Αγνώριστος σήμερα ο Αστέρης Νεγρεπόντης από το Καφέ της Χαράς - Με άσπρα μαλλιά και κοιλιακούς φέτες
Θα τον αναγνωρίζατε στο δρόμο;
Ο Χρήστος Μάντακας είναι Έλληνας μοντέλο και ηθοποιός. Ξεκίνησε τη δεκαετία του '80 ως μοντέλο και από τη δεκαετία του '90 δούλευε ως ηθοποιός. Μετά ωστόσο, την συμμετοχή του στην σειρά Καφέ της Χαράς, - που ολοκληρώθηκε πρόσφατα - αποσύρθηκε από τον χώρο του θεάματος και διευθύνει εστιατόριο στο κέντρο της Αθήνας.
Η γοητευτική παρουσία του ωστόσο να σημειώσουμε, δεν πέρασε απαρατήρητη ούτε από το σινεμά (τον είδαμε στην ιδιαίτερη ταινία του Πάνου Κούτρα «Η επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά») αλλά ούτε και από το θέατρο (μια από τις εμφανίσεις του στο σανίδι ήταν στο έργο «Τσινετσιτά» των Ρέππα – Παπαθανασίου, που ανέβηκε στο θέατρο Αλίκη με τους Τζέση Παπουτσή, Μαρία Καβογιάννη, Κώστα Κόκλα).
Ο ηθοποιός όμως, με τον ερχομό της κρίσης εξαφανίστηκε εντελώς από τον καλλιτεχνικό χώρο και βρήκε επαγγελματική διέξοδο στο nightlife ως υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων αλλά και αναλαμβάνοντας το managment σε χώρους ψυχαγωγίας της Αθήνας.
Μπορεί πλέον να μην βρίσκεται στο επίκεντρο των media, ωστόσο είναι καθημερινός χρήστης του Instagram, όπου μοιράζεται διάφορες στιγμές από την ζωή του.
Έτσι είναι σήμερα ο Αστέρης Νεγρεπόντης από το Καφέ της Χαράς
«Δάκρυσα στο τελευταίο γύρισμα του Καφέ της Χαράς»
Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε ο Χάρης Ρώμας στο περιοδικό Λοιπόν, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο Καφέ της Χαράς και στο τέλος της σειράς που έφερε συγκίνηση στα μάτια των περισσότερων τηλεθεατών.
Το «Καφέ της Χαράς» τελείωσε. Πως το βιώσατε αυτή τη φορά σε σχέση με την προηγούμενη;
Παρ’ ότι είναι οδυνηρό να τελειώσει μια δουλειά καρδιάς, που οι συντελεστές είχαν δεθεί με τόση αγάπη επί πέντε σεζόν, έχω και ένα συναίσθημα ολοκλήρωσης μέσα μου. Πιστεύω ότι το «Καφέ της Χαράς» ολοκληρώθηκε όπως έπρεπε και τελείωσε την κατάλληλη στιγμή. Δάκρυσα στο τελευταίο γύρισμα, αλλά και τώρα δακρύζω από χαρά όταν θυμάμαι όσα ζήσαμε. Κι όταν συνειδητοποιώ ότι οι λατρεμένοι Πάρις και Έφη, που ήταν παιδάκια όταν ξεκίνησε η σειρά, μεγάλωσαν καλλιτεχνικά μαζί μας και έγιναν «ηθοποιάρες».
Συνήθως τα remakes των σειρών δεν έχουν τόσο μεγάλη επιτυχία όσο τα πρώτα. Αυτό όμως, με τη συγκεκριμένη σειρά δεν συνέβη. Αγαπήθηκε εξίσου πολύ. Πως το καταφέρατε αυτό;
Πιστεύω και εγώ ότι το κοινό έμεινε ευχαριστημένο. Λειτουργούσε πολύ θετικά η μίξη των παλιών και καινούργιων συντελεστών. Επίσης η πυκνότητα του σεναρίου που καταφέραμε να πετύχουμε με την Άννα Χατζησοφιά. Παρακολουθώντας επεισόδιο της σειράς, ποτέ δεν βαριέσαι, πιστεύω. Θα πω και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον σκηνοθέτη του, Τάκη Μιχαήλ, που είναι ο ορισμός της «ήρεμης δύναμης».
