Φωτογραφίες από τον παραμυθένιο γάμο της Φώφης Γεννηματά - Το σικάτο νυφικό και ο ρομαντικός στολισμός
Σπάνια στιγμιότυπα στην δημοσιότητα την ημέρα του μεγάλου αντίο
Σήμερα, Τετάρτη 27/10 κηδεύεται η Φώφη Γεννηματά (δείτε εδώ τις πρώτες εικόνες) και το Youweekly.gr κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν, στην πιο όμορφη στιγμή της ζωής της.
Στις 13 Ιουνίου του 2003, ενώθηκαν “εις σάρκαν μιαν” η Φώφη Γεννηματά με τον εκλεκτό της καρδιάς της και οδοντίατρο, Ανδρέα Τσούνη. Η νύφη κατέφθασε στην εκκλησία με τη συνοδεία της κόρης της- η οποία ήταν παρανυφάκι στον γάμο- και επέλεξε ένα κατάλευκο maxi ρούχο σε ίσια γραμμή που θύμιζε περισσότερο φόρεμα, παρά νυφικό.
Ο γάμος της Φώφης Γεννηματά και του Ανδρέα Τσούνη έγινε στο εκκλησάκι του κτήματος όπου το ζευγάρι επέλεξε να πραγματοποιήσει και τη γαμήλια δεξίωση.
Ο στολισμός στο μικρό εκκλησάκι ήταν ρομαντικός, με λευκά αλλά και ροζ τριαντάφυλλα, ενώ τα ίδια άνθη χρησιμοποιήθηκαν και για τον στολισμό στις ροτόντες όπου δείπνησαν οι καλεσμένοι.
Υπέροχη νύφη η Φώφη Γεννηματά
"Μέχρι τις τελευταίες στιγμές της..."
Στην εκπομπή Mega Καλημέρα μίλησε το πρωί της Τρίτης (26/10) η Ευαγγελία Λιακούλη, βουλευτής του ΚΙΝΑΛ και στενή φίλη της Φώφης Γεννηματά. Η ίδια φυσικά αναφέρθηκε στο θάνατο της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ που συγκλόνισε το πανελλήνιο.
«Η Φώφη Γεννηματά είχε επιλέξει να μιλήσει μαζί σας για ένα ευαίσθητο κομμάτι της ζωής της και αυτό δεν το έκανε συχνά. Βρίσκομαι εδώ για να το συνεχίσω. Ήταν συγκλονιστική η μάχη της, σε αφήνει να αναρωτιέσαι αν εσύ μπορείς, αν θα τα κατάφερνες. Η Φώφη Γεννηματά δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος. Είχε άλλο χαρακτήρα πολιτικού η Φώφη Γεννηματά. Ήταν άνθρωπος των θέσεων και των απόψεων. Είχε άλλη στόφα.
Σε προσωπικό επίπεδο είχα μια περιπέτεια υγείας στην οικογένεια και το είχα μοιραστεί μαζί της. Το είχε αντιμετωπίσει σαν μία ίωση, μια γρίπη, αν και ήταν πιο σοβαρό. Μου είπε ότι “εντάξει, ποιος δεν έχει κάτι; Ξέρεις κανέναν που να είναι τελείως ανέφελος; Θα τα καταφέρουμε μαζί”. Αυτό το μαζί της Γεννηματά ήταν μ-α-ζ-ί. Ήταν αγκαλιά μαζί. Δε θα ξεχάσω ποτέ την απίστευτη αισιοδοξία της για όλα. Υπήρχε πρόβλημα στα παιδιά μας, συζητούσαμε για τους εφήβους μας. Λέγαμε για τις αταξίες τους, τις απορίες τους, τις δυσκολίες που δημιουργούσαν. Εκείνη έλεγε πάντα ότι “είναι παιδιά που θα γίνουν μεγάλοι. Ας τα αφήσουμε όσο είναι παιδιά, να μένουν παιδιά. Θα γίνουν και μεγάλοι”.
Ήρθα μέσω μηνυμάτων σε επαφή μαζί της τις ημέρες που ήταν στο νοσοκομείο, και με το περιβάλλον της. Μέχρι τις τελευταίες στιγμές της πίστευε ότι θα νικήσει και μαχόταν για να νικήσει. Δεν παραιτήθηκε ούτε μία στιγμή. Ήταν fighter. Έχω ανάγκη να πω ότι εγώ στη ζωή δεν πιστεύω στις συμπτώσεις. Η ημέρα που έφυγε η Φώφη είναι ημέρα αφιερωμένη στην πρόληψη και καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού. Η ζωή της συνδέθηκε με αυτή τη μάχη. Ο θάνατός της συνδέεται με ένα αισιόδοξο μήνυμα. Έδινε αυτή τη μάχη για χρόνια κάθε μέρα. Ζούσε την κάθε στιγμή και ώρα και μέρα, σαν να μην υπήρχε το θέμα αυτό».
