Συστήθηκε στο ευρύ κοινό μόλις λίγα χρόνια πριν, έχοντας ένα πλούσιο βιογραφικό στον κινηματογράφο, που επιτέλους βρίσκει αναγνώριση. Από τον ίδιο πάντως δεν θα ακούσεις παράπονο, αφού δηλώνει ανοιχτά κιόλας πως σε οτιδήποτε αρνητικό στη ζωή του γυρνάει την πλάτη και κοιτάζει το μέλλον με αισιοδοξία.
Ο Νίκος Γκέλια μιλάει στο youweekly.gr για άγνωστα backstage σκηνικά από τη σειρά «Ο Τιμωρός» στον Alpha, που έχει κερδίσει τις καρδιές του κοινού, αποκαλύπτει το άγνωστο ταλέντο του Δημήτρη Λάλου, τη δική του αδυναμία στα junk food, αλλά και κοινωνικά φαινόμενα που τον προβληματίζουν και αφορούν το μοναδικό άνθρωπο που τον κάνει να λυγίζει: Την μονάκριβη κόρη του.
O Νίκος Γκέλια μιλάει τις σεναριακές εξελίξεις που θα έχει ο «Τιμωρός»
«Θα δείτε στα επόμενα επεισόδια ότι ο Τιμωρός μου έσωσε τη ζωή. Από τότε δεθήκαμε ακόμη πιο πολύ και γι’ αυτό συμπεριφερόμαστε σαν αδέρφια μεταξύ μας»
Έκανες φέτος ένα νέο ξεκίνημα με τη σειρά «Ο Τιμωρός» στον Alpha. Πώς προέκυψε αυτή η πρόταση;
Έγινε το καλοκαίρι, όταν τελείωνα τα γυρίσματα στο «Ναυάγιο». Η εταιρεία παραγωγής μου πρότεινε τότε αυτό το ρόλο και έκανα ραντεβού με τον σκηνοθέτη μας, τον Μιχάλη Κωνσταντάτο. Μου μίλησε για το project, μου έκανε μία ανάλυση και βρήκα πολλά κοινά στοιχεία με τον Αντρέα, τόσο στο χιούμορ όσο και στο γεγονός ότι είναι ένα παιδί της πιάτσας που κυνηγάει την τύχη του, ξέρει πολλά και έχει χιούμορ. Είναι τελείως διαφορετικός χαρακτήρας σε σχέση με ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα.
Βλέπουμε ότι έχει μία ιδιαίτερη σχέση με τον Τιμωρό, τον οποίο υποδύεται ο Δημήτρης Λάλος. Υπάρχει κάτι παραπάνω εκεί;
Έχουμε μία αδερφική σχέση. Ακριβώς επειδή ο ρόλος μου κυνηγάει την τύχη του, έχει συμβεί ένα γεγονός στο παρελθόν, όπου ο Τιμωρός μου έσωσε τη ζωή. Από τότε δεθήκαμε ακόμη πιο πολύ και γι’ αυτό συμπεριφερόμαστε σαν αδέρφια μεταξύ μας. Αυτό θα το ανακαλύψετε στα επόμενα επεισόδια.
Δήλωσες ότι είσαι ένας από τους «καλούς κακούς», ωστόσο βλέπουμε να είσαι με την πλευρά των «καλών». Θα αλλάξει κάτι;
Κατ’ αρχάς βλέπουμε πως, παρά το χιούμορ του, είναι ένας άνθρωπος που βάζει βόμβες, έχει όπλο και απειλεί κόσμο. Επίσης θα υπάρξει και μία σύγκρουση με τον Τιμωρό και ο λόγος είναι ο έρωτας.
Για τον έρωτα ένας άνθρωπος που δεν διαβάζει βιβλία μπορεί να φτάσει σε σημείο να ξημεροβραδιάζεται μπροστά από ένα βιβλίο. Μπορεί να περιμένει κάθε βράδυ μπροστά από ένα κινητό, για να έρθει ένα μήνυμα ή να κοιτάει φωτογραφίες και να “λιώνει”. Μπορεί να υπάρχει μία λέαινα, την οποία περιμένεις πώς και πώς να εμφανιστεί μπροστά σου, θέλεις να ακούς τη φωνή της ή να πηγαίνεις ξαφνικά από εκεί που δουλεύει και να εμφανίζεσαι μπροστά της…
«Θα υπάρξει και μία σύγκρουση με τον Τιμωρό και ο λόγος είναι ο έρωτας. Μπορεί να υπάρχει μία λέαινα, την οποία περιμένεις πώς και πώς να εμφανιστεί μπροστά σου…»
Ο έρωτας σε κατακλύζει. Επειδή θες τον άλλον, έρχεσαι σε σύγκρουση με πολλά πράγματα και κανονικότητες που είχες μέχρι τώρα στη ζωή σου, οπότε αυτά δημιουργούν μία καινούργια ιστορία. Εκεί θα έρθει και η σύγκρουση.
Πώς θα εξελιχθεί η συγκεκριμένη σύγκρουση;
Επειδή είμαστε σαν αδέρφια, προφανώς υπάρχει και μία κατανόηση. Μπορεί να συμβεί το οτιδήποτε, αλλά στο τέλος τα αδέρφια δίνουν τα χέρια και συζητάνε. Έχουμε έναν κοινό στόχο και δεν αφήνει ποτέ ο ένας τον άλλον.
Πώς ήταν το ταξίδι στο Μαρόκο;
Εξαιρετικό, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε μία νέα κουλτούρα. Βέβαια πολλά πράγματα ήταν διαφορετικά, ειδικά σε ό,τι αφορά τη μεταχείριση των γυναικών. Μιλάγαμε με έναν ντόπιο, ο οποίος μας έλεγε ότι η μητέρα του δεν κυκλοφορεί μόνη της έξω από το σπίτι. Δεν ξέρει ούτε πού εργάζεται ο σύζυγός της, ούτε φυσικά και ο γιος της.
Δεθήκατε με τα υπόλοιπα μέλη του καστ;
Εννοείται, και θα σου πω κάτι που δεν ξέρει πολύς κόσμος για τον Δημήτρη Λάλο. Ο τύπος έχει μεγάλο ταλέντο στα παζάρια, είναι απίστευτος! Σκέψου ότι πηγαίναμε στην αγορά, τους έριχνε την τιμή στη μέση και στο τέλος που επιστρέφαμε, έπαιρνε πράγματα στο 1/3! Ήταν να πάρω μία μπλούζα και με έπεισε να πάρω άλλη μία στη μισή τιμή.
«Ο Δημήτρης Λάλος έχει μεγάλο ταλέντο στα παζάρια, στο Μαρόκο τους έριχνε την τιμή στο 1/3! Ο Κώστας Νικούλι έλεγε ότι σε λίγο θα παίρνει ποσοστά από τα μαγαζιά!»
Αφού επέστρεψα μία μέρα νωρίτερα, επειδή είχα παράσταση, και μου στέλνει μήνυμα την επόμενη μέρα ο Κώστας Νικούλι: «Αυτός σε λίγο θα παίρνει ποσοστά από τα μαγαζιά!». Επίσης τότε ξεκινήσαμε να παίζουμε σκάκι, είναι κάτι που συνεχίζουμε μέχρι σήμερα, όποτε έχουμε διάλειμμα από τα γυρίσματα.
Υπήρχαν δυσκολίες λόγω του καιρού;
Σίγουρα, ειδικά αν σκεφτείς ότι σε πολλές σκηνές ήμασταν στην έρημο. Ωστόσο η παραγωγή του κ. Καραγιάννη ήταν εξαιρετική. Μας βοήθησαν όλοι πολύ, όλα οργανώθηκαν υπέροχα με δεδομένη τη δυσκολία. Ο Alpha επίσης μας στήριξε πολύ, είχαμε πάντα έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορούσαμε να συνεννοηθούμε και να μας κατατοπίσει.
Τι κοινά έχεις με το ρόλο σου;
Το χιούμορ κυρίως και το ότι τρώει… junk food όλη την ώρα. Είναι το αγαπημένο μου κομμάτι! Σκέψου ότι δεν τρώω πρωινό γιατί βλέπω τις σκηνές που έχω να φάω burger, παστίτσιο, ντόνατς, δεύτερο μπέργκερ… Είναι λατρεία! Ανυπομονώ κάθε φορά να δω τι καινούργιο φαγητό, αφού έκανα και γκάλοπ στο instagram για να ακούσω ιδέες. Επίσης είναι ο άνθρωπος, ο οποίος σε οποιαδήποτε περίσταση βλέπει τη θετική πλευρά και προχωράει μέσω του χιούμορ.
Σε είδαμε να τραβάς πιστόλι, αλλά να μην πυροβολάς. Για ποιο λόγο;
Γιατί με τον Τιμωρό είπαμε πως, αν γίνει κάποιος θάνατος, δεν θα έρθει από το δικό μας χέρι. Δεν έχουμε σκοπό να σκοτώσουμε, αλλά να τιμωρήσουμε και να εξαλείψουμε ό,τι έχουν φτιάξει αυτοί οι άνθρωποι, γιατί το έχουν καταφέρει με δόλια μέσα.
«Δεν τιμωρούμε απλά έναν άνθρωπο, αλλά ένα ολόκληρο σύστημα. Ας μην πούμε ονόματα, αλλά πολλές οικογένειες μοιάζουν με την οικογένεια των Κομνηνών και κυριαρχούν στη χώρα μας…»
Αυτό για εμένα είναι κοινωνικό ζήτημα, δεν τιμωρούμε απλά έναν άνθρωπο, αλλά ένα ολόκληρο σύστημα που έχει μάθει να επιβιώνει με αυτήν ακριβώς τη λογική. Μιλάμε για ανθρώπους με λεφτά που τα απέκτησαν πατώντας επί πτωμάτων. Έχουν τη λογική το χρήμα κυριαρχεί παντού, φιμώνουν τον Τύπο και οποιοσδήποτε έχει αντίθετη γνώμη με εκείνους, σωπαίνει. Ας μην πούμε ονόματα, αλλά πολλές οικογένειες μοιάζουν με την οικογένεια των Κομνηνών και κυριαρχούν στη χώρα μας…
Προδοσία έχεις ζήσει προσωπικά;
Κάθε άνθρωπος νομίζω ότι έχει ζήσει μία προδοσία στη ζωή του: Είτε ερωτική, είτε προσωπική, είτε κοινωνική. Γι’ αυτό και νομίζω πως ταυτίζεται ο κόσμος, όταν βλέπεις ότι σχολιάζουνε “Ωραίος φίλος” και άλλα παρόμοια. Ο έρωτας, η προδοσία, η αίσθηση του άδικου είναι πράγματα τα οποία όλοι μας έχουμε ζήσει.
Αντίστοιχα έχεις πάρει τις δικές σου εκδικήσεις;
Όχι νομίζω ότι είμαι πιο… χάπατο στη ζωή μου. Δεν εκδικούμαι, συνήθως ξεχνάω ό,τι κακό μου έχει συμβεί στη ζωή μου. Τώρα μόλις θυμήθηκα όταν ήμουν έφηβος και με είχε απατήσει μία πρώην μου -μέχρι αυτή τη στιγμή το είχα ξεχάσει.
Δεν έρχομαι εύκολα σε κόντρα, μόνο εκεί που με ενδιαφέρει πραγματικά. Εκεί που θα έρθεις σε κόντρα και θα υπάρχει το θυμικό στοιχείο είναι όταν ο άνθρωπος σε ενδιαφέρει πραγματικά, σε πονάει. Αν δεν σε ενδιαφέρει, απλά προχωράς.
Ο κόσμος πως ανταποκρίνεται;
Πολύ γλυκά, τους αρέσει η σειρά. Αυτό που έχει πλάκα είναι ότι μου λένε: “Όλο τρως και δεν παχαίνεις”. Τις προάλλες πήγα να πάρω έναν καφέ και όπως μου τον έδωσαν με ρωτάνε: “Να βάλω και μία σόδα, γιατί χθες έφαγες πολύ;”. Μου λένε επίσης ότι θα ήθελαν να με έχουν φίλο, κάτι που με χαροποιεί. Ο κόσμος συνδυάζει τον ρόλο με την προσωπικότητα, επομένως χαίρομαι που κρατάνε τα καλά κομμάτια μου. Μιλάμε για έναν θετικό χαρακτήρα, αλλά έχει σκοτάδια.
Τα δικά σου σκοτάδια πόσο κράτησαν;
Δεν νομίζω ότι έχουν φύγει. Δεν αποβάλλω εύκολα τα σκοτάδια μου, πιστεύω πως ο καθένας τα έχει μέσα του και με αυτά πορεύεται. Απλά επιλέγεις αν θες να βγαίνουν προς τα έξω ή όχι. Υπάρχουν κομμάτια που συζητάω μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις, όταν έρχεται η κουβέντα εκεί ή όταν είμαι πιο down. Προσωπικά προσπαθώ να παλέψω τα σκοτάδια μου σκεπτόμενος πάντα θετικά, αλλά υπάρχουν και πιο δύσκολες στιγμές. Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που, ακούγοντας τις συμβουλές τους ή ακόμα και τη φωνή τους, κάνουν τα πράγματα λίγο καλύτερα.
«Δεν αποβάλλω εύκολα τα σκοτάδια μου. Υπάρχουν κομμάτια που συζητάω μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις. Όταν βλέπω τα μάτια της κόρης μου, γαληνεύει η ψυχή μου»
Όταν ακούς την κόρη σου γίνονται καλύτερα τα πράγματα;
Ναι, όταν επιστρέφω σπίτι και βλέπω τα μάτια της να με κοιτάζουν, γαληνεύει η ψυχή μου. Όταν πάμε βόλτα στο πάρκο, όπως συνηθίζουμε τα Σαββατοκύριακα, ό,τι κακό και να έχει συμβεί, νιώθω μία ηρεμία και μία γαλήνη. Τα παιδιά κοιτάζουν την ψυχή σου, όχι εσένα…
Τι σε έχει διδάξει η κόρη σου;
Πολλά πράγματα, όπως να εκφράζω τα συναισθήματά μου, γιατί ήμουν άνθρωπος που δεν το έκανα και αυτό είναι ένα παράπονο που είχαν οι γονείς μου και όλες οι σχέσεις μου. Η κόρη μου μού λέει: “Πρέπει να λες σ’ αγαπάω. Θέλω να τ’ ακούω”. Έλεγα πάντα ότι εκφράζω αυτό που νιώθω μέσω της δουλειάς μου και των ρόλων μου. Αλλά οι άνθρωποι γύρω μου έχουν αυτή την ανάγκη. Η κόρη μου είναι ο πρώτος άνθρωπος που το ζητάει και το δέχεται.
Ως πατέρας ανησυχείς για τα φαινόμενα σχολικού bullying;
Πάρα πολύ, έχω πάθει πλάκα με αυτά που συμβαίνουν. Προσπαθώ να προστατεύσω το παιδί μου, αλλά είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα έρθει αντιμέτωπο με αυτό το πράγμα. Σκοπός μου είναι να του δώσω όλα τα εφόδια, ώστε να έχει την πυγμή και την ακεραιότητα του χαρακτήρα για να ανταπεξέλθει σε αυτές τις καταστάσεις.
Έχουμε πάρα πολύ θυμό γύρω μας. Όταν βλέπεις τέτοιες ακραίες καταστάσεις στα παιδιά, αυτό είναι θυμός. Αν τα παιδιά ήταν καλά, τι θα τα ενοχλούσε γύρω τους; Είναι θυμωμένα από το σπίτι, με τους γονείς τους, με τους γύρω τους, με την κοινωνία την ίδια. Αυτό από μόνο του είναι μια δυσκολία και εννοείται πως θα περάσει δύσκολα.
«Έχω πάθει πλάκα με το σχολικό bullying. Όταν βλέπεις τέτοιες ακραίες καταστάσεις στα παιδιά, αυτό είναι θυμός. Είναι θυμωμένα από το σπίτι, με τους γονείς τους, με τους γύρω τους, με την κοινωνία την ίδια»
Έχοντας ζήσει κάποιες καταστάσεις, μπορείς να της μεταφέρεις πράγματα ώστε να την προετοιμάσεις καλύτερα;
Θεωρητικά μόνο, μπορώ να της πω πολλά πράγματα. Πρακτικά όμως θα τα ζήσει μόνη της, αυτό είναι δεδομένο. Όση θεωρία και να έχουμε διαβάσει, όσα πράγματα και να μας μάθουν, βιώνουμε τα πράγματα τελείως διαφορετικά. Γι’ αυτό δημιουργούμε τους δικούς μας κώδικες για να ανταπεξέλθουμε στην πραγματικότητα.
Το πρώτο μέρος της ζωής σου έγινε ταινία, με τίτλο «Andi». Όταν βλέπεις αυτή την ταινία, πώς νιώθεις;
Μου φαίνονται όλα πολύ παλιά. Αλλά κάποια πράγματα υπάρχουν ακόμα, απλά έχουν αλλάξει μορφή. Όταν βλέπω τον τρόπο που συμπεριφέρονται στους Ρομά και στους πρόσφυγες ή ακόμα και πρόσφατα στους εποχικούς πυροσβέστες -ανθρώπους που το καλοκαίρι έλεγαν ήρωες- εγώ βλέπω τον εαυτό μου σε αυτό, όταν ήμουν παιδί και μου συμπεριφέρονταν άσχημα, ενώ το μόνο που ήθελα ήταν να παίξω μπάλα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, εδώ κάθε μέρα πεθαίνουν άνθρωποι, ενώ προσπαθούν να σώσουν τα παιδιά τους και το λιμενικό τους εμβολίζει. Τι συζητάμε τώρα; Τραγικό.
Αν γινόταν ένα sequel, τι θα είχε;
Δεν έχω ιδέα. Πλέον είναι τελείως διαφορετική η ζωή μου, υπάρχει μία αναγνωρισιμότητα, είμαι πατέρας σε μία άγρια κοινωνία, πολλές καταστάσεις τις οποίες μόνο μία κάμερα μπορεί να καταγράψει. Θα ήταν ένα άλλο ντοκιμαντέρ.
«Όταν βλέπω τον τρόπο που συμπεριφέρονται στους Ρομά και στους πρόσφυγες ή ακόμα και πρόσφατα στους εποχικούς πυροσβέστες, βλέπω τον εαυτό μου σε αυτό, όταν ήμουν παιδί και μου συμπεριφέρονταν άσχημα, ενώ το μόνο που ήθελα ήταν να παίξω μπάλα»
Ο Τιμωρός, Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00 στον Alpha.
">
">
">
">
">
">
">
">