Τάσος Δούσης: «Όταν ανακοίνωσα ότι θέλω να κάνω ταξιδιωτική εκπομπή, οι υπεύθυνοι του καναλιού έβαλαν τα γέλια»

Η σπάνια αποκάλυψή του για την αρχή της ιστορικής του εκπομπής «Εικόνες»

Καλεσμένος στην εκπομπή «Μέρα Μεσημέρι με τη Μάριον» της Μάριον Μιχελιδάκη βρέθηκε το μεσημέρι της Δευτέρας (2/5) ο Τάσος Δούσης, ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στα πρώτα του βήματα στον χώρο της δημοσιογραφίας καθώς και στην επιτυχημένη ταξιδιωτική εκπομπή «Εικόνες» που παρουσιάζει στο Open.

Ο γνωστός δημοσιογράφος και εκδότης, μίλησε για τα ταξίδια που έχει κάνει, όπως αυτό στις Σεϋχέλλες, αλλά και για αυτά που σκοπεύει να κάνει, ενώ αποκάλυψε τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει ένα ταξίδι.

Expand player

Τέλος θέλησε να τονίσει πως η Ελλάδα είναι μία από τις ομορφότερες χώρες στον κόσμο, με χιλιάδες προορισμούς που αξίζει να δει κανείς.

Οι δηλώσεις του Τάσου Δούση

Η αρχή της συζήτησης έγινε με το πόσα χρόνια γνωρίζονται μεταξύ τους ο Τάσος Δούσης και η Μάριον Μιχελιδάκη, με τον εκδότη να απαντά με χιούμορ, «άσε καλύτερα, μην πιάνεις αυτές τις συζητήσεις, θυμάμαι εδώ κάποιον που μου μιλούσε για το σεισμό στο Αίγιο πριν από 30 χρόνια».

Στη συνέχεια, ο γνωστός δημοσιογράφος απάντησε εφ' όλης της ύλης, αναφέροντας τα εξής:

Για το ρεπορτάζ που κάνει και το πώς ασχολήθηκε με τα ταξίδια: «Εγώ πάντοτε ήμουν "ελευθερατζής". Το πνεύμα μου είναι ελεύθερο, τόσο στο ρεπορτάζ όσο φυσικά και στα ταξίδια. Ταξιδεύω προσωπικά από 17 ετών και ήμουν στο κοινωνικό ρεπορτάζ και ύστερα στο πολεμικό, όπου έμεινα για πέντε χρόνια μέχρι τη στιγμή, όπου κινδύνευσε η ζωή μου στο Αγφανιστάν. Τότε, πρότεινα στους υπεύθυνους του σταθμού, όπου δούλευα, να κάνουμε μια ταξιδιωτική εκπομπή και έπεσαν από τα γέλια. Εγώ, όμως, τους είχα πει πως θα πετύχουν οι Εικόνες σε μια εποχή, όπου δεν υπήρχαν ταξιδιωτικές εκπομπές, ειδικά με ταξίδια στο εξωτερικό».

Για την παραγωγή των εκπομπών του και το πόσο εύκολες είναι σήμερα σε σύγκριση με το παρελθόν: «Τους χορηγούς τους βρίσκω μόνος μου. Οι συνθήκες ήταν άλλες τότε και άλλες σήμερα και θεωρώ, ότι στην εποχή που ξεκίνησα τις Εικόνες δεν υπήρχε η παιδεία στην τηλεόραση για ταξιδιωτικές εκπομπές, ασχολούμαστε περισσότερο με άλλα θέματα. Τώρα αυτό έχει αλλάξει προς το καλύτερο».

Για το τελευταίο ταξίδι στις Σεϋχέλλες και τις χώρες που έχει επισκεφθεί: «Υπήρχε εκεί μια συγκεκριμένη παραλία, όπου είναι η κορυφαία, αλλά δεν μπορείς να κάνεις μπάνιο, γιατί θα σε κόψουν τα κοράλλια. Προσωπικά έχω πάει σε 95 χώρες και δικός μου στόχος είναι να μεταφέρω εικόνες όχι μόνο για τον κόσμο που θα ταξιδέψει, αλλά και για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα. Δεν είναι το πιο εύκολο, αλλά τουλάχιστον θέλω να μεταφέρω στην τηλεόραση ό,τι πιο όμορφο υπάρχει. Από τις χώρες, που μπορούμε να επισκεφθούμε στον κόσμο, υπάρχουν 138 στο σύνολο, οπότε έχω αρκετές ακόμη».

Για την πιο σπουδαία εικόνα που έχει αντικρύσει: «Στους καταρράκτες του Νείλου ήταν φανταστικά. Θυμάμαι να βλέπω αυτόν τον ποταμό, όπου η Αγκάθα Κρίστι εμπνεύστηκε το "Έγκλημα στον Νείλο" και δεν το πίστευα. Το Γκραν Κάνιον ήταν επίσης φοβερό. Στην Ελλάδα, όμως, έχουμε επίσης φοβερές ομορφιές, τις οποίες δεν είχα δει μάλιστα, πέρα από Μύκονο και Σαντορίνη που ήδη γνώριζα. Τώρα κι εγώ ταξιδεύω και γνωρίζω την Ελλάδα».

Για το επόμενο ταξίδι: «Είναι το Σαββατοκύριακο η προβολή της εκπομπής για το ταξίδι στο Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου θα γίνει ένα πανηγύρι. Πετάξαμε με ανεμόπτερα, κάναμε πολλά και ήταν κάτι εξωπραγματικό. Αν μπορούσα να μείνω σε μια πόλη, θα ήταν το Ρίο ή το Κέιπ Τάουν, πόλεις όπου πας και χαζεύεις και ο κόσμος είναι χαλαρός και εγκάρδιος μαζί σου, λείπει το κουτσομπολιό. Το Ρίο είναι φανταστικό, γιατί έχει βουνό, θάλασσα και στη μέση είναι ο κόσμος.

Υπάρχουν, βέβαια, και οι φαβέλες, στις οποίες σίγουρα επηρεάζεσαι σαν άνθρωπος κι εμείς δείχνουμε μία από αυτές στην εκπομπή. Ένα άλλο σημείο είναι οι καταρράκτες Ιγκουάσου στα σύνορα Βραζιλίας και Αργεντινής, εκεί όπου πετάξαμε με ελικόπτερο και νιώθεις πόσο λίγος είσαι μπροστά στην φύση».

Για τις σκληρές εικόνες που έχει δει κατά καιρούς και τους κινδύνους στα ταξίδια: «Θυμάμαι στην Ινδία να βλέπω τα παιδιά να είναι μόνα τους στο δρόμο, να τα ακρωτηριάζουν για να ζητιανέψουν, σε μια εικόνα που με έχει στιγματίσει, αλλά και με έχει κάνει να καταλάβω πόσο τυχερός είμαι στην χώρα που ζω με αυτά που έχω.

Στο ταξίδι πάντα κινδυνεύεις, εγώ παίρνω όλα τα απαραίτητα μέτρα, για να μη γίνει εφιάλτης το ταξίδι. Προσέχω να μην προκαλώ, δεν κουβαλάω πράγματα και σε περιστάσεις, όπως στην φαβέλα όπου βλέπεις στη μέση του δρόμου ναρκωτικά και ανθρώπους να οπλοφορούν, εμπιστεύομαι πάντοτε έναν ή παραπάνω ντόπιους».

Για το αν στον κόσμο αρέσει να ταξιδεύει: «Αυτό συμβαίνει από το 14ο αιώνα και το ταξίδι δε θα πεθάνει ποτέ. Ακόμη και στην πανδημία υπήρχαν προορισμοί και ανοικτά γραφεία. Εγώ πήγα, για παράδειγμα, στην Αίγυπτο και γενικά, νομίζω, ο Έλληνας ταξιδεύει όλο και περισσότερο».

Για τα φαγητά που έχει φάει: «Έχω δοκιμάσει τα πάντα που μπορώ να δοκιμάσω, μέχρι και έντομα ή ακρίδες. Στο ταξίδι προσπαθώ να είμαι ταξιδιώτης και θα κάνω αυτά, που αποτελούν εμπειρία ζωής. Βλέπεις χώρες, όπου πουλάνε έντομα σαν τις αράχνες, όπως πουλάμε εμείς τα ψάρια, κάτι που είδα στην Καμπότζη. Παρατηρείς, επίσης, ότι σε χώρες σαν την Κίνα ή την Ιαπωνία, το φαγητό δεν έχει καμία σχέση με αυτό που γνωρίζουμε εμείς και, επί της ουσίας, έχουν φέρει οι Αμερικανοί σαν εικόνα».

Για τους επόμενους προορισμούς: «Τώρα πάμε στην Ελλάδα. Πέρασα καταπληκτικά στην Χίο και πάμε μετά Μυτιλήνη, Λήμνο, Σαντορίνη και Κάρπαθο».

Για την πρότασή του για έναν ελληνικό «θησαυρό» που να μη γνωρίζει πολύς κόσμος: «Η Κάρπαθος είναι ένας κρυφός θησαυρός, όπου δεν πάει πολύς κόσμος. Γενικά θέλω να πω, ότι είμαστε πολύ τυχεροί που μένουμε στην Ελλάδα και καλώ τον κόσμο να επισκεφθεί μες στα χρόνια όλους τους ελληνικούς προορισμούς».

«Ξεκίνησα τη ζωή μου πιο χαμηλά και από το χαμηλά της ζωής»

«Αυτή τη στιγμή το ταξίδι έχει γίνει πάρα πολύ ακριβό. Δηλαδή στην περίοδο της πανδημίας, επειδή δεν πετούσαν πολλά αεροπλάνα, ήταν πολύ ακριβά τα εισιτήρια. Έκανες πάρα πολλές ώρες να φτάσεις στον προορισμό σου. Πήγα στη Βαρκελώνη και αντί για 3.30 ώρες έκανα 15», είπε αρχικά για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στα ταξίδια του στον καιρό της πανδημίας.

Στη συνέχεια, αναφερόμενος στην συνταρακτική εμπειρία που έζησε ως πολεμικός ανταποκριτής, είπε: «Ήταν όνειρο ζωής μου να γίνω πολεμικός ανταποκριτής. Ήμουν με τον Νικόλα Βαφειάδη, μας κατέβασαν οι ταλιμπάν, με έστησαν στα γόνατα για να με εκτελέσουν. Γλιτώσαμε από του χάρου τα δόντια την τελευταία στιγμή. Ένιωσα ότι φεύγει η ζωή από πάνω μου. Αυτό μου κόστισε ένα μεγάλο κομμάτι της ψυχικής μου ηρεμίας. Για πολλούς μήνες δεν πίστευα ότι είχα σωθεί. Ξυπνούσα τα βράδια μέσα στον ύπνο μου και σκεφτόμουν "Ζεις; Μήπως δεν ζεις;».

Για το τέλος του πρώτου κύκλου των Εικόνων και για τις επιχειρήσεις του, σχολίασε: «Πίστεψα ότι μπορώ να κάνω κάτι δικό μου, μία δική μου εταιρεία, μία δική μου επιχείρηση και ξεκίνησα το πρώτο μου περιοδικό, το ICONS. Αργότερα κατάλαβα ότι ως επιχειρηματίας δεν μπορείς να ταξιδεύεις τον κόσμο. Οπότε επέλεξα να γίνω επιχειρηματίας.

Το να γίνω επιχειρηματίας ήταν ένα όνειρο ανεξαρτησίας, έγινα επιχειρηματίας για να μπορώ να κάνω ό, τι θέλω στη ζωή μου. Αυτό το σύστημα το δικό μας. Όλοι όσοι είναι ψηλά, ψάχνουν σφουγγοκωλάριους.

Όταν δούλευα στις Εικόνες και έκανα την εκπομπή, έπαιρνα 1.900 ευρώ το μήνα. Πήγα με το μισθό του ρεπόρτερ και έκανα αυτή την εκπομπή για 5 χρόνια με αυτά τα χρήματα. Πούλησα το αυτοκίνητό μου, πήρα το πρώτο μου χαρτί και τύπωσα το πρώτο μου περιοδικό.

Για να γίνω δημοσιογράφος πούλησα το δερμάτινο μπουφάν μου για να πληρώσω τα δίδακτρα στο εργαστήρι δημοσιογραφίας. Ξεκίνησα τη ζωή μου πιο χαμηλά και από το χαμηλά της ζωής. Έχω μεγαλώσει σε μία περιοχή πολύ δύσκολη από μία εργατική οικογένεια. Εμείς, εκεί που παίζαμε μπάλα είχαμε δύο προοπτικές, ή να γίνουμε ποδοσφαιριστές ή να δουλεύουμε σε εργοστάσια σαν την «Πεταλούδα» που δούλευε ο πατέρας μου».

Δείτε επίσης στο Υouweekly.gr:

Ο Τάσος Δούσης σε παιδική ηλικία - Δείτε τον για πρώτη φορά

Τάσος Δούσης: «Εδώ στην Ελλάδα δυστυχώς...» - Η τοποθέτησή του για τον πόλεμο στην Ουκρανία