Με αποκλειστικές δηλώσεις στο Youweekly.gr ο Γιώργος Παρτσαλάκης επιβεβαίωσε το ρεπορτάζ μας για τον θάνατο που τον τσάκισε!
Ο ηθοποιός μας παραχώρησε μια συνέντευξη κατάθεση ψυχής… Διαβάστε παρακάτω…
Συνέβη ένα τραγικό γεγονός στην οικογένειά ας την ημέρα της Συνέντευξης Τύπου
Ναι, ήμουν συγκλονισμένος. Πριν 25 χρόνια βάφτισα ένα κορίτσι, που εκείνη την ημέρα έφυγε από τη ζωή. Η βαφτιστήρα μου, η Κωνσταντίνα, έφυγε στον ύπνο της από ανακοπή καρδιάς! Αφιέρωσα την πρεμιέρα μου σε εκείνη.
Γιώργος Παρτσαλάκης: «Θεωρώ σωστό να τελειώσει φέτος το Τατουάζ»!
Η παράσταση που συζητήθηκε ποικιλοτρόπως φέτος, το «Ζητείται ψεύτης», συστήνεται ξανά στο κοινό με έναν εξαιρετικό θίασο στη σκηνή του θεάτρου Παλλάς.
Ο Γιώργος Παρτσαλάκης είναι ο βουλευτής Φερέκης και τονίζει γιατί χαίρεται που τελειώνει «Το τατουάζ»!
Από την Κατερίνα Παπαγιαννοπούλου
Τέλος καλό… όλα καλά, η ζωή συνεχίζεται και το «Ζητείται ψεύτης» έκανε πρεμιέρα.
«Πρόκειται για ένα πολύ χαριτωμένο έργο, σε μια φάση που η χώρα ψάχνει να βρει κάτι για να λυτρωθεί από όλο αυτό το μαύρο που έριξε ο εμφύλιος και η κατοχή. Και επειδή η ζωή είναι σκληρή, ένα ψέμα την κάνει πιο τρυφερή. Ενα ψέμα προσφέρει την ελπίδα, το όνειρο και την προσμονή. Μόνο που τελικά με όνειρα και με ψέματα δεν φτιάχνεται η ζωή, αλλά για μια στιγμή τουλάχιστον παίρνεις μια ανάσα. Και αυτό έρχεται να δώσει αυτό το έργο, σε μια δύσκολη στιγμή των Ελλήνων. Είναι δύσκολο να κάνεις τον θεατή να σκάσει ένα χαμόγελο, όμως έχει πολύ ενδιαφέρον να το προσπαθήσεις…».
Το έργο είναι του 1961, ωστόσο θα λέγατε πως είναι ακόμα επίκαιρο;
«Τα τελευταία δέκα χρόνια μόνο ψέματα ακούμε και επειδή προσωπικά στην τηλεόραση βλέπω πολιτικές συζητήσεις για οτιδήποτε έχει να κάνει με την πορεία αυτού του τόπου, το οποίο είναι κάτι που με πονάει καθώς βλέπω την κοροϊδία, περισσότερα ψέματα -σας το ορκίζομαι- δεν έχω ακούσει στη ζωή μου. Αλλες εποχές ήταν λίγο καλυμμένα, τώρα είναι απροκάλυπτα, είμαι συγκλονισμένος. Κατά συνέπεια το έργο γράφτηκε για το σήμερα».
Αρα το πρότυπο του βουλευτή Φερέκη και του Ψευτοθόδωρου υπάρχει γύρω μας.
«Σήμερα δεν έχουν ανάγκη από κανέναν ψεύτη. Τα λένε μόνοι τους. Εχουν βελτιωθεί πάρα πολύ. Μόνο που δεν το κάνουν για να δώσουν μια ελπίδα, αλλά για ίδιον όφελος, για την καρέκλα τους και τα λεφτά τους. Με τα ψέματά τους υπηρετούν τον εαυτό τους».
Το «Ζητείται ψεύτης» έχει γίνει ταινία, ενώ έχει ανέβει σε θέατρα ανά την Ελλάδα και τον κόσμο. Τι παραπάνω θα κληθεί να δώσει ο δικός σας θίασος μιας και το έργο είναι γνωστό τοις πάσι…
«Τα πράγματα που έχουν ενδιαφέρον, πρέπει να παίζονται ξανά καθώς μέσα από τη διαφορετική ερμηνεία των ηθοποιών αποκτούν άλλη διάσταση. Αλίμονο αν οι αρχαίες τραγωδίες δεν είχαν παίξει ξανά».
Από πέρυσι οι Ελληνες σκηνοθέτες ανατρέχουν στον ελληνικό κινηματογράφο. Το θεωρείτε λογικό να πάρει κάποιος μια παλιά συνταγή και να την εκτελέσει στο σήμερα; Πρέπει να μάθουν οι νεότεροι ή απλά δεν υπάρχει έμπνευση;
«Είναι όλα μαζί. Υπάρχει μια φτωχή συγγραφική παραγωγή. Αυτό είναι σαφές. Ασχολήθηκαν τρομακτικά με την τηλεόραση τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα η παραγωγή να μειωθεί τραγικά. Η εποχή μας είναι πραγματικά φτωχή. Δεν παράγει νέα πράγματα. Ενας άλλος λόγος είναι πως όλα αυτά τα έργα γίνονταν με ψυχή. Και επειδή η εποχή δεν διαθέτει ψυχή, την αναπολούμε γυρίζοντας στα παλιά. Είναι αλήθεια πως τότε με ασήμαντα μέσα γίνονταν δουλειές που βλέπεις ακόμα και νιώθεις χαρά καθώς υπάρχει η απόλυτη αλήθεια που δεν πεθαίνει ποτέ».
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στη μικρή οθόνη. Επανέρχονται παλιές αγαπημένες σειρές.
«Δεν είναι εγωιστικό να το πω, αλλά θα πρέπει να γνωρίζετε πως αυτή η ιστορία είμαι 99% βέβαιος πως ξεκίνησε από τον συγχωρεμένο τον Λευτέρη Καπώνη, ο οποίος ήθελε να κάνει το «Οι παντρεμένοι έχουν ψυχή, 20 χρόνια μετά». Δυστυχώς, δεν πρόλαβε. Θα ήταν τρομακτικά ενδιαφέρον να δούμε αυτούς τους ήρωες ύστερα από τόσα χρόνια. Οχι γιατί ήταν μια συνταγή που πέτυχε και έπρεπε να την κάνουμε για να τα οικονομήσουμε, αλλά γιατί θα είχε όντως ενδιαφέρον να δούμε πού βρίσκονται όλοι αυτοί…».
Η τηλεόραση έτσι όπως έχει διαμορφωθεί φέτος, με αρκετή μυθοπλασία πλέον, βρίσκεται σε έναν καλό δρόμο;
«Με όλα αυτά τα ριάλιτι και τις εκπομπές/show, έγινε πολύ ελαφριά η τηλεόραση. Παλιότερα γίνονταν σειρές με εξαιρετικό ενδιαφέρον που σέβονταν τον θεατή. Μπορεί να μην ήταν το 100%, αλλά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό είχε ποιότητα. Με τη μυθοπλασία που έχει να πει κάτι και υπηρετεί την ψυχή του τηλεθεατή, θα αποκτήσει η μικρή οθόνη ποιότητα, θα γίνει καλύτερη. Καλό είναι σιγά-σιγά τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους. Τουλάχιστον έτσι θα πάρουν τα πράγματα μια ψυχική ανάταση, γιατί η τέχνη αυτή είναι πολιτισμός… φτάνει να είσαι σε σωστό δρόμο».
Φέτος «Το τατουάζ» τελειώνει. Σας στενοχώρησε το γεγονός;
«Είμαι χαρούμενος γι’ αυτή τη σειρά που πήγε καλά, αλλά εκτιμώ πάρα πολύ αυτό που κάνουν οι Αντρέας Γεωργίου, Βάνα Δημητρίου και Κούλης Νικολάου, που σταματούν τη δουλειά στην κορύφωσή της. Καλύτερη απόφαση από το να συνεχιστεί, να φθαρεί και να χαθεί. Μπορεί να κάνουμε τέσσερα επεισόδια την εβδομάδα, όμως, επειδή είναι διπλά, είναι σαν να προβάλλεται η σειρά τέσσερα χρόνια και όχι δυο. Θεωρώ πολύ σωστή την απόφασή τους».
Ταυτιστήκατε αρκετά με τον ρόλο σας;
«Το μόνο που έχω να πω είναι ότι θα ήθελα να έχω πολλά στοιχεία από αυτόν τον άνθρωπο. Νομίζω πως έχω αρκετά. Μακάρι να είμαι έτσι… λάτρεψα αυτόν τον ήρωα γιατί με εκφράζει. Δεν επενδύω τον εαυτό μου σε έναν ρόλο που υποδύομαι αλλά συνέπεσαν πολλά κοινά. Νομίζω πως τελικά, μέσα σε όλη αυτή τη καταστροφή γιατί υπάρχουν πολλά προβλήματα μέσα στην ιστορία, υπάρχουν και άνθρωποι με αρχές, ήθος και αξιοπρέπεια. Και αυτό είναι το ζητούμενο σε αυτή την εποχή…».
Με τη Μάρθα όμως που θα επαναστατήσει με τον γάμο σας, τι θα γίνει;
«Δεν είμαι σε θέση να το πω, καθώς η σειρά στηρίζεται στο σασπένς. Δεν ξέρω ποια θα είναι κατά τη Βάνα η κατάληξη. Ο,τι και να σκεφτεί όμως, εμείς θα το υπηρετήσουμε».
Τότε θα είχε ενδιαφέρον να μας πείτε το ιδανικό τέλος για τον ήρωά σας…
«Αν με ρωτάτε σαν Γιώργο Παρτσαλάκη δεν θα ήθελα να γκρεμιστεί αυτός ο άνθρωπος αλλά να μείνει σαν σύμβολο ως ένας άνθρωπος που υπερασπίστηκε μέχρι τέλους την οικογένεια».
Θα λέγατε ξανά ναι σε ένα καθημερινό σίριαλ;
«Από την τηλεόραση κέρδισα πολλά και την κάνω με κέφι. Με κουράζει λίγο γιατί μεγάλωσα, αλλά η ζωή μου εδώ και 45 χρόνια είναι γεμάτη από υποκριτική και θέλω να συνεχίσω να υπάρχω μέσα σε αυτή όσο αντέχει η ψυχή και το κορμί μου. Είναι η λύτρωσή μου αυτή η δουλειά. Αν νιώσω ότι κάτι δεν πάει καλά θα αποχωρήσω…».
ΠΗΓΗ: TV24
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ