Μανούλες προσοχή! Πόσο επηρεάζουν την εγκυμοσύνη τα ινομυώματα!
Μάθετε όλη την αλήθεια!
Μανούλες προσοχή! Πόσο επηρεάζουν την εγκυμοσύνη τα ινομυώματα! Είστε ασφαλείς;
Το μέγεθος και η θέση των ινομυωμάτων στη μήτρα μπορούν σε κάποιες περιπτώσεις να επηρεάσουν την επιτυχή έκβαση μιας εγκυμοσύνης.
Στο 70% των περιπτώσεων το μέγεθος των ινομυωμάτων δεν αλλάζει κατά τη διάρκεια της κύησης και μόνο στο 30% μπορεί να αυξηθεί ο όγκος τους, κυρίως κατά το πρώτο τρίμηνο. Η μέση αύξηση του όγκου είναι 10%, ενώ μπορεί να υπάρξει μια μέγιστη αύξηση που να φτάσει στο 25%.
Γονείς προσοχή! Με αυτά τα tips θα κάνετε το παιδί σας να νιώθει σημαντικό!
Τα μικρού μεγέθους ινομυώματα εμφανίζουν στατιστικά μεγαλύτερη τάση για αύξηση, σε αντίθεση με τα μεγαλύτερα (>6 εκ.) που φαίνεται να επηρεάζονται λιγότερο. Ανάλογα με τη θέση τους, τα ινομυώματα διακρίνονται σε υποορογόνια, ενδοτοιχωματικά και υποβλεννογόνια (που εισέρχονται στην κοιλότητα της μήτρας) και η διάγνωση και διάκρισή τους είναι υπερηχογραφική.
Ευτυχώς για τις εγκύους, στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα ινομυώματα δεν επηρεάζουν καθόλου την εγκυμοσύνη. Η επίδρασή τους στην κύηση σχετίζεται από το μέγεθος, τον αριθμό και τη θέση τους στη μήτρα. Πιο συγκεκριμένα, έγκυες με ινομυώματα μπορεί να εμφανίσουν τα εξής:
Πόνος στο υπογάστριο: Είναι η πιο συνηθισμένη επιπλοκή κατά τη διάρκεια της κύησης. Όσο μεγαλύτερο το ινομύωμα, τόσο πιθανότερο να προκαλέσει πόνο, κυρίως κατά το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο.
Αυτόματες αποβολές: Εμφανίζονται κυρίως στο πρώτο τρίμηνο της κύησης και συσχετίζονται με τον αριθμό και τη θέση των ινομυωμάτων. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ένα μόνο ινομύωμα έχει μικρότερο κίνδυνο σε σχέση με πολλαπλά, καθώς και ότι υποβλεννογόνια ινομυώματα αυξάνουν τον κίνδυνο σε σχέση με ενδοτοιχωματικά και τα υποορογόνια ινομυώματα.
Αιμορραγία πρώτου τριμήνου: Μεγαλύτερος κίνδυνος στις γυναίκες με υποβλεννογόνια ινομυώματα.
Αποκόλληση πλακούντα: Μεγαλύτερος κίνδυνος στις γυναίκες με υποβλεννογόνια και μεγάλου μεγέθους ινομυώματα.
Πρόωρος τοκετός.
Ανώμαλη προβολή εμβρύου και δυστοκία: Μεγάλα ινομυώματα, πολλαπλά και κυρίως όταν βρίσκονται στο κατώτερο τμήμα της μήτρας αυξάνουν τις πιθανότητες για ανώμαλη προβολή εμβρύου και δυστοκία.
Αιμορραγία μετά τον τοκετό. Μεγάλου μεγέθους ινομυώματα και κυρίως τα ενδοτοιχωματικά μπορεί να εμποδίζουν τη μήτρα να συσπαστεί μετά τον τοκετό με μηχανισμό που διαταράσσει την αρχιτεκτονική των ινών του μυομητρίου.
Η διαχείριση των ινομυωμάτων κατά τη διάρκεια της κύησης σχετίζεται με την κλινική κατάσταση που προκαλούν και στην πλειονότητα είναι συντηρητική, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι χειρουργική.
Ο πόνος αντιμετωπίζεται με παυσίπονα, ενυδάτωση και κατάκλιση. Η αιμορραγία πρώτου τριμήνου αντιμετωπίζεται με κατάκλιση. Η αποκόλληση πλακούντα, αν είναι μεγάλη, οδηγεί σε καισαρική τομή. Το ίδιο συνήθως ισχύει και για τις ανώμαλες προβολές. Όσον αφορά την αιμορραγία μετά τον τοκετό, η αντιμετώπιση είναι αρχικά συντηρητική και, σε επίμονες και μη ελεγχόμενες καταστάσεις, χειρουργική.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η στατιστική ευνοεί τις εγκύους με ινομυώματα για μια ασφαλή και χωρίς επιπλοκές εγκυμοσύνη. Ο μαιευτήρας πρέπει να βρίσκεται πάντα σε ετοιμότητα για να αναγνωρίζει και να αντιμετωπίζει τυχόν επιπλοκές.
Επιμέλεια: Ξενοφώντας Παπαθανάκος, Μαιευτήρας – Γυναικολόγος
Πηγή: iatronet.gr
Δύσκολο πράγμα να είσαι γονιός! Μήπως το παρακάνεις με την αυστηρότητα στο παιδί σου;
Ανησυχείτε για το αν είστε περισσότερο αυστηροί με το παιδί σας απ' όσο χρειάζεται και πρέπει;
Είναι το πρώτο σας παιδί και δεν ξέρετε πως να επιβάλλεται την πειθαρχία χωρίς να υπερβείτε τα όρια;
Εννοείται πως κάθε γονιός θέλει το καλύτερο για το παιδί του και την οικογένειά του αλλά και την καλύτερη συμπεριφορά από αυτό. Υπάρχουν όμως τελικά κάποιοι που, άθελά τους, καταλήγουν να γίνονται κάτι παραπάνω από απαιτητικοί, προκαλώντας αρνητικές συνέπειες στην ψυχοσύνθεση του μικρού τους.
Το κακό είναι πως σε αυτή την περίπτωση τα αποτελέσματα δεν φαίνονται αμέσως. Για την ακρίβεια, οι συνέπειες θα φανούν από τα 11 έτη και μετά. Πριν συνεχίσετε την ίδια συμπεριφορά, ίσως θα ήταν καλό να ρίξετε μια ματιά στις παρακάτω συμβουλές μας.
1.Σκεφτείτε μήπως έχετε πολύ ψηλά τον πήχη ως προς τις απαιτήσεις σας από το παιδί, χωρίς δηλαδή να λαμβάνετε υπόψη την ηλικία του, τις δυνατότητές του και μια σειρά άλλων παραγόντων. Σίγουρα εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, όμως μην το παρακάνετε! Για παράδειγμα, ενώ είναι έξι χρονών και διανύει την πρώτη του χρονιά στο σχολείο, δεν γίνεται να είστε αυστηροί μαζί του πως τα γράμματά του είναι άσχημα. Άλλωστε, όλα είναι στο δικό σας χέρι. Με τον καιρό να του μάθετε το σωστό.
2.Ένας απλός τρόπος να καταλάβετε ότι είσαστε υπέρ το δέον απαιτητικοί είναι να βλέπετε ότι το παιδί, αντί να βελτιώνεται, λειτουργεί αντιδραστικά και ενίοτε δείχνει απόμακρο. Αυτό συμβαίνει, γιατί θεωρεί ότι δεν θέλετε το καλό του, και μπορεί να παρουσιαστεί με πολλούς τρόπους. Ένας από αυτούς είναι να σκίσει την εργασία που έχει μπροστά του ή να ρίξει κάτω τα βιβλία που διαβάζει όταν εσείς είστε πάνω από το κεφάλι του, με το δάχτυλο τεντωμένο.
3.Επίσης, θα δείτε το παιδί να κλείνεται στον εαυτό του ή να είναι μονίμως σκεπτικό και αφηρημένο. Τρανή απόδειξη ότι το πιέζετε να φτάσει σε ένα επίπεδο που είναι ανέφικτο. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να γεφυρώσετε το χάσμα μεταξύ σας και να του μιλήσετε με κάθε ειλικρίνεια. Επίσης... ακούστε το! Μπορεί να θέλει να σας πει σημαντικές λεπτομέρειες από τη διαδικασία της μάθησής του.
4.Είναι λογικό να ανησυχείτε για το μέλλον του παιδιού σας, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κάνετε ανταγωνιστικό και τελικά ανικανοποίητο με τον ίδιο του τον εαυτό. Όλα τα πράγματα θα γίνουν όταν πρέπει, οπότε μην πιέζετε καταστάσεις. Και ο ανταγωνισμός, ή αλλιώς η ευγενής άμιλλα, είναι σωστός, πάντα όμως με μέτρο.
5.Η επιτυχία είναι ζητούμενο για όλους, όμως όχι αυτοσκοπός. Μη φέρνετε την καταστροφή όταν το παιδί σας κάνει κάποια λάθη και μην το πιέζετε να τα κάνει όλα σωστά. Κανείς δεν είναι αλάνθαστος, ειδικά ένα παιδί του οποίου η προσοχή συνεχώς διασπάται. Να έχετε ωστόσο στο μυαλό σας και τον παράγοντα κούραση. Επειδή είναι παιδιά και διαθέτουν περισσότερη ενέργεια από τους ενήλικες, δεν σημαίνει πως είναι λογικό να κάνουν και επανάληψη τα μαθήματά τους πριν πάνε στο σχολείο.
6.Δώστε στο παιδί το δικαίωμα να νιώσει στοιχειωδώς ελεύθερο να κάνει τις επιλογές του και λειτουργήστε υποστηρικτικά και όχι κάνοντας συνεχώς υποδείξεις και παρατηρήσεις. Ποτέ μην υψώνετε το δάχτυλο και κυρίως, ποτέ μην κάνετε σύγκριση με τον εαυτό σας.
7.Τέλος, με την υπερπροστατευτική σας συμπεριφορά, το παιδί φοβάται μη σας απογοητεύσει και δεν επιτρέπει στον εαυτό του κάτι λιγότερο από το τέλειο.
Πώς να διαχειριστείτε το γεγονός πως το παιδί σας... μεγαλώνει!
Ο κόσμος εκεί έξω είναι τεράστιος και θέλετε να κρατήσετε τα μωρά σας ασφαλή και προστατευμένα για όσο το δυνατόν περισσότερο καιρό γίνεται.
Όμως, μεγαλώνουν είτε το θέλετε είτε όχι. Διαβάστε τους τέσσερις παρακάτω τρόπους για να μπορέσετε να αποδεχθείτε πιο ομαλά το γεγονός ότι ενηλικιώνεται.
Δώστε προσοχή
Στη σημερινή κοινωνία είναι συνηθισμένο φαινόμενο να είστε πολυάσχολη καθώς προσπαθείτε να βγάλετε τα προς το ζην και το να έχετε τη δική σας ζωή. Μπορεί οι ώρες μέσα στην ημέρα να μη σας φαίνονται πολλές για να κάνετε όλα αυτά που πρέπει, αλλά ένας εύκολος τρόπος για να αρχίσετε να δίνετε προσοχή στο παιδί σας είναι να ξεκλέψετε τουλάχιστον 15 λεπτά ένα βράδυ πριν πάτε για ύπνο και να αναπολήσετε τη ζωή του ως μωρό. Αφιερώστε λίγο χρόνο να θυμηθείτε όλα τα κατορθώματα, τις ξεχωριστές στιγμές του, τα όνειρα, τις απογοητεύσεις, τους φόβους του... τα πάντα γι’ αυτό.
Γνωρίστε το παιδί σας
Τώρα που ξεβολευτήκατε -πρώτα από όλα επειδή κλείσατε την τηλεόραση 15 λεπτά νωρίτερα για να αφιερώσετε χρόνο (έστω και πνευματικά) με το παιδί σας-, το επόμενο που έχετε να κάνετε είναι να του μιλήσετε. Ομως, προσοχή. Πριν αρχίσετε να αναφέρετε όλα αυτά που δεν κατάφερε να πετύχει και αυτά που θα έπρεπε να είχε κάνει, έχετε υπόψη κάποια πράγματα. Χρησιμοποιώντας προτάσεις με υποκείμενο το «εγώ» θα διατηρήσει τις άμυνες κάτω, το βλέμμα συγκεντρωμένο και τον σκοπό της αποστολής ανοιχτό. Ξεκινήστε λέγοντας κάτι σαν «ξέρεις παιδί μου, σε σκεφτόμουν τις προάλλες και συνειδητοποίησα ότι δεν σε ξέρω πραγματικά. Ξέρω ότι μπορεί να είχα κάποιες προσδοκίες από εσένα που δεν σου τις είπα ποτέ και στις οποίες δεν κατάφερες να ανταποκριθείς, αλλά πώς να το ξέρεις αυτό αφού δεν σου το είπα; Τι λες να αρχίσουμε από την αρχή»; «Γεια. Είμαι η ... Χάρηκα για τη γνωριμία. Πες μου μερικά πράγματα για τον εαυτό σου. Τι σε κάνει να γελάς; Τι σε στενοχωρεί; Πες μου τα πάντα για εσένα»! Μετά, απλά ετοιμαστείτε να σας εκπλήξει!
Ενθαρρύνετέ το
Αυτό το βήμα έρχεται λίγο σε αντίθεση με το προηγούμενο καθώς εδώ πρέπει μόνο να ακούτε. Μπορεί να νιώθει άβολα να μοιραστεί μαζί σας τους φόβους, τα όνειρα και τη ζωή του (τουλάχιστον την πρώτη φορά), γι’ αυτό θα πρέπει να ακούσετε τι έχει να σας πει - όχι αυτά που θέλετε εσείς να ακούσετε, αλλά αυτά που πραγματικά λέει. Ακούστε τις έννοιες πίσω από τις λέξεις και υποστηρίξτε το παιδί δίνοντάς του χώρο για να μπορέσει να δείξει την ανάπτυξή του, τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του αλλά και το πόσο ευάλωτος είναι. Από εκεί και πέρα θα μπορέσετε να ενθαρρύνετε το παιδί, να το καθοδηγήσετε και να το υποστηρίξετε.
Αποδεχτείτε τη μοναδικότητά του
Σε αυτό το σημείο μάλλον αρχίζετε να βλέπετε με διαφορετικό τρόπο τον γιο ή την κόρη σας. Μαθαίνετε πράγματα που δεν ξέρατε, αλλά παράλληλα συνειδητοποιείτε ότι έχει μεγαλώσει και ωριμάσει σε σημείο που να μπορεί να παίρνει μόνο του αποφάσεις. Μαντέψτε! Αν πάρει λάθος απόφαση, τώρα σας εμπιστεύεται και σας σέβεται αρκετά για να σας μιλήσει και ζητάει τη βοήθειά σας επειδή του δώσατε το δικαίωμα να δείξει ότι είναι υπεύθυνος ενώ παράλληλα εσείς ξοδέψατε χρόνο να βελτιώσετε τη σχέση και την επικοινωνία σας.
