Λευτέρης Παπανικολάου - Γκιωνάκης: «Ο Ζάπας μου είπε να τον βγάλω έξω και να τον χτυπάω στο τραπέζι»
«Πήγα για το casting σε ένα υπόγειο και άρχισε να λέει αν πηγαίνεις με άνδρες»
Ο Λευτέρης Παπανικολάου - Γκιωνάκης, γιος της Πολύνας κι εγγονός του αείμνηστου κωμικού Γιάννη Γκιωνάκη, ο οποίος ασχολείται με την υποκριτική, κατήγγειλε με τη σειρά του τον σκηνοθέτη, Κώστα Ζάπα.
Ο ίδιος περιγράφει στη Σάσα Σταμάτη και την εφημερίδα On Time την τραυματική εμπειρία που έζησε, όταν πήγε σε οντισιόν του.
Όσα εξομολογήθηκε ο Λευτέρης Παπανικολάου - Γκιωνάκης για τον Κώστα Ζάπα
Τι ακριβώς σου έχει συμβεί, Λευτέρη;
Έχει γίνει πριν πολλά χρόνια, ήταν ένα casting για μια ταινία με τον Κώστα Ζάπα. Εγώ δεν τον ήξερα, είχα διαβάσει τι είδους ταινίες κάνει. Γιατί εκείνος είπε ότι «όλοι όσοι έρχονται ξέρουν τι ταινίες κάνω». Εγώ δεν περίμενα να γίνουν τέτοια πράγματα. Πήγα για το casting σε ένα υπόγειο, δεν θυμάμαι πού, και άρχισε να λέει αν πηγαίνεις με άνδρες, «άρχισε να γδύνεσαι, άρχισε να τον παίζεις μπροστά μου», μου είπε να τον βγάλω έξω και να τον χτυπάω στο τραπέζι και εκεί έγινε χαμός και σηκώθηκα κι έφυγα. Αυτός τράβαγε κάμερα. Αλλά το θέμα ποιο είναι. Εγώ μπόρεσα να τον βάλω στη θέση του και να μην ενδώσω σε τέτοιες μ@λ@κίες. Το θέμα είναι ότι άλλα παιδιά σε ηλικίες 18-20 δεν μπορούν να το κάνουν αυτό.
Τι του είπες;
Τσακωθήκαμε. Εμένα μπορεί να μη μου προκάλεσε κανένα τραύμα, αλλά εγώ μπόρεσα να το αντιμετωπίσω, ούτε η δουλειά με ένοιαζε ούτε τα λεφτά να πάρω. Μόνο αν κάνεις τσόντα χρειάζεται να δεις τον άλλον γυμνό. Αν κάνεις μια κανονική ταινία και απλά έχει γυμνό, δεν νομίζω ότι στο casting θα χρειαστεί να βγεις γυμνός. Φαντάσου τώρα αγόρια και κορίτσια 18-19 ετών που δεν ξέρουν και φαντάζονται ότι μπορεί έτσι να είναι το casting. Υπάρχουν πολλά καθίκια σε αυτό το χώρο και αυτά τα πράγματα πρέπει να σταματήσουν. Το ότι είσαι ενήλικας στα 18 δεν σημαίνει ότι μπορεί να σκέφτεσαι σαν ενήλικας. Είναι τραγικό αυτό το πράγμα. Εμένα δεν με νοιάζουν τα λεφτά, άλλος μπορεί να τα έχει ανάγκη και να το έκανε.
Κώστας Ζάπας: Η απάντηση του σκηνοθέτη μετά τις καταγγελίες για παρενόχληση
«Σχετικά σε όσα αναφέρονται για εμένα στο fb και στα ΜΜΕ
Στις ταινίες μου αναφερόμουν πάντα στην σεξουαλικότητα. Στις ενορμήσεις ζωής και θανάτου στην σεξουαλικότητα. Κατήγγειλα την ενδοοικογενειακή βία καθώς και την βία κάθε μορφής. Υπάρχουν σκηνές με γυμνό, αυνανισμό, στύση, βιασμό, σεξ. Όμως πάντα ως καταγγελία ή ως κυνισμό απέναντι στην υποκρισία της κοινωνίας και όχι ως αυτοσκοπό.
Αυτονόητα ένας ηθοποιός θα βρεθεί γυμνός. Αν το θελήσει. Αυτά τα πράγματα δεν επιβάλλονται. Δεν απαγορεύεται να ζητήσεις γυμνό όταν ορίζεται από το καλλιτεχνικό έργο. Και στις οντισιόν. Δεν απαγορεύεται η ελευθερία της έκφρασης. Είναι κατοχυρωμένη στο σύνταγμα. Μπορείς να ζητήσεις κάτι από κάποιον. Μπορεί ο άλλος να το αρνηθεί. Δεν επιβάλλεται στον καλλιτέχνη πως θα πραγματοποιήσει το έργο του. Συμφωνείς ή διαφωνείς. Φανταστείτε τον Παζολίνι να απολογείται γιατί ζήτησε γυμνό για το SALO.
Ή τον Λαρς φον Τριερ για τους ΗΛΙΘΙΟΥΣ με την περιβόητη σκηνή ομαδικού σεξ. Ίσως προσπαθείτε να ορίσετε τι είναι ηθικά σωστό και τι λάθος. Όμως προσωπικά δεν μπορώ να προσφέρω κάποιο αντάλλαγμα, γιατί δεν κατέχω κάποια εξουσία για να την καταχραστώ. Δεν έχω αξίωμα. Δεν είμαι θεσμικός. Δεν είμαι διάσημος. Είμαι ένας εύκολος στόχος. Ουδέποτε έχω πιέσει κανέναν να λειτουργήσει με τρόπο που δεν επιθυμεί και κάθε ηθοποιός είναι σε θέση να αποφασίσει που θέλει να συμμετέχει και που όχι. Θλίβομαι για την προσβολή της προσωπικότητάς μου και την στοχοποίησή μου και υπενθυμίζω στους επικριτές μου ότι υπάρχουν και άλλοι σκηνοθέτες σε ολόκληρο τον κόσμο που ακολουθούν αντίστοιχο τρόπο κινηματογράφησης.
Θλίβομαι όμως ακόμα περισσότερο που κανείς δεν σχολίασε τις τοποθετήσεις των ηθοποιών Μηλιάρη και Νιάρου, που στις αναρτήσεις τους εναντίον μου δηλώνουν: “Όλοι και όλες να δημιουργήσουμε έναν συλλογικό εκφοβισμό” “...Θα τον κάνει όπως και άλλους του σιναφιού του να φοβηθούν, να μαζευτούν, ή και να εξαφανιστούν από τον χώρο”, “Στις δραματικές σχολές μαζί με το απολυτήριο να υπάρξουν λίστες με ονόματα από τέτοιους τύπους”. Πίστευα ότι η εποχή των απαγορευμένων καλλιτεχνών και των μαύρων λιστών είχε παρέλθει.
Κώστας Ζάπας».
