Θρήνος για τον Σπύρο Μπιμπίλα
Πολύ δύσκολες ώρες για τον ηθοποιό
Πολύ δύσκολες ώρες περνάει ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος με μία ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, θέλησε να αποχαιρετήσει τον καλό του φίλο και συνεργάτη, Ανέστη Βλάχο, ο οποίος έφυγε σήμερα από τη ζωή.
Ο ηθοποιός αποχαιρέτησε τον Ανέστη Βλάχο με ένα μακροσκελές κείμενο και μίλησε για αυτόν με τα πιο όμορφα λόγια.
Η ανάρτηση του Σπύρου Μπιμπίλα
«Αντίο Ανέστη μου!!!! Είναι δύσκολο να διαχειριστώ τον αποχωρισμό αυτό μεσα σε τέτοιο καταιγισμό θανάτων αυτό τον μήνα! Εσυ που με πίστεψες και μου εμπιστεύτηκες έναν απο τους πρώτους μεγάλους μου ρόλους στην τηλεόραση, που με έκανε πλατεία γνωστό και μου άνοιξε το δρόμο με τον ΖΗΤΙΑΝΟ του Καρκαβίτσα.
Εσύ που με την εργατικότητά σου, το ήθος σου και την αγάπη σου για τη δουλειά μας έδινες κάθε μέρα μαθήματα, εσύ που με τους ρόλους σου στον κινηματογράφο μας άφησες ένα στίγμα που δεν θα το ξεχάσει ποτέ κανείς, εσύ που βρεθήκαμε στην τελευταία παράσταση που έπαιξες στο θέατρο και περάσαμε έναν υπέροχο χειμώνα στο θέατρο Χατζηχρήστου με τον "Οίκο ευγηρίας", εσύ που βρεθήκαμε μαζί και στην τελευταία ταινία που έπαιξες στη "Δεμένη κόκκινη κλωστή" του Χαραλάμπους επάνω στις Πρέσπες.
Εσύ που με αγάπησες και σε αγάπησα και σου οφείλουμε πολλοί πάρα πολλά... Σε ευγνωμονώ... Ανέστη μου θα μείνεις πάντα στην καρδιά μας ....Ένας "κακός" του σινεμά με μια χρυσή καρδιά... Καλό σου ταξίδι...», έγραψε χαρακτηριστικά ο ηθοποιός στην ανάρτησή του.
Όλα όσα δεν γνωρίζατε για τον Ανέστη Βλάχο
Ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, διάσημος για τις ερμηνείες του σε ρόλους «κακών». Ασχολήθηκε και με την πολιτική, ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Γεννήθηκε στην Προσοτσάνη Δράμας στις 7 Φεβρουαρίου 1934 από πολύ φτωχούς γονείς, οι οποίοι ήταν γεωργοί στο επάγγελμα. Ο παππούς του, Φίλιππος, ήταν Μακεδονομάχος (σύνδεσμος του Παύλου Μελά) και ο πατέρας του, Ηρακλής, σκοτώθηκε στο Αλβανικό μέτωπο το 1940. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (Καλλιθέα) το 1946.
Σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου-Θεάτρου Σταυράκου, όπου είχε συμμαθητή τον Κώστα Καζάκο και άλλους.
Παράλληλα με τις σπουδές του δούλευε σε οικοδομή όπου χτύπησε σε ένα καρφί, με αποτέλεσμα να χάσει το μάτι του. Η Έλλη Λαμπέτη με τον Δημήτρη Χορν πλήρωσαν το νοσοκομείο, που νοσηλεύτηκε, ενώ, μέχρι να αναρρώσει, τον φρόντιζαν στο σπίτι τους.
Το 1956 πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία «Το κορίτσι με τα μαύρα», όπου ερμήνευε έναν χαρακτηριστικό ρόλο.
Καθιερώθηκε με την ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος» κι από κει και πέρα ερμήνευσε πάντα δεύτερους ρόλους ενσαρκώνντας συνήθως τον τύπο του «σκληρού» - «κακού».
Στο θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε με το έργο «Θάψτε τους νεκρούς» (Κυκλικό θέατρο του Τριβιζά) και συνέχισε παίζοντας σε όλα τα είδη, ενώ εμφανίστηκε και στην τηλεόραση. Το 1994, μετά από απουσία πολλών χρόνων, πρωταγωνίστησε στην ταινία «Αυτόπτης μάρτυρας».
Είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Μαρία Γαρίτση. Έχουν μαζί μια κόρη, την Έλλη Βλάχου, δημοσιογράφο και φιλόλογο. Από τον πρώτο του γάμο με την τραγουδίστρια Αναστασία Παπανδρώνη, έχει ένα γιο, τον Ηρακλή Βλάχο, από τον οποίον απέκτησε έναν εγγονό, τον Ανέστη Βλάχο Junior, ο οποίος ακολουθεί τα βήματα του παππού του, απολαμβάνοντας καλλιτεχνικές επιτυχίες, ενώ είναι και ανερχόμενος πολιτικός στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Είναι κουμπάροι με τον Νίκο Ξανθόπουλο (τον πάντρεψε ο Ξανθόπουλος και βάπτισε τον γιό του) και αχώριστος φίλος, όπως και με τον αείμνηστο Γιώργο Φούντα.
Έχει τιμηθεί με τα εξής διεθνή βραβεία:
- Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - Τιμητική διάκριση για την προσφορά του στον Ελληνικό Κινηματογράφο.
- Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία του Θέου Δήμου «Κιέριον».
- Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονικής - Τιμητική Διάκριση για την ερμηνεία του στην ταινια του Πάνου Γλυκοφρύδη «Λάμψη στα μάτια».
- Διεθνές Φεστιβάλ Τυνησίας - Τιμητική Διάκριση για την ερμηνεία του στην ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος».
- Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου - Χρυσή Άρκτος για την ερμηνεία του στην ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος».
