30 ατάκες της Ντένης Μαρκορά που μας γονάτισαν από τα γέλια!

Ξανθό μαλλί «λάχανο», σετάκια σε μονοχρωμίες, στρας, φανταστικοί διάλογοι με τη Νινέτα, υστερία στη φωνή, διαρκής απέχθεια για τη Μίνα και στο στόχαστρο η Φλωράνς.

Η μία ατάκα μετά την άλλη. Εμείς και η Ντένη δε θα γίνουμε Δύο Ξένοι όσα χρόνια κι αν περάσουν. Πληθωρική και έντονη. Υπερβολική και τρελή. Παρανοϊκή και εξαιρετική.

Πάρτε ένα μπουκάλι Evian, καθίστε για να μη σωριαστείτε (από τα γέλια), φωνάξτε τη Μαρούσκα να κρατά σημειώσεις και απολαύστε.

Αρσενικό είπαμε να της βάλουμε. Με αυτόν ψωνίζουμε μαζί κιλότες από τον Αεράκη.

– Η δική μου η γιορτή αργεί χρυσή μου. Ενώ η δική σου βήματα. Ψυχοσάββατο δε γιορτάζεις;

– Ποιος είναι ο Τόλης; Αυτή η κουδουνίστρα, ο φίλος της Μαρίνας.

 



– Τι άλλο θες μωρή Παριανική Κίρκη για να πειστείς;

Δε σε πνίγω μωρή γιατί θέλω να είμαι έξω στην κηδεία σου να μοιράζω 10χίλιαρα.

– Γράψτο βρε ζώον.



– Εγώ να πάω στην εκκλησία να δω το γιο μου να παντρεύεται με αυτό το πράμα. Δε νεκροφιλάω καλύτερα τη φαλκονέρα.

– Χριστέ μου. Γιατί σηκώθηκα σήμερα από το κρεβάτι μου.

– Τι λες αγόρι μου; Απόψε δεν είναι για «μέθυσε απόψε το κορίτσι μου».

Τι λες μωρή διασταύρωση ασβού με μυρμηγκοφάγο!

– Μωρή γιατί δεν την παντρευόσουν εσύ την ξινή να γλίτωνα και από τις δυο σας;



– Με την κακαβιά της ανοησίας δεν μιλάω. Τώρα μιλάω με τον γιο μου.

Αϊ στο διάλο μωρή σαλαμούρα που πήγες και τον κουκούλωσες τον ηλίθιο!

– Αντί να με ευχαριστείς που πάω να σε σώσω από αυτή την κατινάρα του εφετείου.

– Η κατίνα και η πλατίνα, τον πρώτο χρόνο φαίνονται.



– Χριστέ μου τι ντεκαντανς.

– Τι να περιμένει κανείς από γυναίκα που είδε παρκέ διαρκείας στα 35.

– Έχει καταντήσει μάστιγα Χριστέ μου. Δεν τολμάει να μπει παντελόνι εδώ μέσα.

Τώρα θα σε χαστούκιζα, αλλά θα μου χαλάσει το μαλλί…

– Μιλάς εσύ που για να τελειώσεις το δημοτικό έδωσε ο πατέρας σου πέντε τενεκέδες λάδι και ήταν και Κατοχή.

– Χριστέ μου τι ακούω και δε σωριάζομαι.



– Μιλάς εσύ χρυσή μου που θα στα 14 σου σε έστειλε ψυχοκόρη στον Μαρκορά, κουρεμένη σαν το γίδι, για να ξεχάσουν οι Κυκλάδες τις πομπές σου.

Δε φτάνει που σας κάνω την DHL, μου το παίζετε και μουγκοθόδωροι.

– Αϊ στο διάλο μωρή χαμούpα.



– Είχε ποντικομούστακο, ντυνόταν κιτσάτα και μας ξεκούφαινε με τις αγριοφωνάρες του.

– Είσαι σίγουρη ότι δεν είναι ο Χάρος να σε πάρει;


– Και που να τρέχω; Στα κρεβάτια;

– Με ένα εισιτήριο διαρκείας είσαι πάντα ασφαλής. Με έναν άνδρα ποτέ.

– Είναι άραγε ανοιχτή η Σπιναλόγκα;

– Τι να κάνω η δόλια μάνα. Που να σε τρέξω τώρα αετέ μου;


Bonus η υστερία