Οι Εικόνες στην Κρήτη - Ο Τάσος Δούσης μας ξεναγεί στο Ρέθυμνο
Μην χάσετε το νέο επεισόδιο την Κυριακή στις 20:00 στο Open
O Τάσος Δούσης και οι ΕΙΚΟΝΕΣ μας ταξιδεύουν στην αυθεντική κρητική ομορφιά του Ρέθυμνου! Στο πρώτο μέρος της εκπομπής μας ξεναγούν στην Παλιά Πόλη του Ρεθύμνου και το ενετικό λιμάνι.
Στη συνέχεια επισκέπτονται τη Μονή Αρκαδίου - εκεί όπου ο Ηγούμενος Γαβριήλ θυσιάστηκε μαζί με άλλους 964 Κρητικούς, και το μοναδικό χωριό Μαργαρίτες!
Επόμενη στάση του Τάσου Δούση και της ομάδας του οι απίστευτης ομορφιάς πηγές του χωριού Αργυρούπολη, τα βενετσιάνικα αρχοντικά του και οι γραφικές συνοικίες του.
Το trailer από το νέο επεισόδιο Εικόνες
«Ξεκίνησα τη ζωή μου πιο χαμηλά και από το χαμηλά της ζωής»
Πρόσφατα, ο Τάσος Δούσης παραχώρησε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην εκπομπή Καλύτερα Δε Γίνεται. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην εκπομπή του, τις Εικόνες, καθώς και στα πρώτα του βήματα στον χώρο της δημοσιογραφίας.
Ο δημοσιογράφος και ρεπόρτερ, μίλησε επίσης για την ιστορία που του άλλαξε τη ζωή ενώ εργαζόταν ως πολεμικός ανταποκριτής στο Αφγανιστάν.
Την ίδια στιγμή, ο Τάσος Δούσης σχολίασε την απόφασή του να αφήσει τις Εικόνες πριν από μερικά χρόνια προκειμένου να γίνει επιχειρηματίας αλλά και τα παιδικά του χρόνια.
«Αυτή τη στιγμή το ταξίδι έχει γίνει πάρα πολύ ακριβό. Δηλαδή στην περίοδο της πανδημίας, επειδή δεν πετούσαν πολλά αεροπλάνα, ήταν πολύ ακριβά τα εισιτήρια. Έκανες πάρα πολλές ώρες να φτάσεις στον προορισμό σου. Πήγα στη Βαρκελώνη και αντί για 3.30 ώρες έκανα 15», είπε αρχικά για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στα ταξίδια του στον καιρό της πανδημίας.
Στη συνέχεια, αναφερόμενος στην συνταρακτική εμπειρία που έζησε ως πολεμικός ανταποκριτής, είπε: «Ήταν όνειρο ζωής μου να γίνω πολεμικός ανταποκριτής. Ήμουν με τον Νικόλα Βαφειάδη, μας κατέβασαν οι ταλιμπάν, με έστησαν στα γόνατα για να με εκτελέσουν. Γλιτώσαμε από του χάρου τα δόντια την τελευταία στιγμή. Ένιωσα ότι φεύγει η ζωή από πάνω μου. Αυτό μου κόστισε ένα μεγάλο κομμάτι της ψυχικής μου ηρεμίας. Για πολλούς μήνες δεν πίστευα ότι είχα σωθεί. Ξυπνούσα τα βράδια μέσα στον ύπνο μου και σκεφτόμουν "Ζεις; Μήπως δεν ζεις;».
Για το τέλος του πρώτου κύκλου των Εικόνων και για τις επιχειρήσεις του, σχολίασε: «Πίστεψα ότι μπορώ να κάνω κάτι δικό μου, μία δική μου εταιρεία, μία δική μου επιχείρηση και ξεκίνησα το πρώτο μου περιοδικό, το ICONS. Αργότερα κατάλαβα ότι ως επιχειρηματίας δεν μπορείς να ταξιδεύεις τον κόσμο. Οπότε επέλεξα να γίνω επιχειρηματίας.
Το να γίνω επιχειρηματίας ήταν ένα όνειρο ανεξαρτησίας, έγινα επιχειρηματίας για να μπορώ να κάνω ό, τι θέλω στη ζωή μου. Αυτό το σύστημα το δικό μας. Όλοι όσοι είναι ψηλά, ψάχνουν σφουγγοκωλάριους.
Όταν δούλευα στις Εικόνες και έκανα την εκπομπή, έπαιρνα 1.900 ευρώ το μήνα. Πήγα με το μισθό του ρεπόρτερ και έκανα αυτή την εκπομπή για 5 χρόνια με αυτά τα χρήματα. Πούλησα το αυτοκίνητό μου, πήρα το πρώτο μου χαρτί και τύπωσα το πρώτο μου περιοδικό.
Για να γίνω δημοσιογράφος πούλησα το δερμάτινο μπουφάν μου για να πληρώσω τα δίδακτρα στο εργαστήρι δημοσιογραφίας. Ξεκίνησα τη ζωή μου πιο χαμηλά και από το χαμηλά της ζωής. Έχω μεγαλώσει σε μία περιοχή πολύ δύσκολη από μία εργατική οικογένεια. Εμείς, εκεί που παίζαμε μπάλα είχαμε δύο προοπτικές, ή να γίνουμε ποδοσφαιριστές ή να δουλεύουμε σε εργοστάσια σαν την «Πεταλούδα» που δούλευε ο πατέρας μου».
