ισορροπία, η οποία ωστόσο παλινδρομεί μέχρι και τις μέρες μας.

Η ανάπτυξη της Πλάκας ως τουριστικός ομφαλός της πρωτεύουσας έγινε βάση μεθοδευμένης κρατικής στρατηγικής στις δεκαετίες του '50-'60, βάζοντάς την στο κέντρο της αντίστοιχης προβολής της χώρας μας. Σήμερα αυτό γίνεται ιδιαίτερα εμφανές στην Αδριανού, με τα δεκάδες μαγαζιά που απευθύνονται κυρίως σε ξένους.

Δείτε ακόμη: Specialty καφές: Σε ποιά μαγαζιά της Αθήνας θα πιεις τον καλύτερης ποιότητας καφέ;

Η δεκαετία του '80 σηματοδοτήθηκε από μεγάλες αλλαγές. Στο μεγαλύτερο μέρος της η Πλάκα πεζοδρομήθηκε και μπήκε σε ένα πρόγραμμα γενικότερης ανάπλασης. Οι νέες πολιτικές επέβαλαν τη δημιουργία ενός μουσείου -που σήμερα βρίσκεται στον αντίποδα εκείνων των σχεδιασμών και στοχεύουν σε έναν τουρίστα μορφωμένο, που αναζητά κάτι πιο ουσιαστικό από συρτάκι και greek salad. Έπρεπε να φτάσουμε στον 21ο αιώνα για να μιλήσουμε επιτέλους για το Μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο σε συνδυασμό με το μετρό και την πεζοδρόμηση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου έδωσαν το δικό τους στίγμα, παρασύροντας την Πλάκα σε μια νέα εποχή...



ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ...

Είτε επιλέξεις ως αφετηρία το σταθμό στο Μοναστηράκι, είτε αυτόν του μετρό στην Ακρόπολη, για να νιώσεις τον παλμό της καρδιάς της Πλάκας θα πρέπει να περπατήσεις οπωσδήποτε στην Αδριανού (από τη μεριά της Πλάκας, γιατί ο δρόμος συνεχίζει μέχρι το Θησείο)...

Διαβάστε τη συνέχεια στο athensmagazine.gr