Κώστας Τσουρός: «Είχα βαριά περίπτωση κρίσεων πανικού, δεν επικοινωνούσα και πήγα σε ψυχίατρο»
Ο λόγος ήταν η σχέση με τον πατέρα του
Ο Κώστας Τσουρός μίλησε στα Μεσάνυχτα με την Ελεωνόρα Μελέτη και αποκάλυψε την περίοδο της ζωής του που πέρασε δύσκολες κρίσεις πανικού και χρειάστηκε να τις αντιμετωπίσει με φαρμακευτική αγωγή.
Η εξομολόγηση του Κώστα Τσουρού
«Οι κρίσεις πανικού βγήκαν όταν ήμουν στον στρατό… Δεν ήταν από τον στρατό, σου συσσωρεύονται πράγματα και σκάει. Κατέληξα ότι είχα μεγάλο βάρος στην σχέση με τον πατέρα μου κι ότι πρέπει να του πω όσα ένιωθα για να σταματήσει αυτή η ταραχή μέσα μου.»
Και πρόσθεσε: « Ήταν πιο δύσκολο για εκείνον γιατί ήμουν κυνικός… Δεν ξέρω αν θα άντεχα κι εγώ να τα ακούω από το παιδί μου. Θα άλλαζα τον τρόπο. Πλέον είμαστε πολύ καλοί φίλοι, ανταποκρίθηκε κι είναι εδώ.»!
Και κατέληξε λέγοντας: «Με βοήθησε η ψυχοθεραπεία. Από τότε σταμάτησαν οι κρίσεις πανικού, αρχικά με φαρμακευτική αγωγή γιατί ήταν πολύ βαριά η περίπτωσή μου. Εκτός από τα κλασικά ότι νιώθεις πως πνίγεσαι, έχεις ταχυκαρδία, νομίζεις ότι θα πεθάνεις και πας στο νοσοκομείο ενώ δεν έχεις τίποτα, είχα φτάσει στο σημείο να καθηλωθώ στο κρεβάτι για δύο ημέρες και δεν μπορούσα σχεδόν να επικοινωνήσω.
Ήταν ένα διάστημα που ζούσα με φοβερούς πονοκεφάλους, κλειστοφοβία κι αγοραφοβία αλλά ευτυχώς πήγα σε ψυχίατρο που μου έδωσε φαρμακευτική αγωγή για να γίνω λειτουργικός. Έπειτα ψυχοθεραπεία για τέσσερα χρόνια.» είπε με ειλικρίνεια ο δημοσιογράφος ενώ σε προηγούμενη συνέντευξη του είχε αποκαλύψει πως έχει εμπιστευτεί λάθος άτομα.
Ακολουθήστε την Ιωάννα Πολυχρόνη στο Ιnstagram.
Ο Κώστας Τσουρός εξομολογείται για τον ξυλοδαρμό που είχε κατηγορηθεί: "Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας"
Στην κάμερα του Έλα Χαμογέλα και συγκεκριμένα στην Ελένη Βουλγαράκη μίλησε το πρωί της Κυριακής ο Κώστας Τσουρός, αποκαλύπτοντας, μέσα σε όλα, όλη την αλήθεια για τον φήμες ξυλοδαρμού που είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν.
Ο Κώστας Τσουρός ξεκίνησε λέγοντας: «Περνάω πολύ ωραία με τη φετινή παρέα. Αλλά δε σου κρύβω πως υπάρχουν στιγμές που στην αρχή τουλάχιστον κοίταζα δίπλα μου και περίμενα να δω την Ευρυδίκ ή τη Φωτεινή.
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, επειδή είχαν ακουστεί πολλά. Και για μένα είχαν ακουστεί πράγματα τα οποία δεν ισχύουν. Υπήρξε ένα συγκεκριμένο περιστατικό που προσπάθησαν άλλοι να μας βάλουν σε αυτή τη διαδικασία, να βγει αλλιώς προς τα έξω. Δεν κινήθηκα νομικά γιατί αυτοί που προσπάθησαν να μου κάνουν κακό, ήξεραν τεχνηέντως να το κάνουν και δεν ανέφεραν ποτέ το όνομά μου, αλλά με φωτογράφιζαν.
Περίμενα η ιστορία να δείξει την αλήθεια. Υπήρξε διαπληκτισμός, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Αλλά δεν υπήρξε ξυλοδαρμός για τον οποίο κατηγορήθηκα».
