Απόψε ο ουρανός θα γεμίσει «πεφταστέρια»
Πάμε να τα δούμε!
Βροχή από «πεφταστέρια» θα γεμίσει απόψε ο ουρανός.
Πότε θα είναι ορατά; Διαβάστε παρακάτω...
Οι Λυρίδες, όπως αποκαλούνται, θα κάνουν την εμφάνισή τους στον ουρανό του βορείου ημισφαιρίου, το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας προς χαράματα της Μεγάλης Τρίτης.
Ο ουρανός θα είναι αρκετά φωτεινός λόγω της πανσελήνου, που προηγήθηκε, της 19ης Απριλίου, γεγονός που θα δυσκολέψει τις παρατηρήσεις. Οι διάττοντες αστέρες θα είναι ορατοί έως τη Μεγάλη Πέμπτη περίπου, εφόσον ο καιρός είναι ανέφελος και επιτρέψει τις νυχτερινές παρατηρήσεις.
Ροζ Πανσέληνος: Το υπέροχο θέαμα στον ουρανό!
Το φεγγάρι δεν θα γίνει ροζ, αλλά έχει πάρει το όνομά του από το λουλούδι Wild Ground Phlox, ένα από τα πρώτα λουλούδια που ανθίζει την Άνοιξη.
Το Wild Ground Phlox αποκτά ένα λαμπερό ροζ χρώμα και συνδέεται με την πανσέληνο του Απριλίου και σηματοδοτεί το τέλος του χειμώνα, την αρχή της Άνοιξης και το Πάσχα.
Ανάλογα με την περιοχή απ΄όπου θα το δείτε, το χρώμα του φεγγαριού θα είναι κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο.
Αυτό το συνηθισμένο φαινόμενο είναι αποτέλεσμα της διάχυσης του φωτός από το φεγγάρι στην σκονισμένη ατμόσφαιρα, όταν το φεγγάρι είναι πολύ κοντά στον ορίζοντα, «μεταφέροντας» τα χρώματα αυτά στα μάτια μας. Για τον ίδιο λόγο έχουμε και κόκκινα ηλιοβασιλέματα, εξηγούν οι ειδικοί.
Στην Ελλάδα η ροζ πανσέληνος θα είναι ορατή σε όλο της το μεγαλείο στις 02:12 τα ξημερώματα.
Απίστευτο: Εξαφανίστηκε η θάλασσα στο Νάυπλιο! Την ρούφηξε η υπερπανσέληνος!
Η ξεχωριστή υπερπανσέληνος: Συμβαίνει μία φορά κάθε 100 χρόνια!
Τόσο στην Ελλάδα όσο και σε χώρες του βόρειου ημισφαιρίου, η υπερπανσέληνος ήταν ξεχωριστή καθώς συνδυάστηκε με την έλευση της εαρινής ισημερίας, μία εξαιρετικά σπάνια σύμπτωση, καθώς κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από το 1905 ενώ αναφέρουν οι επιστήμονες ότι θα ξανασυμβεί το 2144.
Για την Ελλάδα, η εαρινή ισημερία συνέβη τα μεσάνυχτα της Τετάρτης (στις 23:58), ενώ λίγο αργότερα, στις 03:43 της Πέμπτης η υπερπανσέληνος ήταν στο κορύφωμά της.
Η τελευταία υπερπανσέληνος του 2019 έλαμψε στον νυχτερινό ουρανό μεγαλύτερη και φωτεινότερη από το συνηθισμένο, καθώς η τροχιά της βρισκόταν πλησιέστερα στη Γη.
Αυτό σημαίνει ότι, όσοι είχαν την ευκαιρία, απόλαυσαν μία υπερπανσέληνο που ήταν κατά 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη από τον μέσο όρο.
Το ουράνιο αυτό φαινόμενο ονομάζεται «πανσέληνος των σκουληκιών» καθώς συμπίπτει με την επιστροφή των σκουληκιών λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας, αλλά και των πουλιών που τα τρώνε.
Θα υπάρξουν αντίστοιχα κι άλλες υπερπανσέληνοι κατά τη διάρκεια του έτους, που όμως δεν θα είναι ορατές.
Υπερπανσέληνος, υπερσελήνη
Υπερ-Σελήνη ή υπερπανσέληνος συμβαίνει, όταν υπάρχει πανσέληνος και ταυτόχρονα η τροχιά του φεγγαριού το φέρνει πιο κοντά στη Γη (περίγειο), με αποτέλεσμα ο δορυφόρος του πλανήτη μας να φαίνεται μεγαλύτερος και πιο φωτεινός από ό,τι συνήθως.
Η Σελήνη ακολουθεί μια ελλειπτική τροχιά και η απόστασή της από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή. Η μέση απόσταση Γης-Σελήνης είναι περίπου 384.400 χιλιόμετρα, αλλά αυξάνεται κατά 5% περίπου στο απόγειο και μειώνεται κατά 5% στο περίγειο.
Η πανσέληνος, λοιπόν, λόγω της μικρότερης της απόστασης από τη Γη θα φαντάζει μεγαλύτερη και φωτεινότερη.
Ο όρος «υπερ-πανσέληνος» (ή supermoon στα Αγγλικά) καθιερώθηκε ανεπίσημα για να περιγράψει μια ουράνια σύμπτωση, δηλαδή το γεγονός ότι σημειώνεται πανσέληνος και την ίδια ώρα η σελήνη βρίσκεται σε πιο κοντινή απόσταση από τη Γη.
Το φαινόμενο αυτό δεν συμβαίνει κάθε μήνα, καθώς η αυξομείωση του φαινομενικού μεγέθους της σελήνης οφείλεται στην ελλειπτική και όχι κυκλική τροχιά που έχουν σχεδόν όλα τα σώματα που περιφέρονται στο σύμπαν.
Ετσι, η απόσταση της σελήνης από τη Γη κυμαίνεται κάθε μήνα μεταξύ 356.400 χιλιόμετρα και 406,700. Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 1930 καταγράφηκε μια ακόμη πιο κοντινή απόσταση της Σελήνης (356,397 χλμ), και η επόμενη φορά που θα συμβεί αυτό θα είναι την 1η Ιανουαρίου 2257 (356,371 χλμ).
«Ο κύριος λόγος για τον οποίο η τροχιά του φεγγαριού δεν είναι ένας τέλειος κύκλος είναι ότι υπάρχουν πολλές παλιρροιακές ή βαρυτικές δυνάμεις που έλκουν το φεγγάρι», εξήγησε αξιωματούχος της ΝΑΣΑ.
Πρόσθεσε ότι η βαρύτητα της Γης, του ήλιου και των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος επηρεάζουν την τροχιά του φεγγαριού.
«Έχουμε όλες αυτές τις διαφορετικές βαρυτικές δυνάμεις να έλκουν και να πιέζουν το φεγγάρι, που μας δίνουν την ευκαιρία να έχουμε αυτά τα στενά περάσματα», ανέφερε.
Επιπλέον, είπε ότι η επιφάνεια της Γης αποτελείται περίπου κατά 70% από ωκεανούς, κάτι που επηρεάζει την τροχιά του φεγγαριού, το οποίο με τη σειρά του δημιουργεί παλιρροιακές παραλλαγές στη Γη.
Ανέφερε ακόμη ότι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα για το φεγγάρι είναι ότι όχι μόνο ασκεί έλξη στους ωκεανούς της Γης, αλλά και στον ίδιο τον φλοιό της.
«Ο φλοιός της Γης – η γη κάτω από τα πόδια μας – πραγματικά παραμορφώνεται και ανταποκρίνεται στο φεγγάρι με ένα πολύ διακριτικό τρόπο», κατέληξε.
