Ραγίζει καρδιές ο Πέτρος Πολυχρονίδης! Η σπάνια ασθένεια που τον "τσάκισε"!
Ράγισε καρδιές!
Ο Πέτρος Πολυχρονίδης μίλησε για τον θάνατο της αδερφής του, η οποία έπασχε από μία σπάνια ασθένεια προκαλώντας συγκίνηση.
Ο δημοσιογράφος βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη και αναφέρθηκε στο οικογενειακό δράμα. Διαβάστε παρακάτω...
Αρχικά ο Πέτρος Πολυχρονίδης ανέφερε: «Η αδερφή μου από τη γέννησή της σχεδόν και μέχρι τον θάνατό της μπανόβγαινε στα νοσοκομεία… η πάθηση της αδερφής μου δεν συναντάται συχνά κι έχει να κάνει με τα αιμοσφαίρια. Ήταν πολλή ευάλωτη σε όλα, οπότε χρειάστηκε χρόνια για να το αντιμετωπίσει, ενώ τώρα είναι ιάσιμο».
Στη συνέχεια ο δημοσιογράφος-παρουσιαστής έκανε μία συγκλονιστική τοποθέτηση: «Εκτιμώ ότι η αδερφή μου είναι ένα από τα πειραματόζωα του χώρου στην Ελλάδα και εν μέρει χαίρομαι, γιατί χάρη σε πολλά πράγματα που έγιναν πάνω της οι άνθρωποι δεν το έχουν πια ως πρόβλημα».
Πένθος: Πέθανε γνωστός Έλληνας δημοσιογράφος! Είχε εργαστεί και στο Mega
Ο γνωστός δημοσιογράφος πέθανε ξαφνικά τη Δευτέρα (19/3) σκορπώντας τη θλίψη στον χώρο της δημοσιογραφίας.
Είχε εργαστεί για χρόνια σε μεγάλες εφημερίδες, όπως και στο Mega.
Ο λόγος για τον Θανάση Ηλιοδρομίτης, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στα 62 του χρόνια.
Ο Θανάσης Ηλιοδρομίτης ίχε σπουδάσει στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστήμιου Πατρών. Εργάστηκε για χρόνια στον «Ριζοσπάστη», στο «Mega» και στην «Ημερησία».
Ακολουθεί απόσπασμα από μία ανάρτησή του πριν από έξι μέρες: «Εκεί στον τρίτο όροφο του παραρτήματος του Ιπποκράτειου που πηγαίνω συχνά-πυκνά βρίσκομαι συνέχεια αντιμέτωπος με τον ανθρώπινο πόνο, την ασθένεια, την αδυναμία του ανθρώπου απέναντι στο πεπρωμένο. Ταυτόχρονα, όμως, συναπαντώ και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την υπομονή απέναντι στον πόνο, το τρεχαλητό των γιατρών και των νοσοκόμων, την ιώβεια υπομονή τους, αλλά κυρίως την αυταπάρνησή τους να προκάμουν να γιατροπορέψουν όλους τους αρρώστους.
Κι εγώ χαμένος κάπου στη μέση, με τα πόδια να φλογίζονται σαν να πατάνε στα κάρβουνα, να περιμένω πότε την αιμοληψία για τις εξετάσεις, πότε τις φιάλες του αίματος και του σιδήρου για να ανεβάσω λιγάκι τον αιματοκρίτη που κολλάει συχνά-πυκνά στο 22... Και δίπλα μου η κυρία που περιποιείται την άρρωστη μάνα της και κοιτάζει το ρολόι. Στις 2 θα πρέπει να φύγει να τρέξει να πλύνει πιάτα στη λάντζα, να ξαναγυρίσει το σούρουπο. 20 ευρώ είναι αυτά, τα έχει τόσο ανάγκη. Η ηλικία της αλλά και η ασθένεια της μάνας της δεν της αφήνουν μεγάλα περιθώρια για κάποια πιο σταθερή δουλειά. Ανθρώπινες στιγμές, καθημερινές. Τόσο διαφορετικές από τη βουή της λεωφόρου, από τα τρεχαλητά των γιάπηδων, των ανθρώπων του μεροκάματου, των νεαρών που σφύζουν από υγεία και όνειρα...»
