Προσοχή! Αυτά είναι τα σημάδια που μαρτυρούν ότι έχετε κονδυλώματα!

Αφορά άνδρες και γυναίκες!

Προσοχή! Αυτά είναι τα σημάδια που μαρτυρούν ότι έχετε κονδυλώματα!

Τα κονδυλώματα είναι μικρά ογκίδια που εμφανίζονται στα γεννητικά όργανα της γυναίκας αλλά και του άνδρα για αυτό δώστε προσοχή καθώς εμείς σήμερα σας παρουσιάζουμε αυτά τα σημάδια που μαρτυρούν ότι έχετε κονδυλώματα!

Μπορεί να είναι επίπεδα ή να προεξέχουν από το δέρμα, είναι μικρά σαν κεφάλι καρφίτσας ή μεγαλύτερα, μεμονωμένα ή πολλά μαζί.

Συνήθως έχουν ανώμαλη επιφάνεια και το χρώμα τους είναι στο χρώμα του δέρματος ή ροζ. Πολλές φορές τα κονδυλώματα δεν φαίνονται με το μάτι αλλά ο ασθενής τα αντιλαμβάνεται με την αφή.

«Έβγαλα στην ευαίσθητη περιοχή κάτι που μοιάζει με σπυράκι! Είναι ανησυχητικό;» Ο γυναικολόγος του Youweekly.gr απαντά!

Τα κονδυλώματα είναι το σύμπτωμα οξείας ιογενούς πάθησης που οφείλεται σε ιούς της οικογένειας των ιών των Ανθρώπινων Θηλωμάτων (Human Papilloma Viruses - HPV), η οποία περιλαμβάνει πάνω από 100 στελέχη, που ονομάζονται με αριθμούς. Υπεύθυνοι για τα κονδυλώματα είναι κυρίως οι τύποι 6 και 11.

Πού εμφανίζονται

Στη γυναίκα μπορεί να εμφανιστούν στην είσοδο του κόλπου, στα μικρά και τα μεγάλα χείλη, στον πρωκτό, στο εφήβαιο και στο δέρμα μεταξύ του πρωκτού και των κόλπου (περίνεο). Επίσης, μπορεί να αναπτυχθούν στον κόλπο και τον τράχηλο της μήτρας.
Στον άνδρα τα κονδυλώματα εμφανίζονται συνήθως στο πέος, τους όρχεις και τον πρωκτό.

Συμπτώματα

Τα κονδυλώματα στις γυναίκες συνήθως δεν έχουν συμπτώματα. Δεν πονάνε και δεν δημιουργούν φαγούρα. Η ασθενής τα αντιλαμβάνεται συνήθως με την αφή ή τα βλέπει με μεγεθυντικό καθρεφτάκι. Σπανίως αναφέρεται κνησμός, ενώ σε προχωρημένο στάδιο, τα μικρά ογκίδια μπορεί να προκαλούν πόνο, καθώς διογκώνονται και αιμορραγούν.

Τα συμπτώματα των κονδυλωμάτων στους άνδρες είναι τα εξής:
-Κνησμός (φαγούρα) του πέους, του όσχεου, της πρωκτικής χώρας
-Επιμόλυνση των βλαβών από μικρόβια
-Αγχώδεις διαταραχές και κατάθλιψη στα άτομα που πάσχουν από πρωκτογεννητικά κονδυλώματα.

Διάγνωση

Στις γυναίκες η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση διά γυμνού οφθαλμού αν οι βλάβες βρίσκονται σε εμφανή σημεία, με κολποσκόπηση, με τεστ Παπανικολάου και εξέταση του δείγματος στο μικροσκόπιο και με πρωκτοσκόπηση όταν χρειάζεται.

Στους άνδρες η εξέταση των γεννητικών οργάνων αποκαλύπτει αλλοιώσεις σε οποιοδήποτε σημείο των οργάνων αναπαραγωγής, αλλοιώσεις στο χρώμα της σάρκας ή λευκές, επίπεδες ή επηρμένες, μεμονωμένες ή κατά συστάδες. Άρα η διάγνωση τίθεται κλινικά.

Μετάδοση

Τα κονδυλώματα μεταδίδονται με την σεξουαλική επαφή, ακόμη και τη μη ολοκληρωμένη. Αν ο ένας ερωτικός σύντροφος έχει κονδυλώματα, είναι πολύ εύκολο τα μεταδώσει. Ακόμη και αν το χέρι του έρθει σε επαφή με κονδυλώματα, μπορεί με μεγάλη ευκολία να μεταφέρει ιούς σε άλλες περιοχές είτε των γεννητικών οργάνων του είτε στα γεννητικά όργανα του συντρόφου του.

Πώς αλλιώς μεταδίδονται;

Από τη μητέρα στο έμβρυο κατά την διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Για το λόγο αυτό, συνήθως συνιστάται καισαρική τομή αν υπάρχουν κονδυλώματα.

Σπανίως μεταδίδονται με το στοματικό σεξ. Η χρήση προφυλακτικού μειώνει την πιθανότητα μετάδοσης, αλλά όχι πλήρως, καθώς προστατεύονται μόνο οι περιοχές που έρχονται σε επαφή με το προφυλακτικό.

Θεραπεία

Η θεραπεία των κονδυλωμάτων περιορίζεται στην εξάλειψη των συμπτωμάτων, καθώς ο ιός παραμένει στον οργανισμό εφ' όρου ζωής. Οι δυσπλασίες, τα κονδυλώματα και τα συμπτώματα αντιμετωπίζονται -αν και μπορεί να υποτροπιάσουν- με θεραπεία με χημικές ουσίες (π.χ. ποδοφυλλοτοξίνη), καυτηριασμό, θεραπεία με λέιζερ (για εξάχνωση των βλαβών), πάγωμα με υγρό άζωτο ή χειρουργική αφαίρεση.

Προσοχή! Μήπως έχεις μύκητες στα γεννητικά όργανα; Αυτά είναι τα σημάδια!

Προσοχή! Μήπως έχεις μύκητες στα γεννητικά όργανα; Αυτά είναι τα σημάδια για να το προλάβεις πριν γίνει πιο σοβαρό.

Οι μυκητιάσεις στις μέρες μας, σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, παρουσιάζουν συνεχώς ανοδικές τάσεις, έτσι δεν είναι απίθανο κάποια στιγμή να προσβληθούμε από μύκητες των γεννητικών οργάνων.

Ο μύκητας κάντιτα (Candida Albicans), σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελεί την συχνότερη αιτία αυτού του είδους των μυκητιάσεων.

Πιο επιρρεπείς στις μυκητιάσεις των γεννητικών οργάνων είναι οι διαβητικοί, οι έγκυες, οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιβίωση, γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά, καρκινοπαθείς, ασθενείς που κάνουν χημειοθεραπεία, άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό, καθώς και όσοι πάσχουν από AIDS.

Μύκητες από την θάλασσα; Δες πως μπορείς να προστατευτείς! Ο ειδικός του Youweekly.gr απαντά!

Ο μύκητας κάντιτα ζει κανονικά στο δέρμα ή στο έντερό μας ως σαπρόφυτο και δεν προκαλεί προβλήματα.

Ωστόσο, κάτω από ορισμένες συνθήκες, είναι δυνατό να αναπτυχθεί παθολογικά και να προκαλέσει μυκητίαση.

Η καντιντίαση δεν ανήκει στις σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες, όμως αυτό δεν αποκλείεται να συμβαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις.

Ποια είναι τα συμπτώματα στις γυναίκες:

- Πόνος, φαγούρα, ερεθισμός, φλεγμονή στο αιδοίο και στον κόλπο

- Κολπικές εκκρίσεις

- Πρήξιμο και κοκκίνισμα του αιδοίου

- Η εσωτερική επιφάνεια του κόλπου μπορεί να είναι καλυμμένη με λευκό επίχρισμα

- Το δέρμα της περιοχής μπορεί να είναι ευαίσθητο και να παρουσιάζει σπασίματα

Ποια είναι τα συμπτώματα στους άνδρες:

- Η βάλανος και η ακροβυστία σε άνδρες μπορούν είναι κόκκινες, φλεγμονώδεις και προκαλούν πόνο

- Το άκρο του πέους παρουσιάζει μικρές πληγές ή είναι καλυμμένο με λευκό επίχρισμα

- Ίσως υπάρχουν εκκρίσεις από το πέος

Πώς γίνεται η διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό, την κλινική εικόνα του ασθενούς και συμπληρωματικές εξετάσεις. Η συλλογή υλικού από τον κόλπο, το αιδοίο ή το πέος και η εξέτασή του σε μικροσκόπιο, μπορούν να τεκμηριώσουν τη μόλυνση από κάντιτα.

Η θεραπεία στις γυναίκες

Η θεραπεία στις γυναίκες περιλαμβάνει πλύσιμο με αντισηπτικό σκεύασμα και καλό στέγνωμα. Στη συνέχεια τοποθετούνται κρέμες με δράση κατά των μυκήτων που περιέχουν μικοναζόλη, τερκοναζόλη, τιοκοναζόλη, κλοτριμαζόλη ή άλλα φάρμακα κατά των μυκήτων.

Η θεραπεία στους άνδρες

Στους άνδρες χρειάζεται πλύσιμο με αντισηπτικό σαπούνι του άκρου του πέους και καλό στέγνωμα. Στη συνέχεια μπορούν να τοποθετηθούν ανάλογες αντιμυκητιακές κρέμες.

Βέβαια, σε ορισμένες ομάδες ασθενών μπορεί να είναι αναγκαίο να χορηγηθούν αντιμυκητιακά φάρμακα από το στόμα όπως κετοκοναζόλη, φλουκοναζόλη και ιτρακοναζόλη.