Κλέλια Ρένεση: Απήγγειλε τον Εθνικό Ύμνο στο σημείο που τον έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός
«Τα λόγια είναι πιο μεγάλα από τον άνθρωπο»
Με μία ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η Κλέλια Ρένεση ανακοίνωσε στους διαδικτυακούς της φίλους πως βρέθηκε στη Ζάκυνθο και απήγγειλε τον Εθνικό Ύμνο, στο σημείο μάλιστα που τον έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός.
Η ηθοποιός ήταν φανερά συγκινημένη με την τιμή που της δόθηκε και γι΄αυτό το λόγο αποφάσισε να μοιραστεί τις σκέψεις της και στα social media. Άλλωστε, η Κλέλια Ρένεση πολλές φορές επιλέγει να εκφράζεται δημόσια για θέματα που την απασχολούν.
Η ανάρτηση της Κλέλιας Ρένεση
«200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση / Σ' αυτό το σημείο, στο λόφο του Στράνη / στο νησί της Ζακύνθου, γράφτηκε ο Ύμνος εις την Ελευθερία από τον Διονύσιο Σολωμό, ακούγοντας τις κανονιές από το Μεσολόγγι. Αργότερα έγινε ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας.
Μεγάλη χαρά και τιμή να μπορώ να απαγγέλλω αυτό το μεγαλειώδες ποίημα στον τόπο που γεννήθηκε, από τα σπλάχνα του ποιητή.
Ευχαριστώ όλους τους αρμόδιους για την κίνηση αυτή και την επιμέλεια αυτής της προσπάθειας.
Τα λόγια είναι πιο μεγάλα από τον άνθρωπο/τα χρόνια δεν έσβησαν τα σημάδια τους/ ο κραδασμός τους ακόμα σε δονεί.
Ίσως να βαράνε ακόμα τα κανόνια σκέφτεσαι καθώς η μέρα φεύγει και ίσως ο Διονύσιος Σολωμός κάνει ακόμα περίπατο στον λόφο του Στράνη κουβαλώντας τον πόνο της ανθρωπότητας», έγραψε.
«Το ένα ανθρώπινο δικαίωμα καταπατείται μετά το άλλο»
Μια συγκλονιστική ανάρτηση έκανε η Κλέλια Ρένεση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, σχολιάζοντας όλα τα θέματα που απασχολούν ειδικά το τελευταίο διάστημα.
Αφορμή για να κάνει την εν λόγω δημοσίευση, στάθηκε και η δολοφονία του δημοσιογράφου του STAR, Γιώργου Καραϊβάζ.
«Τη σήμερον ημέρα: Το ένα ανθρώπινο δικαίωμα καταπατείται μετά το άλλο. Η χρεοκοπία της μεγαλύτερης μερίδας των Ελλήνων είναι δεδομένη.
Στο τιμόνι του κράτους είναι μια παρέα αλαζόνων που νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι προϊόν και κοιτάνε κατά πού θα την πρωτοπουλήσουν ενώ το κόμμα τους χρωστάει πολλά λεφτάκια σε όλους μας.
Παιδεραστές κυκλοφορούν ελεύθεροι λόγω “παραγραφής” ή πιάνονται αφού μάθουν τις δράσεις τους ακόμα και οι πέτρες (με απόκρυψη στοιχείων βεβαίως).
Δημοσιογράφοι δολοφονούνται γιατί είναι έτοιμοι να κατονομάσουν δολοφόνους.
Άνθρωποι πεθαίνουν στους διαδρόμους και τα υπόγεια νοσοκομείων χωρίς φαΐ και νερό και αλλαγή σακουλάκι καθετήρα πολλές φορές και 12 ώρες (μετράμε ήδη 4 θανάτους από σηψαιμία επειδή μπλόκαραν καθετήρες και δεν υπήρχε νοσηλευτικό προσωπικό να φροντίσει το θέμα). Και όταν κάποιος γιατρός βγαίνει να τα καταγγείλει αμέσως απολύεται, αποσιωπείται.
Οι μετανάστες των στρατοπέδων συγκέντρωσης, αυτά τα πλάσματα της βροντής της Οικουμένης, αυτοκτονούν ο ένας μετά τον άλλον ως ύστατη πράξη λύτρωσης.
Τα παιδιά και η νεολαία έχουν αποχαυνωθεί σε μια οθόνη, σκοτώνοντας μέρα με τη μέρα όλη τη φαντασία, το σθένος και τη δύναμη που τους τροφοδοτεί η ηλικία τους.
Οι ηλικιωμένοι, οι ΑΜΕΑ είναι μια πληγή που δεν περιγράφεται με την τόση πολιτική και κοινωνική αδιαφορία.
Το κράτος μέσα σε αυτό το αλαλούμ μας παροτρύνει να βάλουμε τα καλά μας γιατί στο χωριό έρχονται τουρίστες.
Μπορώ να γράφω για μέρες δυστυχώς.
Ένα θέλω να μας θυμίσω. Όλοι αυτοί που μας έφτασαν ως εδώ είναι το 1% του πληθυσμού μας. Εμείς είμαστε το 99%.
Ναι έχουν τα μέσα, ναι είναι δυνατοί, ναι έχουν τους μηχανισμούς. Αλλά εμείς είμαστε το 99% του πληθυσμού μας.
Αυτό σημαίνει ότι αν θέλουμε μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα, φίλοι. Τον νου μας».
