Σωτήρης Κοντιζάς: Αποκάλυψε την ηλικία του! Θα μείνετε "κάγκελο" μόλις ακούσετε το νούμερο!
Πιο αποκαλυπτικός από ποτέ ο κριτής του Master Chef!
Ο Σωτήρης Κοντιζάς το τόλμησε και αποκάλυψε δημόσια την ηλικία του στην εκπομπή «Στην φωλιά των ΚουΚου»! Μόλις ακούσετε το νούμερο θα μείνετε κανονικά!
Ο αγαπημένος κριτής του Master Chef υποδέχθηκε την κάμερα της πρωινής εκπομπής του Star στο νέο του γαστρονομικό χώρο και αναφέρθηκε τόσο στην οικογένειά του όσο και στην ηλικία του.
Μάλιστα, πριν από λίγο καιρό, ο αγαπημένος κριτής μας είχε συστήσει και τον κούκλο γιο του και πάθαμε πλάκα!
«Όπως και στη γεύση, η ισορροπία είναι το παν και στην προσωπική ζωή. Ο χρόνος περνάει πάρα πολύ γρήγορα. Στο πρώτο μου παιδί, δυστυχώς, κάποια χρόνια στην αρχή δεν τα έχω προλάβει. Προσπαθώ να τα προλάβω στο δεύτερο. Θέλω να κάνω κάποια πράγματα τώρα που αντέχω και μπορώ από δυνάμεις, όχι για να μην κάνω τίποτα μετά, αλλά για να μπορώ να κάνω λιγότερα και καλύτερα πράγματα στο μέλλον. Από εκεί που νομίζεις πως είσαι σκληρός κάνεις μια κόρη.
Επειδή δεν μιλάω σωστά Ιαπωνικά, δεν μιλάω στην κόρη μου στα Ιαπωνικά. Φοβηθήκαμε και λίγο με τις πολλές γλώσσες. Νομίζω λάθος κάναμε.
Για εμένα η μητέρα μου μαγειρεύει εξαιρετικά, έτσι μεγάλωσα, είναι θέμα συνήθειας. Πάντα μου ασκεί κριτική, δεν μασάει. Τα λέει έξω από τα δόντια. Την πρώτη φορά που ήρθε στο εστιατόριο μου είπε, “θα τα πούμε στο σπίτι”. Kαι είχε δίκιο στις παρατηρήσεις της.
Μου λένε ότι από κοντά μοιάζω πιο νέος. Είμαι 37, μάλλον είναι το γονίδιο της μαμάς, το ασιατικό γονίδιο.
Στο νέο MasterChef σίγουρα έχουμε καινούργια πράγματα να δούμε και κάποια νέα στοιχεία που μπαίνουν στη ροή και τους κανόνες του παιχνιδιού. Έχουμε δυνατούς μάγειρες, το τονίζω και το υπογραμμίζω αυτό. Είναι πάρα πολύ μεγάλο πρότζεκτ, μεγάλη παραγωγή και η αλήθεια είναι πως του αξίζει να πηγαίνει καλά».
Ο Σωτήρης Κοντιζάς αποκαλύπτει το μεγάλο λάθος που κάνουμε όλοι όταν τρώμε σουβλάκι!
Αυτό είναι το μεγάλο λάθος που κάνουμε όλοι όταν τρώμε σουβλάκι και ο Σωτήρης Κοντιζάς το αποκαλύπτει! Μάθετε ποιο είναι!
Eσύ πως το τρως το σουβλάκι σου; Ή για να το θέσουμε καλύτερα, πως το έτρωγες μέχρι σήμερα; Ο Σωτήρης Κοντιζάς τοποθετήθηκε σχετικά με το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να περιέχει ένα τυλιχτό σουβλάκι και εμείς είμαστε απολύτως σύμφωνες μαζί του. Στο Facebook post λοιπόν ο η σεφ και κριτής του Master Chef έγραψε:
“Θυμάμαι ακόμα τον Καράμπαμπα και τον Αβραάμ στη Δραπετσώνα. Θυμάμαι και τον Μερακλή στη Νέα Ιωνία -κυρ Παναγιώτης και κυρά Πίτσα, η γυναίκα του. Παλιές καλές εποχές! Κι αν έχω φάει σουβλάκια από τότε. Όπως όλοι μας. Κοιτάζω με δυσπιστία κάθε νέα λίστα με «το καλύτερο σουβλάκι της Αθήνας» αφού το ποιο είναι το καλύτερο σουβλάκι είναι εντελώς υποκειμενικό. Στη δική μου λίστα λοιπόν με τα αγαπημένα είναι σίγουρα ο Μιχάλης με τα χειροποίητά του στο Νέο Ηράκλειο. Ο Μιχάλης καμία σχέση με τον χώρο μέχρι να ανοίξει το μαγαζί, ζώνες έφτιαχνε και εμπορευόταν. Όταν έκλεισαν οι ζώνες αποφάσισε να ανοίξει τα σουβλάκια. Αλλά με τον δικό του τρόπο. Εξηγώ. Χωρίς γύρο, χωρίς ηλεκτρική ψησταριά και όλα στα χέρι. Έβαλε λοιπόν μια σχάρα 4 μέτρα με κάρβουνα και ξεκίνησε. ΣΤα Χειροποιητα Του Μιχαλη το χοιρινό και το κοτόπουλο κόβονται και περνιούνται χεράτα, το κεμπάπ πλάθεται πάνω στη βέργα, οι πατάτες κόβονται στο χέρι και ποσάρονται σε κατσαρόλα με λάδι στο γκάζι. Ο Μιχάλης πηγαίνει λαϊκή κάθε μέρα, ψάχνει, τσακώνεται, παζαρεύει – και ανάλογα με τα ψώνια της ημέρας φτιάχνει και μερικά μαγειρευτά στο πλάι. Κάνει και κάτι μεζέδες αν βρει χρόνο. Αυγά με στάκα, σταμναγκάθι με λάδι και λεμόνι, μαραθόπιτες -αν είσαι τυχερός. Τι θέλω να πω. Είναι μερακλής και ρομαντικός και το σουβλάκι του το γουστάρω όσο λίγα. Κάτι τελευταίο. Αν καθίσετε εκεί, να παραγγείλετε τα σουβλάκια σας ένα-ένα. Είναι κρίμα το δεύτερο να περιμένει το πρώτο. Αξίζει – μην αγχωθείτε. Η ταλαιπώρια όλη δική τους!
Υ.Γ. (1) Μόνο μην βάλετε μέσα πατάτες.
Υ.Γ. (2) Ο Μιχάλης είναι ο πατέρας του Βασίλη. Ο Βασίλης ήταν ο διπλανός μου σε όλο το λύκειο. Το είπα από την αρχή: το καλύτερο σουβλάκι είναι υποκειμενικό. Στο φαγητό δεν κάνει κουμάντο μόνο η γεύση, μιλάνε και οι αναμνήσεις και το συναίσθημα. Ευτυχώς.”
