Δίκη Γλυκά Νερά: Ανακοινώθηκε η ποινή για τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο - Πόσα χρόνια θα φυλακιστεί
Αποφασίστηκε μόλις
Ισόβια και επιπλέον κάθειρξη 11 ετών και έξι μηνών, είναι η τελική ποινή που επέβαλλε το δικαστήριο, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, στον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, για τη δολοφονία της Καρολάιν, τη θανάτωση του σκύλου της οικογένειας αλλά και για τα άλλα δυο πλημμελήματα που του αποδόθηκαν (ψευδή κατάθεση κατ΄ εξακολούθηση και ψευδή καταγγελία).
Ακόμη το δικαστήριο επέβαλλε και χρηματική ποινή στον κατηγορούμενο ύψους 21. 000 ευρώ.
Η απόφαση είναι ομόφωνη, όπως και ομόφωνη είναι και η απόφαση περί μη αναγνώρισης ελαφρυντικών στον κατηγορούμενο (δείτε εδώ τι ζήτησε).
''Καταπέλτης'' η εισαγγελέας για τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο
«Ο κατηγορούμενος δυναμίτισε την υπερασπιστική του γραμμή. Δυσκολεύτηκε πολύ να περιγράψει μια κατάσταση που να αποδεικνύει υπερδιέγερση. Αρκέστηκε στο να επιρρίψει ευθύνες στο θύμα, μίλησε για εξάρσεις θυμού της Καρολάιν. Είπε εκείνο το βράδυ, το θύμα απώθησε το μωρό στο λίκνο. Είπε ότι αυτό τον κινητοποίησε. Του ζητήθηκε να μας πει γιατί ωθήθηκε στην απώλεια διαυγείας. Δεν περιέγραψε όμως κάτι βίαιο. Ο μηχανισμός του θανάτου έλαβε χώρα ενώ το θύμα κοιμόνταν.
Μάλιστα, ο κατηγορούμενος έκανε την αυτοκριτική του ως σύζυγος. Πραγματικά με όλο το σεβασμό στη θέση του, πολλές φορές αναρωτήθηκαν κατά την απολογία του, αν καταλάβαινε αν έχει επαφή με το περιβάλλον και αν καταλαβαίνει τι λέει. Επιμήκυνε την απολογία του επί ώρες για να φτάσει στο έγκλημα, για να μας πείσει ότι κάτι απρόσμενο έγινε εκείνο τα βράδυ και κατέλεξε σε αυτό το τέλος. Καθώς ο χρόνος περνούσε είναι απορίας άξιον πως εξακολουθούσε έχει θυμό και γιατί συνεχώς ζητούσε συγνώμη από το θύμα που κοιμόνταν.
Τα απέδωσε όλα σε σπασμωδικές κινήσεις ακόμη και το δέσιμο των χεριών του θύματος πισθάγκωνα. Δεν μπορούσε βάσιμα να ισχυριστεί ότι ήταν επικίνδυνη η Καρολάιν για το μωρό. Μας μίλησε για αδέξια κίνηση της μητέρας προς το μωρό χωρίς καμία σκοπιμότητα. Όμως ο ίδιος μας έλεγε ότι ήταν υπεροχή μητέρα, γενναία και ώριμη. Επομένως που καταλήγουμε; Διατυπώνω τη σκέψη ότι φόνος έγινε για ασήμαντη αφορά.
Ο ίδιος πολύ καλά στο βάθος της ψυχής του γνωρίζει ότι δεν υπήρχε καμία προφανής αιτία. Κοίμισε το παιδί στο καναπέ και ανέβηκε να σκοτώσει. Ήταν αποφασισμένος να σκοτώσει. Όλα αυτά που είπε ότι τράβαγε τα μαλλιά του και έκλαιγε δεν συνάδει με τις καταθέσεις των αστυνομικών ούτε με τη δολοφονία του σκυλιού.
Έχω την εικόνα ενός ανθρώπου που δεν έχει την αίσθηση της συντριβής. Ακόμη και το επιχείρημα ότι σκότωσε θολωμένος καταρρίπτεται από το ότι ο ίδιος εναπόθεσε στο σώμα της νεκρής μάνας το παιδί. Είχε επίγνωση της αδιανόητης σκληρότητας του. Ήθελε να καταστήσει το παιδί μέρος του σκηνικού του φόνου. Για να παραμείνει εκείνος αλώβητος από την αστυνομική διαδικασία που ακλουθούσε. Η βία που ασκήθηκε ήταν τέτοια που της παραμόρφωσε το πρόσωπο. Το ζώο βασανίστηκε όσο και η κοπέλα».
