Σήμερα, Δευτέρα 6/3, θα πραγματοποιηθεί η κηδεία της 28χρονης Ελπίδας Χούπα, που είναι ένα από τα 57 θύματα της τραγωδίας που σημειώθηκε στα Τέμπη το βράδυ της Τρίτης 28/2 με την σύγκρουση των δύο τρένων. Οι δύο γονείς της είναι σε άθλια ψυχολογική κατάσταση και ο πατέρας της το μόνο που εύχεται είναι να “πιάσει τόσο η θυσία” του παιδιού του.

Ο αδερφός της, Σεραφείμ Χούπας, μίλησε το πρωί της ίδιας ημέρας στην κάμερα του ΑΝΤ1 και συγκεκριμένα στο Πρωινό και αποκάλυψε πότε μίλησε για τελευταία φορά με την αδερφή του, τονίζοντας πως πρόκειται για μία δολοφονία ουσιαστικά (δείτε εδώ όλο το πλατό του Super Κατερίνα με χαρτομάντηλα και δάκρυα στα μάτια με την εξομολόγηση του αδικαχαμένου Ντένι).

Το ξέσπασμα του αδερφού του 28χρονου θύματος της τραγωδίας των Τεμπών στον αέρα του Πρωινού

«Αυτές τις ημέρες είναι τόσο ζόρικα τα πράγματα και ψυχικά και ειλικρινά δεν… Αυτό που έγινε το θεωρώ εν ψυχρώ δολοφονία. Η Ελπίδα, η Μυρσίνη και όλοι όσοι ήταν στο συγκεκριμένο τρένο πλήρωσαν κανονικά το εισιτήριό τους για να τους σκοτώσουν», είπε χαρακτηριστικά.

Και συνέχισε: «Έχω πάψει να ελπίζω για κάτι. Δεν πρόκειται να διορθωθούμε σαν χώρα. Είναι πολύ οδυνηρό αυτό το πράγμα και το θεωρώ ξεφτίλα. Να είσαι το 2023, να μπαίνεις ανά πάσα στιγμή στο κινητό σου και να βλέπεις που είναι ο ντελιβεράς και να υπάρχουν τέτοιες συνθήκες στα τρένα. Δεν είχα μιλήσει με την Ελπίδα, όσο ήταν στο τρένο. Η τελευταία φορά ήταν μία ημέρα πριν που με πήρε τηλέφωνο. Ήταν τόσο χαρούμενη κι ευτυχισμένη που πέρασε τόσο ωραία στην Αθήνα».

Ο πατέρας της από την άλλη πλευρά, είπε κλαίγοντας: «Πήρα χτες το βράδυ το παιδί μου σε κουτί. Το παιδί είχε ηθικές αξίες, πρόοδο, να τα Ιταλικά του, τα Αγγλικά του, είχε πολλά όνειρα και βλέψεις. Ήταν παιδί με τσίπα και φιλότιμο. Διάβαζε νύχτα και όταν είχε εξετάσεις άνοιγα την πόρτα της έδινα το φαγητό και εξαφανιζόταν. Την παίδεψε ο καθηγητής στην Πάτρα για να πάρει πτυχίο επειδή δεν του “κάθισε” και ο Καραγκιόζης την απείλησε κιόλας.

Κλαίω αυτό το κοριτσάκι που δεν θα δει τον ήλιο ξανά. Το πήρα σε κασόνι. Θα της έλεγα σε φιλώ. Θα ήθελα το αίμα από την κορούλα μου και τις υπόλοιπες 56 οικογένειες να πιάσει τόπο. Με πληγώνει που η Ελπίδα μου χάθηκε πρώτη. Η παρηγοριά κάνει κύκλο μεταξύ μας, η οικογένειά μας είναι λαβωμένη. Εμείς κάποια στιγμή θα ξαναγελάσουμε, εκείνο όμως;».