Αληθινή εξομολόγηση: "Έτσι ξεγέλασα το μεταβολισμό μου"!
Αν με ρωτούσαν, όταν ήμουν έφηβη, πώς θα φανταζόμουν τον εαυτό μου μετά από 15-20 χρόνια, σε καμία περίπτωση δεν θα απαντούσα ότι θα γινόμουν μια γοητευτική νέα γυναίκα με ωραίο σώμα.
Δώρα, 35 χρόνων - Διαβάστε παρακάτω...
Η μαρτυρία της Δώρας, μιας γυναίκας της διπλανής πόρτας, για το πώς αντιμετώπισε το αιώνιο πρόβλημα των περιττών κιλών και το έλυσε διά παντός, χωρίς υπερβολές, αλλά με υπομονή, επιμονή και αποφασιστικότητα, μας κάνει να ανασηκώνουμε τα φρύδια με έκπληξη και ενδιαφέρον. Γιατί; Διότι απλά μπορούμε εύκολα να ταυτιστούμε μαζί της και να κάνουμε το γόνιμο εν προκειμένω συλλογισμό ότι, αν τα κατάφερε εκείνη, τότε δεν μπορεί παρά να τα καταφέρουμε κι εμείς αν προσπαθήσουμε. Ας διαβάσουμε, λοιπόν, για τις δυσκολίες, αλλά κυρίως για το μυστικό της επιτυχίας της.
Η σιλουέτα μου δεν ήταν στα ατού μου
«Ήμουν πάντα ένα μάλλον παχουλό παιδί και συνέχισα ως έφηβη να έχω πρόβλημα κυρίως με το τοπικό πάχος, αφού όλα τα παραπανίσια κιλά μου φαινόταν να έχουν μαζευτεί στο πάνω μέρος του κορμού μου, στο στομάχι δηλαδή.
• Στα 18 μου ήμουν 65 κιλά και 1,64 μ. ύψος. Έτσι, αποφάσισα να πάω σε ένα ινστιτούτο αδυνατίσματος όπου, ακολουθώντας τη δίαιτα που μου σύστησαν, κατάφερα, με πολύ κόπο, να χάσω σχεδόν 10 κιλά. Όπως συμβαίνει συνήθως, στα επόμενα χρόνια ξαναπήρα κάποια από αυτά τα κιλά.
• Στα 30 μου ήμουν αγύμναστη και λίγο περισσότερο από 60 κιλά. Ίσως να μη φαίνονται πολλά, αλλά όλα τα παραπανίσια κιλά είχαν μαζευτεί στο στομάχι μου και, κατά συνέπεια, το πάνω μέρος του κορμού μου ήταν φορτωμένο με περίσσιο λίπος. Ήταν αδύνατο να φορέσω κολλητές μπλούζες ή φορέματα, παρά μόνο αν ήταν φαρδιά... Δεν μου άρεσε το σώμα μου, ήθελα να κάνω κάτι ώστε να χάσω τα περιττά κιλά, αλλά, εκτός από τα σημεία μου όπου υπήρχε το πρόβλημα, δεν ήθελα για κανένα λόγο να αδυνατίσει το πρόσωπό μου ή τα πόδια και τα χέρια μου. Πώς θα το κατάφερνα;»
Δείτε ακόμη: «Έτσι εξαφάνισα το λίπος από πάνω μου!» Η Σταματίνα Τσιμτσιλή μας αποκαλύπτει τα μυστικά της διατροφής της!
Κάθε αρχή και δύσκολη
«Ήξερα ότι δεν γινόταν να χάσω βάρος αν δεν έβαζα την άσκηση στη ζωή μου και μάλιστα καθημερινά. Δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος που θα μπορούσα να πηγαίνω γυμναστήριο ή να ασχολούμαι με ένα συγκεκριμένο σπορ, τουλάχιστον σταθερά και όχι κάθε... Δευτέρα. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να περπατάω, έτσι έβαλα το περπάτημα στην καθημερινότητά μου, πήγαινα με τα πόδια στη δουλειά μου ή για να συναντήσω φίλους για καφέ ή για σινεμά τα βράδια. Όμως, δεν έφτανε αυτό. Έπρεπε να κάνω δίαιτα. Ήξερα ότι μια στερητική δίαιτα δεν θα με βοηθούσε. Αποφάσισα να ακολουθήσω τη μέθοδο μιας φίλης που διατηρούσε πάντα τα ‘‘χαμένα’’ κιλά της, ξεγελώντας -όπως έλεγε η ίδια χαμογελώντας πονηρά- το μεταβολισμό της.»
Ποτέ δεν έσκαγα από το φαγητό, το είχα βάλει ως όρο στον εαυτό μου: «Θα τρώω έξω, θα το ευχαριστιέμαι, αλλά δεν θα φουσκώνω... »
Το «πρόγραμμα των 3 ωρών»
«Η δίαιτά μου, λοιπόν, που αποτελείτο από μικρά και συχνά γεύματα, διαμορφώθηκε ως εξής:
• Το πρωί, πριν φύγω για τη δουλειά μου, έπινα ένα γάλα.
• Στη δουλειά, έτρωγα κάθε 3 ώρες μια μικρή ποσότητα φαγητού, ένα τοστ, ένα γιαούρτι με δημητριακά, μισό σάντουιτς, δύο μικρά φρούτα... Στην αρχή χρειαζόταν να πιέζω τον εαυτό μου, ώστε να τρώω σε αυτά τα τακτά διαστήματα, γιατί δεν πεινούσα καθόλου, σιγά-σιγά όμως -κάθε 3 ώρες- ήταν σαν να χτυπούσε ένα εσωτερικό καμπανάκι που με έκανε να αποζητώ κάτι να φάω.
• Το απόγευμα, μετά τη δουλειά, συνέχιζα να ακολουθώ το «πρόγραμμα των 3 ωρών», όπως για πλάκα το έλεγαν οι φίλοι μου. Όταν γύριζα σπίτι, κατά τις 6, έτρωγα ό,τι φαΐ είχαμε, αλλά το έβαζα σε ένα μπολάκι, οπότε η ποσότητα ήταν πολύ μικρή, ενώ απέφευγα να τρώω γλυκό ή φρούτο μετά τις 7 το απόγευμα.
• Το βράδυ, αν δεν έβγαινα, συνήθως δεν έτρωγα τίποτε άλλο. Αν έβγαινα έξω, έτρωγα όσο θα χώραγε σε ένα μικρό πιατάκι. Ποτέ δεν έσκαγα από το φαγητό, το είχα βάλει ως όρο στον εαυτό μου: «Θα τρώω έξω, θα το ευχαριστιέμαι, αλλά δεν θα φουσκώνω, με αποτέλεσμα να αισθάνομαι άσχημα όταν σηκώνομαι από την καρέκλα». Αναψυκτικά και χυμούς δεν έπινα καθόλου. Έπινα ελάχιστο αλκοόλ και μόνο κρασί, ένα με δύο ποτήρια, όταν έβγαινα έξω. Από τα γλυκά που με κερνούσαν ή που ακολουθούσαν ένα γεύμα, έτρωγα μόνο 2 ή 3 κουταλιές για να τα γευτώ και να τα δοκιμάσω, ενώ ποτέ δεν έτρωγα γλυκό αν δεν είχα φάει πριν φαγητό».
Λίγο καιρό μετά...
«Εννέα μήνες αργότερα, είχα χάσει περίπου 7 κιλά. Δεν ξέρω αν σας φαίνονται λίγα, αλλά είχαν όλα φύγει από το σημείο όπου εντοπιζόταν το πρόβλημά μου, το στομάχι μου. Έτσι, όπως μου τόνισε και ο παθολόγος, εκτός του ότι είχα αποκτήσει ένα ωραίο σώμα, είχα μειώσει σημαντικά και τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακής νόσου.»
Δείτε ακόμη: H πιο εύκολη δίαιτα που μπορείς να κάνεις αυτή τη χρονιά!
Τέλος καλό, όλα καλά!
«Σήμερα, 4 χρόνια περίπου μετά -στα 35 μου-, δεν έχω πάρει ούτε γραμμάριο, είμαι 55 κιλά, περπατάω όσο περισσότερο μπορώ, τρώω -επειδή πεινάω- κάθε 3 ώρες μια μικρή ποσότητα φαγητού, δεν τσιμπολογάω και προσέχω με τα γλυκά. Νομίζω ότι κατάφερα να αλλάξω την εμφάνισή μου, τη σχέση μου με το φαγητό, και να ξεγελάσω το μεταβολισμό μου... Κι όσο συνεχίζω να τον ξεγελάω, νομίζω ότι όλα θα πηγαίνουν καλά και θα μπορώ να γεύομαι όλα όσα μου αρέσουν, χωρίς τύψεις και προπάντων χωρίς περιττά κιλά!»
Τα σχόλια του Χάρη Δημοσθενόπουλου, κλινικού διαιτολόγου-βιολόγου
Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι καμία άλλη μαρτυρία δεν θα μπορούσε να δώσει τόσο περιεκτικά και σωστά τους κεντρικούς άξονες ενός υγιεινού και ενδεδειγμένου τρόπου αδυνατίσματος. Μέσα από τη μαρτυρία της Δώρας περιγράφεται ανάγλυφα το πώς θα έπρεπε να σκέφτεται και να λειτουργεί ο καθένας από εμάς, είτε έχει λίγα κιλά παραπάνω είτε είναι παχύσαρκος είτε υπέρβαρος και σε κάθε περίπτωση θέλει να χάσει αργά, ουσιαστικά και μόνιμα βάρος.
Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας διατροφής
Κατ’ αρχάς βελτιώνονται οι καύσεις, τόσο επειδή ενεργοποιείται η διαδικασία της πέψης ανά 3-4 ώρες όσο και επειδή οι θερμίδες κατανέμονται σε περισσότερα γεύματα. Επίσης, με την κατανομή των θερμίδων και των υδατανθράκων σε περισσότερα γεύματα, αλλά και με την αποφυγή χυμών και γλυκών, αποφεύγουμε τις «εξάρσεις» των τιμών της γλυκόζης στο αίμα. Κατά συνέπεια, το πάγκρεας επιβαρύνεται λιγότερο, αφού μειώνονται οι ποσότητες ινσουλίνης που εκκρίνει, και παράλληλα βελτιώνεται ο μεταβολισμός -αυξάνονται οι καύσεις-, οδηγώντας σε μεγαλύτερη απώλεια βάρους.
Συμπέρασμα
Όλα αυτά, πέρα από την αργή αλλά ουσιαστική απώλεια λίπους και βέβαια τη μείωση βάρους, θα μας εξασφαλίσουν μόνιμο αποτέλεσμα, αφού -εφόσον αλλάξουμε τη διατροφική μας συμπεριφορά- δεν θα ξαναπάρουμε τα περιττά κιλά. Τέλος, τέτοιες διατροφικές συνήθειες μειώνουν τις πιθανότητες για την εκδήλωση καρδιαγγειακών νοσημάτων και συμβάλλουν στη θωράκιση της υγείας.
Τα βήματα-«κλειδιά»
Για να χάσουμε βάρος, λοιπόν, η σωστή διαδικασία είναι αυτή που περιγράφει η κοπέλα στη μαρτυρία της:
• Καθημερινή άσκηση.
• Τακτική πρόσληψη μικρού όγκου τροφής.
• Μικρή ποσότητα από όλες τις τροφές.
• Λήψη φαγητού όταν υπάρχει αίσθημα πείνας.
• Αποφυγή γλυκών.
• Ελάχιστο αλκοόλ.
• Συμμετοχή στην κοινωνικότητα που συνοδεύει το φαγητό, αλλά με μέτρο.
