Χανιά: «Τους έβλεπα να πεθαίνουν, τους χτυπούσαν»

Σοκάρει η μαρτυρία πρώην εργαζόμενου

Αρθρογράφος: Νεφέλη Ντατσοπούλου
Νεφέλη Ντατσοπούλου
Youweekly Editor
Χανιά: «Τους έβλεπα να πεθαίνουν, τους χτυπούσαν»

Σοκ προκαλεί η μαρτυρία ενός πρώην εργαζόμενου από το Γηροκομείο στα Χανιά με τους 68 θανάτους ηλικιωμένων με αιτιολογία θάνατο από ανακοπή καρδιάς, χωρίς όμως περαιτέρω στοιχεία για το ιστορικό της υγείας τους, ο οποίος μίλησε αποκλειστικά στον ΣΚΑΪ.

Η μαρτυρία του πρώην εργαζόμενου για το γηροκομείο στα Χανιά

«Δούλευα από τον Απρίλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο εκεί πέρα. Είχα πάει ως βοηθός νοσηλευτή. Οι συνθήκες ήταν πολύ άθλιες. Κακομεταχείριση των γερόντων. Τους έδιναν χάπια έτσι ώστε να είναι σε καταστολή, τους σκουπίζαμε με μία πετσέτα 5 άτομα παρόλο που έβγαζαν σπυριά. Αντί για πάνες τους έβαζαν ουροκαθετήρα για να μην λερώσουν».

Πρόκειται για ακόμα ένα σοκαριστικό περιστατικό μετά την δολοφονία του ηλικιωμένου άνδρα στα Πατήσια.

Ερωτηθείς εάν εξέφρασε στην ιδιοκτήτρια αυτά τα περιστατικά ο Δημήτρης Μαυρακάκης είπε πως «το είχα πει στην ίδια και δεν άλλαξε κάτι, συνέχισε τα ίδια. Κυρίως ήθελε να βγάλει χρήμα απ’ ότι κατάλαβα. Φανταστείτε 60 άνθρωποι να είναι μέσα και να παίρνει 800 και 1000 ευρώ κάθε μήνα».

Όπως υπογράμμισε ο ίδιος, σύμφωνα με όσα καταγγέλλονται, ο γιατρός δεν ήρθε ποτέ να ελέγξει τους περισσότερους θανάτους.

«Είχαν έλλειψη φαγητού γι’ αυτό οι περισσότεροι δεν είχαν τόσα κιλά. Έμπαιναν με περισσότερα κιλά και μετά πάθαιναν ασιτία. Δεν έβγαζαν τρόφιμα» σημείωσε και πρόσθεσε πως «σε συγκεκριμένα περιστατικά που είχαν μελανιές και χτυπήματα ερχόταν συγκεκριμένο γραφείο τελετών. Ήμουν μπροστά όταν τους χτυπούσαν και βοηθοί και νοσηλευτές κανονικοί και το γνώριζε η ιδιοκτήτρια γιατί υπήρχαν κάμερες».

Γηροκομείο Χανιά

Αναφερόμενος σε ένα περιστατικό που έχει καταγγείλει στις αρχές εξηγεί πως «Ήταν η βάρδια μου. Ξαφνικά ακούσαμε ένα γδούπο και τρέξαμε να δούμε τι συμβαίνει. Η γυναίκα είχε πέσει κάτω και την σηκώσαμε. Έτρεχε αίμα από το κεφάλι γιατί είχε χτυπήσει.

Επειδή είδα ότι δεν ήταν καλά είπα να πάει νοσοκομείο αλλά η υπεύθυνη μου είπε δεν ξέρω από αυτά και το μόνο που έκανε ήταν να γελάσει. Δεν την πήγαν νοσοκομείο όπως έπρεπε. Την άφησαν στο έλεος του Θεού. Της έβαλαν απλά κάποιες γάζες και την επόμενη μέρα δάγκωσε την γλώσσα της κόβοντας ένα κομμάτι και την επόμενη (την Τρίτη μέρα) απεβίωσε. Πιο πριν είχαν πάρει οι συγγενείς και η ιδιοκτήτρια τους είχε πει ότι ήταν καλά ενώ η γυναίκα πέθαινε και όταν έκλεισε το τηλεφώνημα γέλασε».

Ο ίδιος δήλωσε πως δεν είναι μόνο δική του μαρτυρία αλλά ήταν και άλλη συνάδελφος του μαζί ενώ μεταξύ άλλων ανέφερε πως «Ξέρω ότι αφαιρούσαν τα χρυσαφικά με πρόφαση να τα φυλάξουν και μετά έλεγαν ότι τα έχασαν οι ίδιοι οι τρόφιμοι και χάνονταν μασέλες με χρυσά δόντια».

«Της έδιναν χάπια και δεν με αναγνώριζε – Την είχαν δεμένη»

Η κόρη μιας ηλικιωμένης τροφίμου στο γηροκομείο της κόλασης στα Χανιά μιλά στο MEGA.

«Τον Οκτώβριο του 2020 με βοήθησε η Πρόνοια στα Χανιά. Πήγα τη μητέρα μου σε αυτό το γηροκομείο. Η μητέρα μου είχε ψυχιατρικά προβλήματα, όχι παθολογικά. Όταν πήγα τη μητέρα μου στο γηροκομείο ήταν 100 κιλά και με τις πρώτες εξετάσεις με 40 αιματοκρίτη.

Σε τρεις ημέρες της άλλαξαν την αγωγή, της έδωσαν πιο βαριά φάρμακα δεν είχε καν επαφή με το περιβάλλον. Πήγαινα εγώ συνέχεια εκεί και δεν με αναγνώριζε καθόλου. Στον μήνα επάνω την κατέβασαν στο υπόγειο που ήταν κάτι γιαγιάδες και παππούδες γύρω στα 20 άτομα, δεμένοι σε έναν διάδρομο από τα χέρια, από τα πόδια. Το είδα με τα μάτια μου.

Ήταν ένας διάδρομος, είχε μια ράμπα και ήταν όλοι γέροντες δεμένοι. Έλυνα τη μάνα μου και όταν το έβλεπαν μου φώναζαν.

Στους δύο μήνες πάνω έβλεπα ότι η μάνα μου χάνει πολλά κιλά. Δεν έτρωγε. Πήγαινα δύο φορές τη μέρα και την τάιζα επιπλέον. Το φαγητό της ήταν πολύ λίγο. Η μάνα μου δεν έπινε νερό, έπρεπε κάποιος να της δώσει. Είχε λιώσει, έμειναν μόνο τα κόκκαλά της.

Τον Ιούνιο του 2020 με πήραν τηλέφωνο ότι πέθανε από ανακοπή καρδιάς. Μάρτιο κι Απρίλιο δεν μας άφηναν να πάμε λόγω κορωνοϊου. Πήγα να πληρώσω, μου έλεγαν ”όλα καλά κι ωραία” και η μάνα μου ήταν πεθαμένη. Αύριο το πρωί θα πάω να καταθέσω στην αστυνομία.»

«Μέσα σε οκτώ μήνες έζησα τραγικές στιγμές. Το έβλεπαν όλοι εκεί. Γνωρίζω κοπελιές και μου τα έλεγαν εδώ είναι μαρτύριο. Πήγαινα κι έβρισκα τη μάνα μου δεμένη στα χέρια και τα πόδια. Τα έζησα, τα είδα και τα ξέρουν οι συγγενείς μας. Όταν ανοίξαμε το φέρετρο το σώμα της λιωμένο. Μόνο κόκκαλα, ήταν σαν τον εξωγήινο. Σαν να είχε πεθάνει 6 μήνες.»