Αποκλειστικό: «Εγκεφαλικό» με αυτή την σπιταρόνα! Είναι πρώην παρουσιαστή του ALPHA!
Φωτογραφίες από το εσωτερικό!
Αυτή η σπιταρόνα ανήκει σε πρώην παρουσιαστή του ALPHA. Θα πάθετε «εγκεφαλικό» με το εσωτερικό της. Αποκλειστικό υλικό.
Ανήκει, όπως λέει, στη «χριστουγεννιάτικη φυλή» ξεκινώντας τον εορταστικό στολισμό στο σπίτι του από τις αρχές Νοεμβρίου.
Ο ηθοποιός Αντώνης Λουδάρος μας ανοίγει την πόρτα του μαγεμένου σαν παραμύθι διαμερίσματός του στο Κολωνάκι και με τη σπιρτάδα του μυαλού του και το απίστευτο χιούμορ του μιλάμε για γιορτές πριν και μετά την απώλεια της μητέρας του, για έρωτες, για το ταξίδι που έκανε δηλώνοντας με την κολλητή του φίλη νιόπαντρο ζευγάρι, αλλά και για τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης «Παριζιάνα» που παίζει και σκηνοθετεί. Μια εξομολόγηση ζωής από το σκοτάδι... στο φως με ένα χαμόγελο!
Ακόμη μια σπιταρόνα που ανήκει σε παρουσιάστρια του ALPHA προκαλεί σοκ με το εσωτερικό της. Θα σας πέσει το σαγόνι μόλις δείτε το γραφείο της!
Από την ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΟΥΣΙΟΥ
Ανάμεσα σε λαμπάκια, δεντράκια, κουραμπιέδες, μελομακάρονα και σοκολατάκια που είναι στρωμένα πάνω στο τραπέζι, σε περίτεχνα μεγάλα στεφάνια και σε ρετρό κόκκινα αυτοκινητάκια, η ατμόσφαιρα στο σπίτι του Αντώνη είναι μαγική σαν παραμύθι. Δίνουμε ραντεβού νωρίς το πρωί έχοντας και μια επιφύλαξη αν θα ξυπνήσει, καθώς επιστρέφει πάντα αργά μετά την παράσταση. Εκείνος, όμως, είναι πάντα στην ώρα του και με ζεστό καφέ στα χέρια του.
Είσαι γενικά πρωινός τύπος, ξυπνάς εύκολα το πρωί;
Δεν ξέρω να σου απαντήσω, γιατί είμαι βαθιά τεμπέλης ως άνθρωπος, μου αρέσει να κοιμάμαι. Πιτσιρικάς θυμάμαι όταν δεν είχα δουλειά κοιμόμουν μέχρι τις τρεις το μεσημέρι! Δυστυχώς τώρα που μεγαλώνω ξυπνάω πιο νωρίς, συνήθως στις εννέα το πρωί, από μόνος μου, χωρίς ξυπνητήρι.
Δεν θέλεις να έχεις χρόνο, να κερδίζεις τη μέρα σου;
Αυτό το λένε οι μεγάλοι! Έχεις ακούσει κανέναν νέο να το λέει; Ούτε που τους νοιάζει αν είναι μέρα ή νύχτα!
Με το ότι μεγαλώνεις σε ηλικία πώς τα πας;
Καλά, εσύ; Δεν μπορώ να σου πω ότι χαίρομαι κιόλας που γερνάω, δεν λέω «πω πω, τι ωραία!». Λέω μόνο «όπα... όπα, Αντώνη, πού θα πάει αυτή η κατρακύλα;». Όταν με βλέπω το πρωί που ξυπνάω δεν έχει σχέση αυτό το πρόσωπο που έχω με εκείνο που είχα λίγα χρόνια πριν. Γιατί όπως βλέπω εγώ τον εαυτό μου δεν με βλέπει ο κόσμος. Στη σκηνή ούτως ή άλλως έχουμε αυτό το φίλτρο της απόστασης με τον θεατή και από την άλλη έχουμε και το μακιγιάζ, που καλύπτει μερικά πράγματα.
Χρησιμοποιείς κρέμες ημέρας και νύχτας όπως κάνουν πια πολλοί άντρες για να περιποιηθούν την επιδερμίδα τους;
Μόνο τις αγοράζω τις κρέμες, δεν τις βάζω! Τις χρησιμοποιώ τις τρεις πρώτες μέρες και μετά τις ξεχνάω.
Ποια μεγάλη σπατάλη κάνεις για τον εαυτό σου;
Τα ταξίδια, τίποτε άλλο. Εκτός από τα πραγματικά, αυτά που μου αρέσουν περισσότερο είναι αυτά που κάνω από τον καναπέ μου, ψάχνοντας να βρω εισιτήρια για πιθανές διαδρομές. Αυτά είναι τα ωραιότερά μου ταξίδια! Είναι ένα παιχνίδι για να ξεκουράζομαι και να χαλαρώνω. Ξεχνάω τον χρόνο.
Με τι άλλο τον ξεχνάς;
Με το οτιδήποτε. Χθες, για παράδειγμα, έμεινα ξύπνιος μέχρι τις επτά το πρωί, γιατί τι νομίζεις ότι έκανα; Άκουγα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και ξεχάστηκα!
Σου αρέσει να ταξιδεύεις όταν δεν δουλεύεις τα Χριστούγεννα;
Ενώ δεν έχω κάνει ταξίδια πολυτελείας ή σε εξωτικά μέρη αλλά μόνο σε κοντινούς προορισμούς, ένα από τα ωραιότερα ταξίδια μου ήταν πριν μερικά χρόνια στη Βιέννη μαζί με την κουμπάρα μου και μια φίλη μου. Επειδή ήθελα να ζήσω αυτή τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα και μέσα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που κλείσαμε, τους έστειλα email από την Αθήνα γράφοντάς τους ότι με τη φίλη μου μόλις παντρευτήκαμε και τους παρακαλούσαμε να μας διαθέσουν ένα πολύ ωραίο δωμάτιο και να το διακοσμήσουν όλο με χριστουγεννιάτικα. Φυσικά, επειδή ήμασταν νιόπαντροι δεν μας χάλασαν το χατίρι! Για να μας πιστέψουν, μάλιστα, κάθε φορά που επιστρέφαμε από τις βόλτες μας στο ξενοδοχείο κάναμε τους ερωτευμένους, αγκαλιαζόμασταν, φιλιόμασταν... Ένα βράδυ που μας έφερε δώρο ένα πολύ ωραίο κρασί ο υπάλληλος του ξενοδοχείου στο δωμάτιο, μου έκλεισε πονηρά το μάτι! Περάσαμε τέλεια!
Παιδικό απωθημένο είναι που σου αρέσουν τόσο τα Χριστούγεννα;
Δεν νομίζω ότι είναι απωθημένο, γιατί ως παιδί ζούσα στο φουλ τις γιορτές. Τα τελευταία χρόνια έχω καταλάβει ότι είμαστε μια ομάδα ανθρώπων -μερικοί είναι και συνάδελφοι- που έχουμε τα ίδια θέματα. Μας αρέσει να στολίζουμε από νωρίς, στα μέσα Νοεμβρίου, να βοηθάμε στη διακόσμηση ο ένας τον άλλον, κάθε χρόνο αγοράζουμε καινούρια στολίδια έστω και ένα ή δύο. Έχουμε τα ίδια χούγια, είμαστε μια νέα φυλή... η Χριστουγεννιάτικη!
Ποιες γιορτές από την παιδική σου ηλικία θυμάσαι με αγάπη;
Εκείνες που περνούσα με τη μαμά μου, την οποία, μάλιστα, παρακαλούσα για να στολίσουμε το δέντρο μας γιατί εκείνη δεν προλάβαινε με τις υποχρεώσεις που είχε στο σπίτι. Όταν το τελειώναμε, έμπαινα μικρούλης από κάτω, μου φαίνονταν όλα θεόρατα, χάζευα και ονειρευόμουν ταυτόχρονα.
Τα πρώτα Χριστούγεννα μετά την απώλειά της πώς ήταν;
Δεν θυμάμαι πώς ήταν χωρίς τη μάνα μου, έχω κενό μνήμης, φοβερό δεν είναι; Μάλλον θα είχαμε στολίσει, γιατί τον πρώτο χρόνο έμενα με την αδερφή μου που τότε είχε παιδιά, οπότε κάτι θα είχε κάνει εκείνη. Προφανώς για να μην το θυμάμαι δεν είχα δώσει καμία σημασία.
Γιατί δεν έμενες τότε με τον πατέρα σου;
Δεν έζησα μαζί του γιατί εκείνος ένιωθε αδύναμος να με φροντίσει και μου πρότεινε να πάω στην αδερφή μου. Και κατέληξα μετά να μείνω με τη θεία μου, η οποία με μεγάλωσε. Αυτό συνέβη όταν ήμουν 12 χρόνων. Τον εαυτό μου, όμως, αρχίζω και τον ξαναθυμάμαι όταν έφτασα στα χρόνια που πήγαινα στο Λύκειο. Από εκεί και πέρα τα θυμάμαι όλα πολύ καλά. Μετά το σοκ της απώλειας της μαμάς μου προφανώς το μυαλό μου βρήκε μια άμυνα για να προστατευτεί. Δεν με σημάδεψε, όμως, ποτέ το γεγονός ότι δεν θυμάμαι.
Έχεις αυτό που λέμε «μνήμη ελέφαντα» ώστε να θυμάσαι τόσο το καλό όσο και το κακό που σου κάνει κάποιος;
Ναι, έχω και ενώ είμαι Ταύρος στο ζώδιο, σε αυτό το κομμάτι συμπεριφέρομαι σαν Σκορπιός, δεν ξεχνάω. Όταν κάποιος μου κάνει κάτι που με στενοχωρήσει, περνάει ένα διάστημα από μια κρίση στο αν φταίει πραγματικά ή δεν φταίει. Αν, όμως, μέσα μου αισθανθώ μια οριστική ρήξη δεν επανέρχονται οι σχέσεις μας. Το συζητάω, το λέω ξεκάθαρα ότι δεν μπορώ να επανέλθω. Περισσότερο μου στοιχίζει η προδοσία από φίλους και όχι η ερωτική. Ο έρωτας είναι από τη φύση του έτσι περιπετειώδης και με ρίσκο, η φιλία, όμως, δεν είναι έτσι φτιαγμένη. Είναι πολύ άσχημο όταν νιώθεις ότι έχεις δώσει το καλύτερό σου στον άλλον και εκείνος σου τραβάει ξαφνικά το χαλί κάτω από τα πόδια.
Είσαι γενναιόδωρος με τους φίλους σου, και συναισθηματικά και πρακτικά, ώστε να βοηθήσεις ή να συντρέξεις κάποιον;
Ήμουν. Τώρα δεν το κάνω τόσο πολύ. Έχω πολύ λίγους πραγματικούς φίλους στην καθημερινότητά μου, αλλά και πολλούς άλλους φίλους που δυστυχώς δεν έχω χρόνο να τους βλέπω παραπάνω. Έχω σταθερές σχέσεις παρ' όλο που δεν είναι εύκολο αυτό. Και οι φίλοι μου αυτοί οι λίγοι δεν είναι, ευτυχώς, από τον επαγγελματικό μου χώρο. Με τους εκτός χώρου είναι πιο απλά, πιο καλά δομημένα τα πράγματα.
Έχεις ζήσει σκληρό ανταγωνισμό από τους συναδέλφους σου;
Πάντα παίζει το «γιατί εσύ και όχι εγώ» στη δουλειά μας. Ακόμη και αν χαίρονται για σένα, κάνουν κάποιες αναγωγές και λένε «αυτός προχώρησε, εγώ πού είμαι;».
Μου έκανε εντύπωση που έχεις πει ότι κάποιοι σε οδήγησαν ακόμη και στο περιθώριο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την τηλεόραση.Θα έπρεπε κανονικά να μου γίνονται τρεις-τέσσερις επαγγελματικές προτάσεις κάθε σεζόν, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Δεν με παίρνουν τηλέφωνο. Και όταν τους ρωτάω «γιατί», μου απαντούν «γιατί νομίζουμε ότι δεν θα θέλεις και ότι είσαι ακριβός». Μου λένε διάφορες τέτοιες βλακείες, αλλά αυτό δεν ισχύει.
Ήσουν σκληρός στις επαγγελματικές σου διαπραγματεύσεις στο παρελθόν και δημιουργήθηκε η φήμη του ακριβού και του δύσκολου;
Θέλω να αμείβομαι γι' αυτό που κάνω και φυσικά σε σχέση με το τι υπάρχει στην αγορά. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι είμαι ακριβός. Πολλά χρήματα από την τηλεόραση έχω βγάλει για μία μόνο σεζόν δουλεύοντας ασταμάτητα κάνοντας δύο σίριαλ, το «Μόνο εσύ» στη ΝΕΤ και το «Εντιμότατοι κερατάδες» στον Alpha. Ήμουν σαν τον τρελό εκείνη την εποχή. Πήγαινα ταυτόχρονα πολλές φορές και στα δύο γυρίσματα.
Έχεις περάσει υπερκόπωση;
Όχι, αλλά θα περάσω τώρα, είμαι στα όρια!
Οι περισσότεροι λένε για την «Παριζιάνα» πως παρ' όλο που ήταν μεγάλο ρίσκο που την ανέλαβες, φαίνεται πως κέρδισες το στοίχημα και δεν γίνεται ταύτιση με την κινηματογραφική ταινία.
Το έχω ακούσει να το λένε και χαίρομαι, γιατί αυτό ήθελα να πετύχω. Πήρα το σενάριο, το διασκεύασα και το αντιμετώπισα ξεκάθαρα ως θεατρικό. Δεν ήθελα ποτέ να αντιγράψω την ταινία, να ξεπατικώσω τους ήρωες, παρ' όλο που στη μνήμη μας και στην καρδιά μας και στο αυτί μας ακόμη έχουμε χαραγμένους τη Βλαχοπούλου και όλους τους άλλους ηθοποιούς. Σε αυτό που κάνουμε υπάρχουν «δάνεια» από τους ήρωες της ταινίας, τους βλέπεις σαν να κάνουμε και μεταξύ μας οι ηθοποιοί ένα δικό μας παιχνίδι. Αν αυτό το είχα προτείνει στην Αμερική θα το έβλεπαν ξεκάθαρα πως έχει γίνει σαν αμερικάνικο μιούζικαλ. Από την άλλη, ο Μίμης Πλέσσας μου έδωσε το δικαίωμα να πάρω ό,τι ήθελα από τα τραγούδια που έχει γράψει γενικά για τον κινηματογράφο, από τα γνωστά μιούζικαλ που είχε κάνει στη Φίνος Φιλμς μέχρι και τη «Σωφερίνα». Για τους μυημένους είναι όλο το ελληνικό κινηματογραφικό μιούζικαλ σε μία και μόνο παράσταση.
Η υψηλή τηλεθέαση σε ορισμένα σίριαλ που «έκλεισε» τον κόσμο στο σπίτι του, σας επηρέασε φέτος στα θέατρα ή δεν έπαιξε κανέναν ρόλο;
Είναι πολύ ευχάριστο ότι γίνεται φέτος μια διαφορετική μυθοπλασία στην τηλεόραση, από το λίγο που έχω δει. Έχω παρακολουθήσει τις «Άγριες Μέλισσες» και μου άρεσαν, αλλά δεν θέλω να αδικήσω το «Κόκκινο ποτάμι» γιατί δεν το έχω δει, αλλά είναι σίγουρο πως όταν βρω λίγο χρόνο θα το δω. Δεν είναι τυχαίο φέτος που όλοι μιλάνε γι' αυτά τα δύο σίριαλ, γιατί ξεφεύγουν από την πεπατημένη.
Τα σίκουελ τύπου «Λόγω τιμής» επειδή είναι νοσταλγικά σε αγγίζουν ή σε απογοητεύουν;
Οι ήρωες σίγουρα επειδή έχουν περάσει τα χρόνια δεν είναι ίδιοι. Γι' αυτά τα σίριαλ όπως το «Λόγω τιμής» και το «Καφέ της χαράς» που έρχεται σε λίγες μέρες, θα προτιμούσα αντί για νέα επεισόδια να κάνουν μια τηλεταινία δύο ωρών. Θα λειτουργούσε πολύ ωραία.
Σε ιντριγκάρει να κάνεις κάτι στην τηλεόραση χωρίς να συμμετέχεις αναγκαστικά σε ένα σίριαλ; Για παράδειγμα, μια εκπομπή που να κάνεις συνεντεύξεις...
Να μπω σε άλλα χωράφια δηλαδή; Δεν θα σου πω ψέματα, ναι, θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο. Μου αρέσει η ψυχαγωγία στην τηλεόραση. Θα εξαρτηθεί από το σωστό κόνσεπτ και την τηλεοπτική παρέα που θα έχω, να είναι άνθρωποι που τους πιστεύω και τους θαυμάζω. Δίνω μεγάλη σημασία στον θαυμασμό.
Φαντάζομαι ότι ούτε κατά διάνοια δεν θα ήθελες να κάνεις κάτι αντίστοιχο με το «Σπίτι μου, σπιτάκι μου» στο οποίο ήσουν μέλος ενός πάνελ...
Δεν είναι κακό, όμως, που δοκιμάζουμε διαφορετικά πράγματα.
Υπάρχει μια δουλειά, μια συνεργασία για την οποία αισθάνεσαι άβολα, που δεν θέλεις να υπάρχει καθόλου στο βιογραφικό σου;
Τόσο απόλυτα, όχι, αλλά λέω ευτυχώς που έκανα και πράγματα στα οποία έφαγα τα μούτρα μου, γιατί αλλιώς δεν θα με μάθαιναν κάτι. Έχουν υπάρξει συνεργασίες που έχω πει «τι δύσκολα που πέρασα εδώ» ή «δεν θα ήθελα να συνεργαστώ» ή αν με πάρει ο τάδε για να πάω στον θίασό του θα πω «ευχαριστώ, δεν θα πάρω!». Για να ξεχωρίσεις το φως πρέπει να υπάρχει το σκοτάδι. Ευχαριστώ τα σκοτάδια της ζωής μου γιατί με βοήθησαν σε αυτό που είμαι.
Δήλωσες σταθερός στις φιλικές σου σχέσεις. Αντίστοιχα είσαι και στα προσωπικά σου;
Είμαι σταθερός και εκεί. Είχα πει κάποτε ότι έχω υπάρξει σε σχέση για 15 χρόνια. Αλλά μη νομίζεις, και με τη σχέση που έχω τώρα οδεύω στο να σπάσω το προηγούμενο ρεκόρ!
Πιο ενδιαφέρον για σένα έχει το πρώτο διάστημα σε μια σχέση, όταν είσαι φουλ ερωτευμένος, ή το πιο σημαντικό είναι το μετά, όταν αγαπάς βαθιά τον άλλον;
Έτσι είναι, αλλάζουν οι... πίστες στον έρωτα. Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από αυτό που φτερουγίζει στην αρχή η καρδιά σου, αλλά δεν υπάρχει όμως από την άλλη και πιο βαθύ πράγμα από το να πλημμυρίζεις από αγάπη, γιατί αυτό τελικά σε πάει στον παράδεισο! Όμως, αυτός ο παράδεισος εμπεριέχει μια πλήξη. Η αγάπη κάνει μαζί με τη συνήθεια ένα «πάπλωμα» πάνω από τη σχέση και αυτό θέλει προσοχή.
Από εγωισμό ή από αξιοπρέπεια, όταν χωρίζεις θέλεις να ξεπερνάς εύκολα τον πόνο σου;
Α, δεν βάζω όρια στον πόνο μου! Όταν θα χωρίσω θα πονέσω και δεν με νοιάζει το πόσο θα κρατήσει αυτός ο πόνος μου.
