Βασίλης Χαραλαμπόπουλος: «Προσπάθησα να μη χάσω τον εαυτό μου, να μην είμαι υπερβολικά καχύποπτος»

Όσα δήλωσε ο ηθοποιός!

Βασίλης Χαραλαμπόπουλος: «Προσπάθησα να μη χάσω τον εαυτό μου, να μην είμαι υπερβολικά καχύποπτος»

Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος είναι από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς της ελληνικής τηλεόρασης αλλά και του θεάτρου.

Ο ηθοποιός παραχώρησε συνέντευξη στο Gala όπου και μίλησε για την παράσταση «Ερωτευμένος Σαίξπηρ» όπου πρωταγωνιστεί. Διαβάστε παρακάτω...

Δείτε ακόμη: Ζενεβιέβ Μαζαρί: Αυτός είναι ο σύζυγος της «κρουέλας» του GNTM!

Γιατί οι Ελληνες θεατρόφιλοι να έρθουν να δουν μια ρομαντική ιστορία αγάπης;
«Γιατί το έχουμε ανάγκη. Την ιστορία τη γνωρίζουμε από την οσκαρική ταινία «Shakespreare», ενώ αργότερα διασκευάστηκε για το θέατρο με το αριστουργηματικό κείμενο του Λι Χολ. Μας ταξιδεύει στον κόσμο του Σαίξπηρ. Μαθαίνεις, για παράδειγμα για τη φιλία του με τον αδικοχαμένο συγγραφέα Κρίστοφερ Μάρλοου. Μέσα από τη φανταστική αυτή ιστορία παρουσιάζονται και πολλά πραγματικά πρόσωπα, όπως η βασίλισσα Ελισάβετ Α' την οποία υποδύεται η αγαπημένη μου Μπέτυ Λιβανού. Τρέφω τεράστια εκτίμηση και για την Μίνα Αδαμάκη που παίζει την παραμάνα της Βιόλα. Και στον ρόλο του κακού θα δείτε τον Νίκο Ορφανό.

Δείτε ακόμη: Γρηγόρης Γκουντάρας: «Υπερβολές και αχαριστία θα πω» - Η απάντηση στην γκρίνια της συζύγου του!

Ουσιαστικά, ο Σαίξπηρ στα πρώτα του βήματα ως συγγραφέας έχει χάσει την έμπνευση του και προσπαθεί να βρει τη μούσα του. Ετσι μπαίνει η Βιόλα στη ζωή του και έτσι γεννιέται η πιο ρομαντική ιστορία αγάπης, το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Γιατί λοιπόν τον έχουμε ανάγκη αυτόν τον ρομαντισμό; Είναι όντως μια ιστορία σαν παραμύθι, αλλά με τόσο ρεαλισμό και ωμότητα γύρω μας έχουμε γίνει σκληροί και καχύποπτοι. Εχουμε ξεχάσει να αισθανόμαστε, να βιώνουμε κάτι ρομαντικό στην καθημερινότητα μας επειδή πασχίζουμε για την επιβίωση. Κι εγώ έγινα καχύποπτος αλλά δεν έχασα την αλήθεια μου. Προσπάθησα μέσα στην ελληνική πραγματικότητα να μη χάσω τον εαυτό μου, να μην είμαι υπερβολικά καχύποπτος. Ξέρω ότι οι δικοί μου άνθρωποι θα είναι πάντα δίπλα μου. Δεν επιτρέπω σε κανέναν να με αναγκάσει να μην μπορώ να ζω τη ζωή μου. Δεν μπορώ να κλειδωθώ στο σπίτι μου και να θωρακίζομαι από την πραγματικότητα. Θέλω να βγαίνω έξω και να ζω. Αλλωστε, στην Αθήνα και μόνο που βγαίνεις από το σπίτι σου και περπατάς είναι μια περιπέτεια».