Big Brother 2: Άφωνοι οι παίκτες - Ο Παναγιώτης ξεδίπλωσε το ταλέντο του στο τραγούδι

Ξεσήκωσε όλο το σπίτι

Αρθρογράφος: Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Big Brother 2: Άφωνοι οι παίκτες - Ο Παναγιώτης ξεδίπλωσε το ταλέντο του στο τραγούδι

Εδώ και πολύ καιρό έχει γίνει γνωστό πως ο Παναγιώτης Πέτσας δικαιωματικά αξίζει τον τίτλο του επαγγελματία παίκτη ριάλιτι, μιας και τα έχει πάρει σβάρνα όλα και σκέφτεται να συμμετάσχει και στο Survivor! Το πρώτο μάλιστα παιχνίδι που συμμετείχε ήταν το X-factor!

Έτσι λοιπόν, ο ίδιος, με αφορμή μια δοκιμασία που έχουν αυτές τις μέρες στο Big Brother, κατά την οποία πρέπει να μαντέψουν τα αντικείμενα που ακουμπούν, ο Παναγιώτης βρήκε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του στο τραγούδι!

Συγκεκριμένα, επέλεξε να τραγουδήσει το "Είμαι αλλού" των Μελισσών, και μάλιστα έπαθαν πλάκα όλοι οι συμπαίκτες του!

Το τραγούδι του Παναγιώτη Πέτσα στο Big Brother 2

Η απώλεια που του κόστισε και το bullying λόγω κιλών - Συγκίνησε ο Παναγιώτης Πέτσας

Την Γραμμή Ζωής του Παναγιώτη Πέτσα παρακολουθήσμε στο Big Brother Live. Ο ίδιος άνοιξε την καρδιά του και συγκίνησε με τις εξομολογήσεις του.

Συγκεκριμένα, ο Παναγιώτης αναφέρθηκε αρχικά σε μια πολύ σοβαρή περιπέτεια υγείας που πέρασε πριν χρόνια ο πατέρας του, που του είχε κοστίσει αρκετά. Ωστόσο, ο ίδιος το ξεπέρασε και πλέον είναι καλά.

Την ίδια στιγμή, αναφέρθηκε στο bullying που δεχόταν στο σχολείο επί χρόνια, λόγω παραπάνω κιλών, με τον Παναγιώτη τα επόμενα χρόνια να βάζει στόχο να αλλάξει την εμφάνισή του και να αγαπήσει ξανά το σώμα του.

Τέλος, ο Παναγιώτης μίλησε για την απώλεια του παππού του.

«Ο πατέρας μου πέρασε ένα μεγάλο πρόβλημα υγείας. Έπαθε έμφραγμα. Γυρνάω από το σχολείο και βλέπω τον πατέρα μου στο κρεβάτι να μην είναι καλά. Η μητέρα μου τον πήρε και τον πήγε στο νοσοκομείο γιατί φοβήθηκε. Γυρνάνε και της λένε οι γιατροί ότι «η καρδιά του άντρα σας δουλεύει με 5%». Μας έλεγε να μην αγχωνόμαστε, ο μπαμπάς ήταν στο νοσοκομείο και ήταν καλά. Οι γιατροί της είχαν πει πως είχε λίγες πιθανόητες να ζήσει. Περνάει ο καιρός, έχει κάνει το χειρουργείο ο πατέρας μου, έχουν πάει όλα καλά, μπαίνουμε μέσα και τον βλέπω σε ένα κρεβάτι. Όταν βλέπεις τον ήρωα σου πεσμένο… Γιατί λες πως οι ήρωες δεν πέφτουν… Ένιωσα πάρα πολύ άσχημα.

Βγαίνει η μαμά μου έξω και την ρώτησα τι συμβαίνει πραγματικά. Εκείνη την περίοδο η μητέρα μου ήταν πάρα πολύ ταραγμένη, στεναχωρημένο, φοβισμένη για το τι θα συμβεί στον άνδρα της. Όταν όμως ήταν μπροστά μας, ερχόταν, μας κοίταζε στα μάτια και χαμογέλαγε. Ήταν ο φύλακας άγγελος του και τον έσωσε. Όλο αυτό το σκηνικό τράβηξε ένα μήνα αλλά ο πατέρας μου βγήκε από την κλινική την πρώτη μέρα του χρόνου. Ο πρώτος καιρός προφανώς ήταν δύσκολος αλλά μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν έχει χάσει ποτέ το χαμόγελο του.

Πάντα ο πατέρας μου είναι και θα είναι ένας άνθρωπος ο οποίος βλέπει τη θετική μεριά. Χαμογελάει σε όλες τις δυσκολίες. Βρίσκει τον τρόπο να βλέπει τη θετική πλευρά στα πράγματα και να προχωράει».