Έρευνα σοκ! - Ποιο το προφίλ του δράστη κακοποιημένων παιδιών;

Είναι κατά 93% γνωστός τους...

Αρθρογράφος: Youweekly Team
Youweekly Team
Συντακτική Ομάδα
Έρευνα σοκ! - Ποιο το προφίλ του δράστη κακοποιημένων παιδιών;

Σοκαριστική έρευνα για το προφίλ του δράστη κακοποιημένων παιδιών. Είναι κατά 93% γνωστός τους... Διαβάστε όλα όσα αναφέρει η έρευνα του ΑΠΘ. Ποιος είναι το προφίλ του δράστη σύμφωνα με τους επιστήμονες:

Παιδιά, ηλικίας από 3 μηνών έως και 17 ετών, που υπέστησαν σεξουαλική κακοποίηση τη δεκαετία 2005-2015 εντοπίστηκαν από καταγγελίες που έγιναν στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο έρευνας του ΑΠΘ. Τα μισά θύματα (49,8%) ήταν ηλικίας 13-18 ετών, ενώ το 36,3% ήταν ηλικίας 6-12 ετών και το 13,9% παιδιά προσχολικής ηλικίας. Δράστης κατά 93% ήταν κάποιος που γνώριζε το θύμα.

Καταγγέλλουσες στο 59% των περιπτώσεων ήταν η μητέρα, η γιαγιά και η αδελφή του θύματος, ενώ πολύ συχνά (24,7%) η καταγγελία έγινε από το νοσηλευτικό ή το εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο φρόντισε για οποιονδήποτε λόγο το παιδί και στο 15,2% των περιπτώσεων η καταγγελία έγινε από το ίδιο το παιδί. Επειδή όμως οι καταγγελίες δεν έγιναν αμέσως, σε μεγάλο ποσοστό απέβη αρνητική η ιατροδικαστική εξέταση των παιδιών για σωματικές κακώσεις και για τυχόν ευρήματα ενδεικτικά σεξουαλικής κακοποίησης οποιασδήποτε μορφής. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την παιδίατρο Ελισάβετ Αντωνιάδου στο πλαίσιο της διδακτορικής διατριβής, με τίτλο «Η κακοποίηση στην παιδική ηλικία.

Επιδημιολογική διερεύνηση του φαινομένου βάσει ιατροδικαστικών εκθέσεων και ευρημάτων», που εκπονήθηκε υπό την επίβλεψη του καθηγητή του τμήματος ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Θεόδωρου Δαρδαβέση. Βασίστηκε σε στοιχεία από τα αρχεία του Εργαστηρίου της Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του ΑΠΘ και της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης αναφορικά με καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στα αστυνομικά τμήματα και την εισαγγελία του νομού Θεσσαλονίκης και των όμορων νομών.

Επισημαίνοντας την ανάγκη της πρόληψης της παιδικής σεξουαλικής και σωματικής κακοποίησης, αλλά και της παραμέλησης του παιδιού, ο κ. Δαρδαβέσης ανέφερε: «Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τα παιδιά που κακοποιούνται, δυστυχώς στην ενήλικη ζωή πολλά από αυτά κακοποιούν με τη σειρά τους. Είναι ίσως ένας ψυχολογικός φαύλος κύκλος, αλλά είναι μια διάσταση που πραγματικά έχει μια τραγικότητα.

Γι’ αυτό και τέτοια περιστατικά θα πρέπει να καταγγέλλονται άμεσα». Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, ο μεγαλύτερος όγκος των καταγγελιών κακοποίησης (65,2%) αφορά περιστατικά στα οποία τα θύματα ή οι φροντιστές τους ισχυρίζονται ότι είχε πραγματοποιηθεί, με κάποιο τρόπο, ολοκληρωμένη σεξουαλική πράξη με τον δράστη, ενώ σε μικρότερο ποσοστό (34,8%) αυτές αφορούν θωπείες, φιλιά κ.ά. Στο 18,3% των περιπτώσεων οι καταγγελίες ήταν συγκεχυμένες και λιγότερο σαφείς.

Το προφίλ του δράστη, που είναι συνήθως γνώριμος του θύματος Στη συντριπτική πλειονότητα τα παιδιά γνώριζαν τον δράστη (93,0%) και μόνο στο 7% των περιπτώσεων ο δράστης τούς ήταν άγνωστος. Στο 38,2% των καταγγελιών ο υπαίτιος της κακοποίησης φαίνεται να είχε σχέση συγγένειας με το παιδί. Ειδικότερα, ως δράστης παρουσιάζεται ο πατέρας του παιδιού σε ποσοστό 15,1% και στο 19,6% κάποιος άλλος συγγενής του (θείος, ξάδερφος κ.ά.).

Ορισμένες καταγγελίες κακοποίησης αφορούν τη μητέρα του παιδιού ως δράστρια (1,5%). Στο σύνολό τους οι δράστες είναι άντρες (98%) και στο 14,6% των περιπτώσεων ο υπαίτιος της κακοποίησης είναι ανήλικος. Οι καταγγελίες αφορούν δράστες ενήλικες, που είχαν αναπτύξει σχέσεις φιλίας και εμπιστοσύνης με το παιδί (41,7%) και μόνο 7,5% των καταγγελιών σχετίζονται με ενήλικα άτομα τα οποία ήταν άγνωστα στο παιδί. Σε 17,6% των περιπτώσεων οι δράστες είναι περισσότεροι του ενός, ενώ σε 13,1% η πληροφορία αυτή είναι άγνωστη.

Οπως αναφέρεται στην έρευνα, συχνότερο τρόπο προσέγγισης του θύματος αποτελεί η εκμετάλλευση της εμπιστοσύνης του παιδιού (47,3%) από συγγενικά του άτομα (πατέρας, θείος, νονός) ή άτομα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντός του (πατριός, φίλος γονέων). Αλλος τρόπος που φαίνεται να εφαρμόζουν οι δράστες είναι η αρχική γνωριμία του παιδιού με οποιονδήποτε τρόπο και στη συνέχεια η κακοποίησή του με την άσκηση σωματικής βίας ή με τη χρήση κατασταλτικών ουσιών, όπως είναι η αλκοόλη και οι ναρκωτικές ουσίες (18,8%).

Ο βιασμός του παιδιού με την άσκηση σωματικής βίας παρατηρήθηκε λιγότερο συχνά, ενώ στο 11,8% και το 5,4% των περιπτώσεων η συναίνεση του θύματος εξασφαλίσθηκε με τη σύναψη σχέσης και την εξαγορά του αντίστοιχα. Τέλος, υπάρχει και ένα 18,8% περιπτώσεων στις οποίες δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο προσέγγισης των δραστών.

BOX: Ασκηση βίας στα μεγαλύτερα παιδιά

Η βία φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε από τους δράστες ως μέσο επίτευξης της κακοποίησης συχνότερα σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας από ό,τι μικρότερης. Στα μικρότερα παιδιά οι υπαίτιοι της κακοποίησης πιθανότατα χρησιμοποιούν άλλα μέσα, όπως είναι η δωροδοκία ή η αποπλάνηση, προκειμένου να εξασφαλισθεί η συναίνεση του παιδιού.

Ωστόσο, ο χρόνος καταγγελίας του περιστατικού κακοποίησης σχετίζεται με την επανάληψη του συμβάντος στο παρελθόν. Το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών που κατήγγειλαν άμεσα (εντός τριών ημερών) το συμβάν στις αρχές, είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά για πρώτη φορά (76,9%), σε αντίθεση με εκείνα τα οποία είχαν κακοποιηθεί πολλαπλές φορές στο παρελθόν (23,1%). Δείτε και ποιά είναι τα "ύποπτα" σημάδια για να καταλάβουμε αν ένα παιδί έχει πέσει θύμα κακοποίησης.

ΠΗΓΗ ΑΠΕ-ΜΠΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: TV24