Γέροντας Παΐσιος: Σοκ και δέος με την προφητεία του για το τέλος! «Θα καταρρεύσει...»!

Τα λόγια του ανατριχιάζουν!

Γέροντας Παΐσιος: Σοκ και δέος με την προφητεία του για το τέλος! «Θα καταρρεύσει...»!

Σοκ και δέος με την προφητεία του Γέροντα Παΐσιου για το τέλος. «Θα καταρρεύσει...», είχε πει.

Η Αμερική έχει υπάρξει αντικείμενο προφητείων, τόσο του Γέροντα Παϊσίου, όσο και άλλων γερόντων, οι οποίοι μεταξύ άλλων προφήτευσαν ότι «Η Αμερική θα ταΐσει όλο τον κόσμο και στο τέλος θα καταστραφεί», αλλά και ότι «Θα πάψει να είναι Υπερδύναμη».

Έχει μεγάλη αξία να διαβάσουμε τα λόγια του Γέροντα Παϊσίου, του Αγίου Αριστοκλή, καθώς επίσης και του Πατήρ Ιωάννη Καλαϊδή, τα οποία μοιάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ.

Ο Γέροντας Παΐσιος είχε μιλήσει για διάφορα θέματα, μεταξύ αυτών και για την Αμερική. Κάποτε μάλιστα που τον είχε επισκεφθεί ένας Ελληνοαμερικάνος Γερουσιαστής είχε συμβεί το ακόλουθο περιστατικό Προφητεία Γέροντα Παΐσιου: “Όταν δείτε να γίνονται συμφορές στην Ελλάδα, και το κράτος να..."

Την εποχή του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, είχε πάει στο Άγιον Όρος ένας Ελληνοαμερικανός γερουσιαστής. Τού μίλησαν για τον Γέροντα κι αποφάσισε να τον συναντήσει. Όταν έφτασε στο κελί μαζί με τους δύο συνοδούς του, εμφανίστηκε ο Γέροντας , ο οποίος μόλις τούς είδε , χαμήλωσε τα μάτια και είπε: «Φονιάδες των λαών , Αμερικάνοι.»

Αυτό φάνηκε πρωτάκουστο στους παρισταμένους και κάποιος επιχείρησε να διορθώσει τα πράγματα λέγοντας: «Μα, Γέροντα, δεν είναι ακριβώς Αμερικανοί. Είναι Έλληνες πού ήρθαν να προσκυνήσουν στο Άγιον Όρος και ήλθαν να σας δουν.»

Ο Γέροντας ωστόσο δεν άλλαξε στάση. Άρχισε να τους μιλά, λέγοντας ότι χωρίς τους Αμερικανούς θα υπήρχε ειρήνη στον κόσμο.Τότε ο νεαρότερος των συνοδών του Γερουσιαστή είπε στον Γέροντα: Εμείς προσπαθούμε για την ειρήνη. Δεν είμαστε σύμφωνοι με τις ενέργειες του Αμερικανού Προέδρου.Θα προσπαθήσουμε με την άλλη πλευρά, δηλαδή την αντιπολίτευση, να βοηθήσουμε τους σέρβους αδελφούς μας, προς χάριν της Ορθοδοξίας.»
Όμως ο Γέροντας δεν ήθελε να συνεχίσει μαζί τους.

Μαρτυρία του Βαλίδη Σταύρου, αντιστράτηγου ΕΛ.ΑΣ ε.α., θεολόγου , πρώην Διοικητή Α.Τ. Αγίου Όρους.

Πηγή: Πενταπόσταγμα

Άγιος Αριστοκλής: ¨Η Αμερική θα ταΐσει όλο τον κόσμο αλλά στο τέλος θα καταρρεύσει…Είπε και άλλα θαυμαστά ο Άγιος Αριστοκλής όπως: ¨Η Γαλλία δεν θα είναι τίποτα. Η Ιταλία θα υποφέρει από φυσικές καταστροφές. Η Βρετανία θα χάσει την Αυτοκρατορία της και όλες τις αποικίες της, και θα φθάσει σχεδόν μέχρι την ολική καταστροφή, αλλά θα σωθεί από τις προσευχές ενθρονισμένων γυναικών. Η Αμερική θα ταΐσει όλο τον κόσμο αλλά στο τέλος θα καταρρεύσει…
Η Ρωσία θα είναι ελεύθερη και από τους πιστούς της θα προχωρήσει μπροστά και θα στρέψει πολλά από τα έθνη προς τον Θεό.»

Ο Άγιος Αριστοκλής, κατά κόσμον Αλέξιος του Αλεξίου Αμβρόσιφ γεννήθηκε το 1846 στο Ορενμπούργκ των Ουραλίων. Μετά τον θάνατο της συζύγου του, το 1876, αναχώρησε για το Άγιον Όρος του Άθω, και εισήλθε στη μονή του Αγίου Παντελεήμονος.

Στις 12 Μαρτίου 1880 εκάρη μοναχός κι έλαβε τ’ όνομα Αριστοκλής. Το 1884 χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και το 1886 εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός. Το 1887 απεστάλη στο μετόχι της μονής του στη Μόσχα, όπου εφάνη νέος κτήτορας και υπήρξε πνευματικός πατέρας πολλών ψυχών. Η παραμονή του στο μετόχι από το 1891-1894 δημιούργησε γύρω του ένα σπουδαίο πνευματικό έργο. Από το 1895-1909 επέστρεψε στη μονή του. Από το 1909-1918 μετέβη και παρέμεινε πάλι στο μετόχι της Μόσχας.

Τον κοσμούσαν τα χαρίσματα της προοράσεως και της θαυματουργίας, με τα οποία βοήθησε πολλές ψυχές. Η θυσιαστική του αγάπη και η ελεήμων καρδία μαλάκωνε και τις πιο πέτρινες καρδιές. Πλήθος αναγκεμένου κόσμου βρήκε πλησίον του τη σωτηρία του. Δίκαια ονομάσθηκε ο Γέροντας της Μόσχας.

Η μακαρία κοίμησή του συνέβη στις 24 Αυγούστου 1918 στο κελλί του, του μετοχίου του Αγίου Παντελεήμονος. Έκανε τρεις φορές τον σταυρό του, βλέποντας την εικόνα της Γοργοϋπηκόου, την οποία ιδιαίτερα είχε σε ευλάβεια και στην οποία είχε κτίσει ναό, και παρέδωσε ήσυχα το πνεύμα του στον Πλάστη του. Το σώμα του ετάφη κάτω από τον ναό της Γοργοϋπηκόου. Το 1923, για να μη βεβηλωθεί από τους άθεους, μεταφέρθηκε στη μονή του Οσίου Δανιήλ, όπως το είχε προείπει ο όσιος Αριστοκλής. Το 2001 το Πατριαρχείο Μόσχας τον κατέταξε στο Ρωσικό Αγιολόγιο. Το 2004 έγινε η ανακομιδή των τιμίων λειψάνων του και μεταφέρθηκαν στο ναό του μετοχίου, όπου συνεχίζουν να θαυματουργούν και να ευωδιάζουν. Η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου.¨

Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη, 2007 – Σόνια Μαυρίδου

Πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης (Παπά – Γιάννης), (1925 – 2009): Η Αμερική θα πάψει να είναι Υπερδύναμη.

Πρώτα θα γίνει κάτι που θα γονατίσει την Αμερική. Θα πάψει να είναι υπερδύναμη. Υπερδύναμη θα είναι η Ρωσία και μετά θα συμβούν τα γεγονότα. Θα προηγηθεί μεγάλο κακό στην Αμερική.
Στην πρώτη μαρτυρία του κ. Απ. Σίμογλου, Αλεξανδρούπολη, αναφέρεται :
Σε μια επίσκεψή μας στον Παππούλη και χωρίς να τον ρωτήσουμε ξαφνικά μας είπε : «Έφθασε ο καιρός να πάρουμε πίσω την Κωνσταντινούπολη, θα γίνει πάλι ελληνική!» Όταν τον ρώτησα πότε θα γίνει αυτό, μου απάντησε : «Σύντομα. Πολύ σύντομα στις μέρες μας». Τον ξαναρώτησα : «Δηλαδή πότε; Πες μας κάποια ημερομηνία». Τότε η απάντησή του ήταν : «Α! Όλα και όλα ημερομηνίες όχι, όχι. Το σχέδιο του Θεού αυτό είναι, ημερομηνίες όμως όχι.». Μας είπε, επίσης, ότι πρώτα θα γίνει κάτι που θα γονατίσει την Αμερική. Θα πάψει να είναι υπερδύναμη.Υπερδύναμη θα είναι η Ρωσία και μετά θα συμβούν τα γεγονότα. Επίσης, μας είπε : «Όλοι εσείς που είστε εδώ (ήμασταν εννέα άτομα διαφόρων ηλικιών) θα πάτε στην Πόλη και θα είναι Ελληνική. Εγώ όμως δε θα προλάβω. Θα έχω φύγει για τον ουρανό!!!»

Πηγή: Βιβλίο +Πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης (Παπά – Γιάννης), (1925 – 2009), Σελ.141 -142) ]

Συγκλονίζει η προφητεία του Παϊσιου για τον σεισμό! «Ο Θεός θα επιτρέψει ένα τράνταγμα όταν....»

Για μια ακόμη φορά συγκλονίζει η προφητεία του Παϊσιου για τον σεισμό! «Ο Θεός θα επιτρέψει ένα τράνταγμα όταν....» είχε πει μεταξύ άλλων!

Μετά τους φόβους των επιστημόνων και τους μεγάλους σεισμούς, όπως στην Αθήνα έρχονται στην επιφάνεια και τα λόγια του αγιορείτη Αγίου που συγκλονίζουν:

«Σήμερα είναι καιρός να ετοιμασθούν οι ψυχές, γιατί, αν συμβεί κάτι, δεν ξέρω τι θα γίνει.

Είθε να μην επιτρέψη ο Θεός να έρθουν δύσκολες μέρες, αλλά αν έρθουν, με έναν μικρό σεισμό, με ένα τράνταγμα, θα σωριάσουν ολόκληρες αδελφότητες, ολόκληρα μοναστήρια, γιατί ο καθένας θα πάη να σώση τον εαυτό του και θα τραβήξη την πορεία του.

Χρειάζεται πολλή προσοχή, για να μη μας εγκατάλειψη ο Θεός. Οι ψυχές να έχουν κάτι πνευματικό. Αυτό σας τιμάει. Θα γίνει μεγάλο τράνταγμα.

Τόσα σας λέω, τόσο σκληρά έχω μιλήσει! Εμένα κάτι να μου έλεγαν, θα προβληματιζόμουν, θα σκεφτόμουν γιατί μου το είπαν, τι ήθελαν. Γιά να μην πω βράδυα, ένα βράδυ δεν θα κοιμόμουν. Αν δεν έβλεπα τα δύσκολα χρόνια που έρχονται, δεν θα ανησυχούσα τόσο. Αλλά αυτό που βλέπω είναι ότι αργότερα θα δυσκολευθήτε πολύ. Δεν με καταλαβαίνετε. Τότε θα με καταλάβετε.

– Αν βρεθή, Γέροντα, μόνος του κανείς σε δύσκολα χρόνια, τι θα κάνει;
– Άρχισε τώρα να κάνεις πρώτα υπακοή, να απόκτησης διάκριση, και τότε θα δούμε. Γι’ αυτό είπαμε να κόψουμε τα κουσούρια πρώτα. Αν έχη κανείς κουσούρια, δεν θα τα βγάλη πέρα. Αν τώρα γκρινιάζη για όλα και νομίζη ότι αυτός είναι λεβεντόπαιδο και όλοι οι άλλοι είναι χάλια, τότε…; Κοιτάξτε να διορθωθήτε, για να δικαιούσθε την θεία βοήθεια.

Να στηριχθήτε ακόμη περισσότερο στον Θεό. Θα έχουμε πιο δύσκολα χρόνια. Ακόμη είναι άγουρα τα …; φρούτα· δεν ωρίμασαν. Όταν εσείς θα είστε ώριμες πνευματικά, ξέρετε τι θα είστε; Όχυρο. Όχι μόνο για εδώ, αλλά θα μπορήτε να βοηθάτε και πιο πέρα.

Γιατί, διαφορετικά, θα έχετε και εσείς ανάγκη από ανθρώπινη βοήθεια και προστασία. Καί ξέρετε τι κακό είναι ένα μοναστήρι, με ένα σωρό αδελφές, να έχη ανάγκη από λαικούς;

Σήμερα ο μοναχός πρέπει να ζήση πνευματικά, για να είναι έτοιμος να ξεπεράση μια δυσκολία. Να ετοιμασθή, για να μην τον στενοχωρήση η στέρηση, γιατί μετά μπορεί να φθάση στην άρνηση. Θα έρθη εποχή που θα ξεραθούν τα ποτάμια, όλοι θα διψάσουν, όλοι θα υποφέρουν.

Γιά μας τους μοναχούς δεν είναι τόσο φοβερό· εμείς και να διψάσουμε, πρέπει να διψάσουμε, γιατί εμείς ξεκινήσαμε για κακουχία. «Ο,τι δεν έκανα εκουσίως ως καλόγερος, θα πω, το κάνω τώρα ακουσίως, για να καταλάβω τι θα πη καλόγερος. Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου».

Αλλά ο καημένος ο κόσμος! Όταν φθάνουν οι άνθρωποι στο σημείο να εφευρίσκουν βόμβες που να σκοτώνωνται οι άνθρωποι και να μην καταστρέφωνται τα κτίρια, τι να πω; Όταν είπε ο Χριστός «μια ψυχή αξίζει όσο ο κόσμος όλος»[1], και αυτοί έχουν τα κτίρια πιο πολύ από όλο τον κόσμο, αυτό είναι φοβερό!

– Γέροντα, νιώθω αγωνία, φόβο, για ο,τι μας περιμένει.
– Αυτός ο φόβος μας βοηθάει να γαντζωθούμε στον Χριστό. Όχι ότι πρέπει να χαίρεται κανείς γι’ αυτήν την κατάσταση που περιμένουμε, άλλα να χαίρεται, γιατί θα αγωνισθή για τον Χριστό. Δηλαδή
δεν θα περάσουμε μια κατοχή ενός Χίτλερ η ενός Μουσολίνι, άλλα θα δώσουμε εξετάσεις για τον Χριστό.

Δεν είναι ότι θα έχουμε εμείς πολυβόλα, ατομικές βόμβες ανώτερες, και θα νικήσουμε. Τώρα ο αγώνας θα είναι πνευματικός. Θα παλέψουμε με τον ίδιο τον διάβολο. Ο διάβολος όμως δεν έχει καμμιά εξουσία, αν δεν του δώσουμε εμείς εξουσία.

Τι να φοβηθούμε; Αν ήταν Χίτλερ η Μουσολίνι, ήταν άλλο. Να μην υπάρχη φόβος. Να χαιρόμαστε που η μάχη είναι πνευματική.

Εάν ζείτε μοναχικά, πατερικά, και προσέχετε, θα δικαιούσθε την θεία επέμβαση σε κάθε επίθεση του εχθρού. Αν υπάρχουν άνθρωποι προσευχής, ταπεινοί, που έχουν πόνο και αγάπη, είναι κεφάλαια πνευματικά, είναι «βάσεις» πνευματικές. Δυό-τρεις ψυχές να υπάρχουν σε ένα μοναστήρι που να σκέφτονται τον πόνο των άλλων και να προσεύχονται, είναι πνευματικό οχυρό.»