Η τραγική οικογενειακή ιστορία
Το βράδυ της 21ης Ιουνίου του 1991, ο πατέρας της Σαρλίζ και ο αδερφός του επέστρεφαν σπίτι από μια νυχτερινή έξοδο. Μία θεία τηλεφώνησε για να προειδοποιήσει ότι ήταν εκνευρισμένος. «Η φύση σου δίνει ένστικτο. Και ήξερα ότι κάτι κακό θα συνέβαινε».
Όταν έφτασε στο σπίτι, ο πατέρας της άρχισε να πυροβολεί, πρώτα στην κλειδωμένη πύλη του σπιτιού και έπειτα μέσα από την κουζίνα, σύμφωνα με κατάθεση της μητέρας της. Άρχισε να χτυπά με βία την πόρτα του δωματίου της Σαρλίζ, λέγοντας: «Απόψε θα σας σκοτώσω και τις δύο με καραμπίνα».
«Το τραγικό είναι ότι όλοι στη Νότια Αφρική έχουν όπλο… Αυτός είναι ο τρόπος ζωής εκεί. Τρομερά πράγματα συμβαίνουν», σημείωνε η Θερόν και συμπλήρωνε: «Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν γύρω σου, γιατί οι άνθρωποι γίνονται παράλογοι και συναισθηματικοί και μεθούν… τρομερά πράγματα μπορεί να συμβούν».
Μετά την απειλή, ο πατέρας της πυροβόλησε με το όπλο του μέσα στο δωμάτιό της. Η μητέρα της άρπαξε το δικό της όπλο και πυροβόλησε τους δύο άντρες, σκοτώνοντας τον σύζυγό της και τραυματίζοντας τον αδερφό του. Σύμφωνα με την κατάθεση της Θερόν στην αστυνομία, ρώτησε τη μητέρα της: «Τι συνέβη;» και εκείνη της απάντησε: «Σαρλίζ, τους πυροβόλησα… τους πυροβόλησα».
Ο πατέρας της ήταν νεκρός, αλλά για τη Σαρλίζ δεν υπήρχε αμφιβολία αναφορικά με τα συναισθήματά της απέναντι στη μητέρα της για την πράξη της. «Ξέρω τι συνέβη. Και ξέρω πως αν η κόρη μου βρισκόταν στην ίδια κατάσταση, θα έκανα το ίδιο πράγμα». Ομολογεί επίσης πως της πήρε αρκετό καιρό να «χωνέψει» αυτό που είχε συμβεί, γιατί «δεν πιστεύεις ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί σε εσένα. Πάντα νομίζεις ότι συμβαίνουν σε κάποιον άλλον».
Η λατρεία της για τη μητέρα της
Λίγες ημέρες μετά το αιματηρό περιστατικό, η μητέρας της επέμενε ότι η έφηβη ακόμη Σαρλίζ έπρεπε να φύγει από το σπίτι και να φτιάξει τη ζωή της μακριά από εκεί. «Για εκείνη, το να πει πήγαινε, πήγαινε κάνε κάτι στη ζωή σου… ήταν κάτι το εξαιρετικά γενναίο. Αυτές είναι οι θυσίες, που νομίζω ότι κάνεις για τα παιδιά σου, και πάντα το έκανε αυτό. Πάντα με έβαζε πρώτη». Τελικά η μητέρα της δεν διώχθηκε για τον φόνο καθώς κρίθηκε ότι ενήργησε με στόχο να προστατεύσει την ίδια και την κόρη της.
«Η μητέρα μου είναι απίθανη, και ξέρω πως όλες οι κόρες ή τα παιδιά το λένε αυτό, αλλά είναι μοναδική. Έχει σώσει τη ζωή μου πολλές φορές», δήλωσε η Θερόν σε συνέμντευξή της το 2015.
Η Σαρλίζ κουβαλά ακόμη το τραύμα εκείνης της νύχτας στην καρδιά της, σαν τατουάζ, όπως λέει η ίδια. «Είναι κομμάτι μου, αλλά δεν καθορίζει τη ζωή μου». Δηλώνει επίσης «πολύ τυχερή» και πως δεν έχει περάσει τη ζωή της υποφέροντας. «Έχω μια απίστευτη ζωή. Αγαπάω τη δουλειά μου, έχω όμορφους ανθρώπους γύρω μου».
Αν ο χρόνος μπορούσε να γυρίσει πίσω «Ήταν η μεγάλη τραγωδία της ζωής μου. Νομίζω αυτό που ακολουθεί είναι… πρέπει να βρεις πού θέλεις εσύ ο ίδιος να βρεθείς και πώς θέλεις να σε βλέπουν οι άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο. Είχα έναν γονιό που με καθοδήγησε στη θλίψη, το σοκ και την οργή, όλες αυτές τις συναισθηματικές καταστάσεις που περνάει κάποιος που… που περνά κάτι τέτοιο. Αλλά στην πραγματικότητα με καθοδήγησε για να μη γίνω θύμα και να μην περάσει τη ζωή μου ως θύμα. Είμαι απίστευτα θλιμμένη για εκείνη τη νύχτα, για εκείνο το περιστατικό… αλλά δεν με στοιχειώνει. Όχι δεν με στοιχειώνει καθόλου».
Αν μπορούσε να γυρίσει πίσω τον χρόνο και να αλλάξει το παρελθόν, υπάρχει μόνο ένα πράγμα που θα έκανε: «Θα ανάγκαζα τους γονείς μου να πάρουν διαζύγιο. Αυτό θα έκανα. Τα υπόλοιπα έχουν υπάρξει ένα απίστευτο ταξίδι».