Τη γνωρίσαμε από την εποχή του Vice και μέχρι σήμερα έχει αλλάξει πολλά μετερίζια, επιβεβαιώνοντας το ρητό πως “πέτρα που κυλά ποτέ δεν χορταριάζει”. Δεν βάζει φίλτρα στα λόγια της, έχει το θάρρος της γνώμης της και όταν πιάνει το μικρόφωνο δεν μασάει. Η Δάφνη Καραβοκύρη μιλάει έξω από τα δόντια στο youweekly.gr για όλες τις πτυχές του χαρακτήρα της και των γεγονότων που τη διαμόρφωσαν ως άνθρωπο.
Από τις σεξιστικές επιθέσεις και τις σχέσεις που έφτασαν κοντά στο γάμο, μέχρι τον Γολγοθά που ανέβηκε, όταν ο καρκίνος χτύπησε για τρίτη φορά την πόρτα της μητέρας της: Είναι πολλά που μπορείς να συζητήσεις μαζί της και να μοιραστείς απόψεις που μπορούν να εμπνεύσουν ή να αγγίξουν κόσμο.
- Φωτογραφίες: Ιάκωβος Στρίκης
- Styling: Ελενα Οικονόμου
- Μακιγιάζ: Εύα Ζαχαριάδου
- Μαλλιά: Βαγγέλης Ηλιάδης
Special thanks στο 69 Athens Barber Club (Ελβετίας 14, Αγία Παρασκευή, 15342) για την ευγενική φιλοξενία
Η Δάφνη Καραβοκύρη μιλάει για όλα στο youweekly.gr
Από τη θέση του δημοσιογράφου, μέχρι εκείνη του συνεντευξιαζόμενου, η Δάφνη Καραβοκύρη αποδεικνύει πως, αν μη τι άλλο, μπορεί να αλλάζει ρόλους και να προσαρμόζεται σε κάθε αποστολή. Ας ακούσουμε, ωστόσο, τι έχει να πει και η ίδια σε πρώτο πρόσωπο.
Τι παιδί ήσουν;
Πολύ διαβαστερό αλλά και πολύ άτακτο ταυτόχρονα, αντισυμβατικό θα με έλεγα. Ταυτόχρονα ήμουν πολύ περίεργη, ήθελα να μαθαίνω τα πάντα, αμφισβητούσα τους καθηγητές μου μέχρι και στο “και”. Στην Ε’ Δημοτικού, που έπαθε καρκίνο η μητέρα μου, έγινα πολύ εσωστρεφής και δέχτηκα πολύ bullying, είχα μείνει στο περιθώριο και έκανα περισσότερο παρέα με τους καθηγητές παρά με τους μαθητές.
Αυτό σου στοίχισε;
Σίγουρα, διότι δεν μπορούσα να αποκωδικοποιήσω και να βάλω σε λόγια τα συναισθήματά μου για ένα πρόβλημα υγείας στο σπίτι, που το περιτριγυρίζει ο θάνατος -ήταν πολύ σοβαρή η κατάσταση της μητέρας μου. Οπότε μου στοίχισε, αισθανόμουν μόνη.
Μίλησες για bullying. Τι σου έλεγαν τα άλλα παιδιά;
Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς, απλώς θυμάμαι αυτήν την αίσθηση του περιθωρίου που την κουβαλούσα στο σχολείο και την πήγαινα στο σπίτι μου. Γινόταν ένα πινγκ πονγκ μοναξιάς, την οποία δεν μπορούσα να καταλάβω, γιατί δεν ήξερα τι σημαίνει ο θάνατος, ενώ ο μπαμπάς μου προσπαθούσε να με προετοιμάσει σε περίπτωση που βιώσουμε την απώλεια της μητέρας μου.
Μεγαλώνοντας ονειρευόσουν να γίνεις δημοσιογράφος;
Ήθελα πολύ να ανακαλύψω τον κόσμο και ο μπαμπάς μου μού ζωγράφισε πολύ μεγάλα φτερά ούτως ώστε να πετάξω όσο πιο ψηλά γινόταν. Φυσικά οι οικονομικές συνθήκες δεν μου επέτρεψαν να αναλάβω την δική του δουλειά, που ήταν ό,τι πιο δημιουργικό -εκδότης περιοδικών μόδας και διαφημιστής- αλλά αυτό με έκανε να αναζητήσω και να διαγράψω την δική μου πορεία. Ήξερα πάντα ότι θα είμαι σε έναν χώρο έκφρασης, τον τρόπο δεν είχα ορίσει.
Από παιδί γκρέμιζα πόρτες και δεν κολλούσα πουθενά, μίκρυνα για να χωρέσω και μεγάλωνα για να ξεφύγω από οποιοδήποτε πλαίσιο. Θεωρώ ότι η προσαρμοστικότητα σου βγαίνει πάντα σε καλό. Σε αυτή την εξίσωση δεν υπήρχαν ούτε εγωισμοί, ούτε “ξέρεις ποια είμαι εγώ και ποιος ήταν ο μπαμπάς μου”, ούτε τίποτα. Ήμουν εγώ με το σπαθί μου και την θέλησή μου να ανακαλύψω τον κόσμο. Είμαι ένας άνθρωπος αεικίνητος, νιώθω ότι αν σταματήσω θα πεθάνω και θα μου συμβεί κάτι κακό.
Διάβασα ότι θείος σου ήταν ο αείμνηστος συγγραφέας και σεναριογράφος, Νίκος Τσιφόρος. Πρόλαβες να τον γνωρίσεις;
Όχι, αλλά έχω διαβάσει όλα του τα βιβλία. Ο μπαμπάς μου, ο θείος μου και ο παππούς μου μού έχουν περιγράψει τι σήμαινε “Τσιφόρος”, αυτή η αστείρευτη μαγεία του, το black χιούμορ του και ο τρόπος με τον οποίο προσέγγιζε τα πράγματα και έκανε τους γύρω του να γελάσουν, αλλά και να προβληματιστούν ταυτόχρονα, δεν έμεναν στην επιφάνεια…
Ποια ήταν η μεγαλύτερη αλλαγή που χρειάστηκε να κάνεις προκειμένου να φτάσεις ως εδώ;
Κάνω συνέχεια αλλαγές στη ζωή μου, δεν μ’ αρέσει η στατικότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι φέρομαι ανήθικα σε επαγγελματικό επίπεδο. Όλα με κάλεσαν να προσαρμοστώ, από το Vice που ήταν μία μεγάλη συνθήκη, μέχρι το Mega, τις συνεντεύξεις που έκανα για το Γήπεδο Ζωής στο ΙΣΝ το Sex Podcast και τώρα το Legit. Τελικά αποδείχθηκε πως όλα ήταν σχολεία, άλλα μεγαλύτερα, άλλα μικρότερα.
Φαντάζομαι πως όταν έκανες το Sex Podcast άκουσες πολλά, έτσι;
Άκουσα τα… εξ αμάξης, αλλά αυτό που έμεινε στη ζυγαριά, είχε θετικό πρόσημο. Δεν μπορώ να σου πω ότι επηρεάστηκα από τα αρνητικά σχόλια, haters gonna hate, και εννοείται πως ο καθένας έχει μια άποψη που μπορεί να καταθέσει. Αλλά αν σε χαλάει κάτι, που θέλεις να κάνω καλύτερα, κάνε μου μία εποικοδομητική παρατήρηση, μη με κράζεις… Είναι τελείως κανιβαλιστική η φύση του ανθρώπου πια και όσο περνούν τα χρόνια, γίνεται ακόμα περισσότερο.
Άργησα πολύ να καταλάβω τι σημαίνει απόλαυση στη ζωή. Δεν είχα μάθει τι σημαίνει, είναι μία έννοια την οποία ανακαλύπτω τα τελευταία δύο χρόνια.
Το να είσαι “τρομοκράτης του πληκτρολογίου” δεν ωφελεί ούτε τη δική σου ψυχή. Όταν κατάλαβα, λοιπόν, ότι αυτό δηλητηριάζει πρώτα τους ίδιους, τότε το έβγαλα από πάνω μου. Εννοείται ότι το Sex Podcast ήταν κάτι που αγκάλιασα, ωστόσο κάποια στιγμή άλλαξα την πορεία των συζητήσεων, ξέφυγαν από το ερωτικό πλαίσιο και μπήκαν στο ψυχαναλυτικό. Αυτό ήταν από μια εσωτερική ανάγκη να αποκωδικοποιήσω τις σεξουαλικές συμπεριφορές των ανθρώπων και να τις ταυτίσω με βιώματα. Βέβαια δεν άρεσε τόσο πολύ στον κόσμο…
Για ποιο λόγο ήταν ανάγκη σου να γνωρίσεις καλύτερα τα παιδικά τους βιώματα;
Γιατί άργησα πολύ να καταλάβω τι σημαίνει απόλαυση -όχι στο σεξ, στη ζωή γενικότερα. Από παιδί είχα στρατιωτική πειθαρχία σε όλα: Από το φαγητό, τη γυμναστική και το διάβασμα, μέχρι το γράψιμο και τις επαγγελματικές μου δραστηριότητες. Δεν είχα μάθει τι σημαίνει απόλαυση, είναι μία έννοια την οποία ανακαλύπτω τα τελευταία δύο χρόνια.
Με ενδιέφερε πιο πολύ να μάθω για τα τραύματα των ανθρώπων ή για τις αφετηρίες τους, γι’ αυτό ξεκίνησα τη νέα σειρά μου στο ratpack, το Legit, που αφορά τον τρόπο με τον οποίο το τραύμα που έγινε θαύμα. Στόχος μας είναι να εμπνεύσουμε και να αποτινάξουμε το ταμπού ότι είμαστε άτρωτοι, ότι πρέπει να αρέσουμε σε όλους, αλλιώς καλύτερα να μη ζούμε πια σε αυτό τον κόσμο.
Δεν πάει έτσι, ζούμε σε μία εποχή ανακάλυψης και νομίζω ότι οφείλει ο καθένας να την υπηρετήσει από το δικό του μετερίζι. Προσωπικά δίνω βήμα σε ανθρώπους να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους σε ένα ασφαλές πλαίσιο, που δεν έχει στόχο την κιτρινίλα ή το virality. Σίγουρα ευχαριστώ τα μέσα που το αναπαράγουν, γιατί βοηθούν να ακουστεί το έργο μου, αλλά ποτέ δεν μπήκα στο στούντιο, σκεπτόμενη τα views ή τις ακροάσεις. Δεν τα σνομπάρω, αλλά δεν είναι και αυτοσκοπός.
Τα τελευταία δύο χρόνια, που ανέφερες, νομίζω ότι υπήρχε μία γενικότερη αλλαγή σε εσένα, κάνω λάθος;
Ξέρεις ποια είναι η αλλαγή; Στο παρελθόν έβλεπες ένα αγοροκόριτσο και τώρα βλέπεις μία γυναίκα, γιατί όταν ξεκίνησε το Vice ήμουν 24-25, τώρα είμαι 38. Νομίζω ότι η όψη του αγοροκόριτσου ήταν επειδή είχα πολλές άμυνες, καθώς δούλευα σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, τον οποίο δεν μπορούσα να διαχειριστώ ως κορίτσι. Δεδομένου κιόλας ότι μεγάλωσα με τον πατέρα μου από τα 14 εννοείται ότι στον οργανισμό μου είχα περισσότερη… τεστοστερόνη.
Αγάπησα τη μητέρα μου εξ ολοκλήρου και μετά ήρθε ο καρκίνος. Εκεί κατάλαβα ότι είναι μια ευκαιρία να αναθεωρήσω τη σχέση μου μαζί της και να συγχωρήσω
Θυσίαζα πολύ μεγάλο κομμάτι της θηλυκότητάς μου, ούτως ώστε να ταιριάξω σε hardcore δημοσιογραφικά περιβάλλοντα. Βέβαια, το Vice μου χάρισε το προνόμιο να είμαι ο εαυτός μου, να μη χρειαστεί να προσποιηθώ ότι είμαι πιο girly γιατί τότε δεν θα μπορούσα να το υποστηρίξω. Πλέον βλέπεις τη μετάλλαξή μου σε γυναίκα, ήμουνα κάμπια και έγινα πεταλούδα. (γελάει) Δεν μιλάω εμφανισιακά, έχω έρθει πιο κοντά στον εαυτό μου και δεν με απατώ με πεποιθήσεις που δεν είναι δικές μου ή με ιδέες που άνηκαν σε άλλους και τις κούμπωσαν σε εμένα.
Σε αντιμετώπισαν ποτέ σεξιστικά στο χώρο;
Σαφέστατα, η μεγαλύτερη βία που έχω δεχτεί είναι από γυναίκες και το λέω ανοιχτά, γιατί θεωρώ πως αν λες ψέματα δεν βοηθάς. Οι γυναίκες είναι αυτές που με βίασαν ψυχολογικά στη ζωή μου μέχρι σήμερα. Ευτυχώς βρέθηκαν στο διάβα μου δύο μέντορες: Η Μαρία Αναστασοπούλου και η Λιλή Πυράκη, τις οποίες και ευχαριστώ, γιατί είχα μεγάλη ανάγκη από υποστήριξη από γυναίκες στη ζωή μου, δεδομένου ότι δεν μεγάλωσα με τη μητέρα μου -άλλο αν τη βρήκα τώρα.
Βεβαίως έχω δεχτεί σεξιστικές συμπεριφορές και από άντρες, αλλά ήταν τόσο ευδιάκριτα τα όρια από μεριάς μου, που ποτέ δεν μπήκαν στο χώρο μου. Θα ήταν άδικο και ψέμα να πω ότι κάποιος με κακοποίησε με οποιοδήποτε τρόπο, και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, βλέποντας όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Ανήθικες προτάσεις συνάντησες αντίστοιχα;
Ποτέ, ο μόνος χώρος που τις λαμβάνω είναι στο πλαίσιο της σάχλας, στα social media. Αλλά απ’ όταν ήμουν πιτσιρίκι, ουδέποτε μου έχει συμβεί κάτι τέτοιο στον επαγγελματικό μου χώρο.
Με τη μητέρα σου δεν μεγαλώσατε μαζί. Τι σας οδήγησε να τα ξαναβρείτε στην πορεία;
Μας έφεραν πιο κοντά κάποια οικογενειακά θέματα που αντιμετωπίζαμε πριν από ενάμιση χρόνο. Την αγάπησα εξ ολοκλήρου και μετά ήρθε ο καρκίνος. Εκεί κατάλαβα ότι είναι μια ευκαιρία να αναθεωρήσω τη σχέση μου μαζί της και να συγχωρήσω. Και αυτό έγινε. Ο τρίτος καρκίνος ήταν πραγματικά μία ευκαιρία εξιλέωσης και κάθαρσης μέσα μου σε σχέση με τη μητέρα μου, ήταν μία δεύτερη ευκαιρία να τα βρούμε ουσιαστικά.
Οι γυναίκες είναι αυτές που με βίασαν ψυχολογικά στη ζωή μου μέχρι σήμερα. Ευτυχώς βρέθηκαν στο διάβα μου δύο μέντορες: Η Μαρία Αναστασοπούλου και η Λιλή Πυράκη
Όταν διαγνώστηκε για τρίτη φορά με καρκίνο της είπα ότι θα πάρω την κατάσταση επ’ ώμου, διότι τις δύο προηγούμενες φορές που της συνέβη ήμουν μωρό. Περάσαμε ένα υπέροχο ταξίδι μαζί, δεν την έκανα ούτε μία στιγμή να σκεφτεί τη λέξη “καρκίνος” κι ας ακούγεται ειρωνικό. Κάναμε πλάκα, γελούσαμε, έκανα το σοφέρ της, μείναμε μαζί στο νοσοκομείο και στο σπίτι… Ήταν μία πενταήμερη εκδρομή με ένα πέπλο σοβαρότητας, λόγω της ασθένειας.
Το είχες ανάγκη απ’ ότι κατάλαβα…
Είχα τρομερή ανάγκη τον καρκίνο για να μπορέσω να συνειδητοποιήσω τα πραγματικά σοβαρά θέματα της ζωής, όπως είναι η σχέση με τους γονείς, η αληθινή αγάπη, να γίνεσαι χρήσιμος για τον γονιό σου, να δίνεις και να νιώθεις σημαντικός. Για μένα ήταν ένα ταξίδι για την ψυχή μου αυτός ο καρκίνος και μάλιστα ξεκίνησα ξανά ψυχοθεραπεία, όταν διαγνώστηκε η μαμά μου με καρκίνο, για να αντιμετωπίσω την πιθανότητα του θανάτου.
Για τον εαυτό σου φοβάσαι, με δεδομένο ότι η μητέρα σου έχει περάσει τρεις φορές καρκίνο;
Κάνω συνέχεια εξετάσεις, δεν τις ξεκίνησα τώρα. Όταν ήμουν μικρότερη έκανα την εξέταση για το γονίδιο του κληρονομούμενου καρκίνου, που το γύρισα και ως ντοκιμαντέρ στο κανάλι μου στο YouTube, ώστε να ενημερώσω τις άλλες γυναίκες ότι το κόστος δεν είναι τόσο μεγάλο πια. Έκανα το BRCA1 και το BRCA2, ξεκίνησα μαστογραφίες από μικρή ηλικία, ήμουν πολύ κοντά στην πρόληψη, άρα μειώθηκε και ο φόβος.
Από τους καλεσμένους σου στις διάφορες εκπομπές, υπάρχει κάποιος που… δεν θες να ξαναδείς;
Όχι βέβαια. Αγκάλιασα τον καθένα και το λέω με το χέρι στην καρδιά. Πέρα απ’ τον… Τρύφωνα Σαμαρά που μου έβγαλε την Παναγία για να μιλήσει στο sex podcast, αλλά τα είπε όμορφα. Δεν έχω πει ότι κάποιον δεν θέλω να τον ξαναδώ, αυτό μπορεί να ισχύει με συναδέλφους, χωρίς να τους κατηγορώ. Όταν γίνεται ένα κακό προξενιό είναι πολύ δύσκολο να αγαπηθούν δύο άνθρωποι.
Σου τράβηξε το ενδιαφέρον κάποιο από τα ερωτικά μηνύματα που λαμβάνεις;
Όχι δα. Είμαι της αγκαλιάς, η χημεία δεν έρχεται με e-mail, ούτε με φωτογραφία και whatsapp, αλλά μόνο από κοντά, με την επαφή και τη σύνδεση.
Στο προσωπικό κομμάτι νιώθεις γεμάτη;
Νιώθω πολύ καλά και δεν έχει να κάνει με το ερωτικό. Περνάω καλά με τους φίλους μου, με την οικογένειά μου, γυρνάω σπίτι μου και κοιμάμαι ήσυχη το βράδυ. Φυσικά υπήρξαν σχέσεις στη ζωή μου, απλώς αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να πω ότι είναι προτεραιότητά μου. Ο χρόνος είναι πολύτιμος και τον διαθέτω σε πράγματα που με γεμίζουν. Δεν γίνεται να έχεις έναν σύντροφο ο οποίος δεν σε κατανοεί, είναι επιθετικός και προσπαθεί να χωθεί σε πλαίσια που δεν χωράς ούτε εσύ καλά-καλά.
Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μέσα σε αυτά τα χρόνια δεν υπήρξε ένας άνθρωπος με τον οποίο να ταιριάζατε…
Σαφώς και υπήρξε, απλώς δεν μοιράζομαι την προσωπική ζωή. Έχω φτάσει πολύ κοντά στο γάμο, όχι μόνο μια φορά, αλλά τρεις, και χαίρομαι πολύ που δεν έγιναν τελικά αυτές οι παντρειές. Αγαπώ και εκτιμώ αυτούς τους ανθρώπους, δεν είναι ότι κάτι έληξε άσχημα με τσακωμούς και τοξικές καταστάσεις, απλώς δεν θα ήμασταν κατάλληλοι ο ένας για τον άλλον. Ασυμφωνία χαρακτήρων θα το έλεγα, αλλιώς ξεκινάς μία σχέση και αλλιώς καταλήγεις…
Πότε λες ότι τελειώνει μία σχέση;
Δεν θα πω όταν τελειώνει το ερωτικό κομμάτι, γιατί μπορεί να είναι τέλειο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους αλλά να έχει διαβρωθεί η επικοινωνία τους. Για μένα τελειώνει μία σχέση όταν δεν υπάρχει επικοινωνία και κατανόηση, όταν δεν είστε στην ίδια πίστα, όταν θέλεις να πιαστείς από το χέρι του άλλου για να πας παρακάτω και ο άλλος είναι ήδη πίσω σου. Πρέπει να προχωράτε και οι δύο μαζί ή ο ένας λίγο πιο μπροστά, χωρίς βέβαια να υπάρχει ανταγωνισμός .
Ποια είναι η σχέση σου με την απιστία;
Μην πέσει η φωτιά να μας κάψει… (γελάει) Έχω υπάρξει άπιστη 1-2 φορές, έχω ζητήσει άφεση αμαρτιών και συγχώρεση. Δεν το έκρυψα. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που τα κρύβουν γιατί δεν μπορώ να πω ψέματα. Προφανώς δεν το επικροτώ, αλλά έχω κάνει τις αταξίες μου και τις έχω παραδεχτεί.
Έχω φτάσει πολύ κοντά στο γάμο, όχι μόνο μια φορά, αλλά τρεις. Χαίρομαι πολύ που δεν έγιναν τελικά αυτές οι παντρειές.
Στην άλλη πλευρά έχει βρεθεί, να σε απατήσουν;
Δεν το συζητώ. Η πρώτη φορά που το έμαθα ήταν πολύ δύσκολη, ήμουν 15 χρονών… Κλάμα και κακό, πήγαινα στο γραφείο του μπαμπά μου, τον διέκοπτα από meeting και δώστου το δάκρυ… Πολύ άσχημο πράγμα, μιλάτε ρε παιδιά… Άμα δεν σου κάνει ο άλλος άστον ή φύγε εσύ.
Φαντάζεσαι κάποια στιγμή να δημιουργήσεις το παραδοσιακό πρότυπο της οικογένειας;
Ο μπαμπάς μου με έχει ζαλίσει το τελευταίο διάστημα “Πότε θα μου κάνεις εγγόνι” και είναι εκείνος που με πιέζει να κάνω κρυοσυντήρηση ωαρίων. Μου αρέσει ο θεσμός του γάμου, βρίσκω πολύ τιμητικό να πεις σε έναν άνθρωπο ότι “διαλέγω εσένα απ’ όλους”, γιατί πλέον οι σχέσεις είναι εφήμερες και υπάρχουν ένα σωρό εφαρμογές, είσαι ένα swipe left ή right.
Έχω υπάρξει άπιστη 1-2 φορές, έχω ζητήσει άφεση αμαρτιών και συγχώρεση. Δεν το έκρυψα
Ειδικά σήμερα είναι πολύ δύσκολο να επιλέξεις και να επιλεγείς από κάποιον. Θέλω να κάνω παιδιά και εύχομαι να με αξιώσει ο Θεός, γιατί το θέλω, αλλά πρέπει να είναι κατάλληλες οι συνθήκες. Δεν θα έκανα ένα παιδί, απλά για να ικανοποιήσω κάποια εσωτερική μου ανάγκη. Δεν το κατακρίνω, αν το υπηρετείς σωστά, αλλά αν το κάνεις για να διορθώσεις τα δικά σου κακώς κείμενα, είναι κρίμα.
Ξεκίνησε το Big Brother, για το οποίο ακούστηκε το όνομά σου. Σου έγινε ποτέ κάποια πρόταση για ριάλιτι;
Μου έχουν γίνει προτάσεις γενικά για… μακρινά reality σε εξωτικές χώρες, αλλά τις απέρριψα. Δύο χρονιές συγκεκριμένα, μου πρότειναν να πάω στο Survivor, αλλά δεν ήθελα να διαταράξω τις ορμόνες μου.
Αντίστοιχα σου είχαν προτείνει παρουσίαση για κάποια εκπομπή, που τελικά δεν είδαμε;
Για ριάλιτι ποτέ. Υπήρχε μία τηλεοπτική πρόταση, την οποία απέρριψα, από πολύ γνωστό κανάλι που επανασυστήθηκε στον κόσμο. Μου προτάθηκε να παρουσιάσω ενημερωτική εκπομπή Σαββατοκύριακο 6-10 το πρωί ή μεσημβρινό δελτίο. Τα ήθελα πολύ και τα δύο, απλώς είπα όχι, γιατί δεν μπορούσα να εμπιστευτώ την επανασύσταση του καναλιού. Τελικά ήταν λάθος μου και μάλιστα έστειλα μήνυμα στον διευθυντή που μου είχε κάνει την πρόταση τότε και ζήτησα συγγνώμη. Ποτέ δεν έχω ανακαλέσει “ναι” μου, τότε το έκανα από φόβο γιατί δεν ήθελα να χρεωθώ δεύτερη “αποτυχία” μετά την ΕΡΤ.
Δηλαδή την ΕΡΤ τη θεωρείς αποτυχία;
Δεν θεωρώ πως το κανάλι ήταν αποτυχία, αλλά το πάντρεμα αυτών των ανθρώπων για να βγουν μπροστά σε μία εκπομπή. Θεώρησα ότι δεν ήμουν εγώ. Ζορίστηκα πολύ για να το υπηρετήσω, άλλο που τελικά και αυτό απεδείχθη τεράστιο σχολείο. Ωστόσο δεν ήμουν ο εαυτός μου, δεν ήταν μια συνθήκη κατά την οποία ένιωθα χαρούμενη, ούτε το έκανα με την ψυχή. Για αυτό και το είχα ρίξει πολύ στο διάβασμα, έπαιρνα δύναμη από τη γνώση.
Τι ζητάς από τη ζωή σου πλέον;
Χαρά, ψυχική ηρεμία, γνώση, ευκαιρίες και γνωριμίες με ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν από οποιοδήποτε τομέα, προσωπικό ή επαγγελματικό. Και ισορροπία.
">
">
">
">
">
">
">
">