Συνέντευξη Δωροθέα Ποιμενίδου στο Youweekly.gr: «Η τοξοβόλος που βρίσκει στόχο στις καρδιές μας»
Η εντυπωσιακή Δωροθέα είναι 22 ετών και ασχολείται με την τοξοβολία 14 χρόνια. Ξεκίνησε από το σύλλογο του Αρχέλαου Κατερίνης και στη συνέχεια με τον προπονητή της Αλέξανδρο Νασούλα γράφτηκε στο σύλλογο αποφοίτων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αγωνίζεται στο σύλλογο ΑΜΕΑ Δόξα Μακεδονίας Θράκης.
Από την Έλενα Φάκου
Φωτογραφίες Νίκος Καρανικόλας
«Θέλω να ευχαριστήσω τον ομοσπονδιακό προπονητή μου γιατί χωρίς εκείνον δεν θα είχα ζήσει αυτό το όνειρο. Για εμένα είναι προπονητής, δάσκαλος, πατέρας και φίλος. Έχουμε γυρίσει όλο τον κόσμο, με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο και θα ζήσουμε ακόμα πολλά μαζί. Ότι διάκριση φέρνω, οφείλεται σε εκείνον. Ο Αλέξανδρος Νασούλας είναι ο μεγάλος άντρας πίσω από μια ισχυρή αθλήτρια. Είναι ο μέντοράς μου και μαζί του πορεύομαι με κλειστά τα μάτια. Είναι ο άνθρωπος που αντιπροσωπεύει την τοξοβολία στην Ελλάδα. »
Η Δωροθέα φοράει εκ γενετής πρόσθετα μέλη και στα δυο της πόδια επειδή γεννήθηκε με φωκομέλεια. Πρόκειται για μια πάθηση η οποία παραμορφώνει τα άκρα. Το δεξί της πόδι είναι μέχρι το γόνατο και το άλλο σταματά στο ύψος της γάμπας. Παρόλα αυτά, η Δωροθέα περπατάει φυσιολογικά και κανείς δε μπορεί να αντιληφθεί τι της συμβαίνει αν τη συναντήσει στην καθημερινότητά της. Στην ερώτηση για το αν έχει δεχθεί bullying απαντά:
«Πολλές φορές τα παιδιά στο σχολείο με αποκαλούσαν με κοροϊδευτικά ψευδώνυμα, όπως ξυλοπόδαρη ή ρομποτάκι και αυτό με στεναχωρούσε. Τότε όμως πήρα τη ζωή στα χέρια μου, πήγα, έπιασα αυτούς που με κορόιδευαν και τους ρώτησα γιατί το κάνουν, αφού γι αυτό που μου συμβαίνει δεν ευθύνομαι στο παραμικρό. Έκτοτε, οι συμπεριφορές αυτές άρχισαν να εξαλείφονται. Το πρόβλημα του καθενός είναι και το ατού του. Αυτό πρέπει να εκμεταλλευτεί και πάνω σε αυτό να βασιστεί για να έχει μια όμορφη ζωή.»
Η Δωροθέα έχει την ωριμότητα μετά τη δουλειά που έχει κάνει με τον εαυτό της να συγχωρεί τον κόσμο που λόγω της άγνοιάς του την κοιτά κάπως περίεργα ή τη σχολιάζει. Έχει καταφέρει να κερδίσει το σεβασμό της πλειοψηφίας όμως και πλέον ο κόσμος βλέπει στο πρόσωπό της μια δυναμική και επιτυχημένη κοπέλα και όχι ένα αδύναμο πλάσμα.
«Πιο μικρή, ένιωθα αρκετές φορές ένα παράπονο. Δεν αισθανόμουν καλά με το να φορέσω ένα σορτσάκι ή με το να πάω στη θάλασσα με τους φίλους μου. Με τα χρόνια έχω αποδεχθεί αυτό που είμαι αλλά δεν το έχω ξεπεράσει εντελώς. Ξέρω ότι μπορώ να κάνω σχεδόν τα πάντα αλλά και ποιες είναι οι επιπτώσεις πχ. θα κουραστώ.»
Η αφορμή να ξεκινήσει αυτό το άθλημα ήταν ένα… βέλος. Η ίδια εξηγεί:
«Με την τοξοβολία ασχολείται ο αδερφός του πατέρα μου. Την ημέρα της γιορτής μου ήρθε στο σπίτι και μου έφερε δώρο ένα βέλος. Εγώ ενθουσιάστηκα και αυτό ήταν όλο. Η τοξοβολία μπήκε στη ζωή μου.»
Η πρώτη της διάκριση ήταν το 2010 όπου έλαβε μέρος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ΑΜΕΑ και πήρε την πρώτη θέση. Έκτοτε συμμετέχει σε κάθε πανελλήνιο πρωτάθλημα και σχεδόν πάντα κατακτά το χρυσό μετάλλιο. Η Δωροθέα μπορεί και συμμετέχει και σε αγώνες αρτιμελών αφού η αναπηρία της το επιτρέπει. Και εκεί λοιπόν τερματίζει στις πρώτες τρεις θέσεις. Μάλιστα υπήρξε μέλος και της Εθνικής Ομάδας τόσο στους αρτιμελείς όσο και στα ΑΜΕΑ. Έχει ανεβάσει πολύ τον πήχυ και μπορεί να συμμετέχει τόσο στους Ολυμπιακούς όσο και στους Παραολυμπιακούς αγώνες.
« Στο Ρίο τα πήγα πάρα πολύ καλά στην κατάταξη, πήρα την έβδομη θέση αλλά στα νοκ άουτ δεν κατάφερα να μπω στη φάση των 16. Δυστυχώς τερμάτισα 17η. Παρόλα αυτά, η εμπειρία ήταν τόσο μεγάλη και αυτό που αποκόμισα τόσο σημαντικό που πιστεύω ότι όλα αυτά θα με βοηθήσουν στο μέλλον. Είχα αγχωθεί πολύ και ήταν απολύτως λογικό αφού βρέθηκα στη μεγαλύτερη διοργάνωση του κόσμου. Μπορώ να πω ότι ήταν η καλύτερη στιγμή της ζωής μου την οποία θα θυμάμαι για πάντα. Οι διακρίσεις και τα μετάλλια θα έρθουν.»
Το μήνυμά της προς την Πολιτεία;
«Ακούμε πολλά και δεν βλέπουμε τίποτα. Εγώ αγωνίζομαι μόνη μου. Όλα μου τα έξοδα τα καλύπτουν οι γονείς μου. Εδώ νομίζουν ότι ο αθλητισμός είναι χόμπι. Στο εξωτερικό οι πρωταθλητές στηρίζονται οικονομικά και θεωρούνται επαγγελματίες. Δεν έχω καμμία απαίτηση από το κράτος. Εγώ θα κάνω αυτό που είναι να κάνω με οποιοδήποτε τρόπο και κάθε τίμημα. Μετά όμως, μην έρθουν να μου πουν μπράβο. Αυτό που κάνω το κάνω για την Ελλάδα, την οικογένειά μου και τον εαυτό μου. Τη στήριξη τη χρειάζομαι πριν την επιτυχία, όχι μετά. Αυτό που θέλω είναι να αναγνωρίζονται οι κόποι όλων μας. Μη με ξεχνάτε λοιπόν, έχω βλέψεις και δυνατότητες για το μέλλον. »
Μπήκε στο Πανεπιστήμιο και συγκεκριμένα στην Σχολή Καλών Τεχνών στο τμήμα κινηματογράφου αλλά οι πολύ υψηλές αγωνιστικές της υποχρεώσεις δεν της επέτρεψαν να ασχοληθεί όπως και όσο πρέπει με αυτό, επομένως αποφάσισε να διακόψει και όταν της επιτρέψει ο πρωταθλητισμός να επιλέξει ξανά τις σπουδές της εξ αρχής.
«Αν αγαπήσουμε τον εαυτό μας έχουμε να ζήσουμε πολύ όμορφα πράγματα. Ο κόσμος είναι καλός κι έχει να προσφέρει, αρκεί να πιστέψουμε σε κάτι όμορφο και συλλογικό. Μην κλείνεστε στον εαυτό σας. Βγείτε έξω και ζήστε.»
Διαβάστε ακόμη στο Youweekly.gr
Συνέντευξη Στέλλα Σμαραγδή στο Youweekly.gr: «Τα φέρνει όλα …Τούμπα»
Θέλεις να πηγαίνεις υπέρκομψη στην παραλία; Σου βρήκαμε τα τρία πιο in beachwear κομμάτια για να παραδώσεις μαθήματα στυλ
Πώς πρέπει να φροντίζουμε τα μαλλιά μας και την επιδερμίδα μας στη θάλασσα και μετά από αυτή;
