Παραολυμπιακοί Αγώνες: Πήρε το χάλκινο ο Τριανταφύλλου στην ξιφασκία

Τεράστια επιτυχία για τη χώρα μας

Αρθρογράφος: Νεφέλη Ντατσοπούλου
Νεφέλη Ντατσοπούλου
Youweekly Editor
Παραολυμπιακοί Αγώνες: Πήρε το χάλκινο ο Τριανταφύλλου στην ξιφασκία

Με μία τεράστια επιτυχία ξεκίνησαν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο μιας και ο Παναγιώτης Τριανταφύλλου, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην β' κατηγορία της σπάθης σημειώνοντας ένα ιδανικό ξεκίνημα για τη διοργάνωση και την χώρα μας, λίγο καιρό μετά τις επιτυχίες που σημείωσε στους Ολυμπιακούς.

Αρχικά στον ημιτελικό ο Τριανταφύλλου ηττήθηκε με 15-9 από τον Πολωνό Αντριαν Κάστρο και έτσι κλήθηκε να αγωνιστεί για το χάλκινο μετάλλιο, με αντίπαλο τον Γάλλο Μαξίμ Βαλέ.

Παναγιώτης Τριανταφύλλου μετάλλιο

Εκεί, στον μικρό τελικό, κατάφερε να πάρει από νωρίς σημαντικό προβάδισμα με 5-3, το οποίο με ένα σερί 5-0 μεγάλωσε σε 10-3. Με τέτοια διαφορά δεν γινόταν να χαθεί το χάλκινο μετάλλιο, με τον Τριανταφύλλου να επικρατεί τελικά με σκορ 15-6 και να γίνεται ο πρώτος αθλητής της Ελλάδας που θα ανέβει στο βάθρο, στο Τόκιο.

Αυτό είναι το 95ο μετάλλιο της Ελλάδας σε Παραολυμπιακούς και το δεύτερο στην ξιφασκία, με το πρώτο να έχει κερδίσει ο ίδιος πριν τέσσερα χρόνια στο Ρίο (ασημένιο).

Η συγκλονιστική συνέντευξη του Παναγιώτη Τριανταφύλλου

«Ήμουν σχεδόν 18 ετών όταν συνέβη το τροχαίο και θυμάμαι ότι ήταν Κυριακή και έφτιαχνα το μηχανάκι μου. Ήρθε ένας φίλος με το αμάξι και μου ζήτησε να πάμε μια βόλτα προς την Πεντέλη μαζί με έναν άλλον φίλο. Το αυτοκίνητο έφυγε από τον έλεγχο του οδηγού, και πέσαμε σε γκρεμό. Μόνο εγώ τραυματίστηκα στο τροχαίο, που βρισκόμουν στο πίσω κάθισμα. Την ώρα που έπεφτε το αμάξι στο γκρεμό, έχασα τις αισθήσεις μου. Εκτοξεύτηκα από το αυτοκίνητο και μόλις τις ανέκτησα πάλι, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να κουνήσω τα πόδια μου».

Από εκείνη την ημέρα ο Παναγιώτής έμεινε ανάπηρος καθώς έχει κοπεί ο νωτιαίος μυελός από την 8η θωρακική μοίρα και κάτω και κυκλοφορεί με την βοήθεια αμαξιδίου.

«Ο οδηγός και ο συνοδηγός ήταν καλά στην υγεία τους . Στην αρχή δεν πονούσα αλλά μετά άρχισα να κρυώνω και να πονάω. Έσπασα πέντε σπονδύλους και η ζημιά έγινε στον όγδοο θωρακικό σπόνδυλο. Σε εκείνο το σημείο κόπηκε σχεδόν όλος ο νωτιαίος μυελός και δεν μπορούν να προχωρήσουν οι εντολές από τον εγκέφαλο στα κάτω άκρα».

«Έκλαψα όταν έμαθα ότι δεν θα ξαναπερπατήσω»

«Το ατύχημα έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή όλων μας στην οικογένεια. Έπρεπε να βοηθήσω τους γονείς μου. Τρελάθηκαν με αυτό που μου συνέβη. Οπότε εγώ έπρεπε να είμαι ο πιο δυνατός σε αυτή την ιστορία. Σε νοσοκομείο δεν είχα πάει ποτέ μου. Ούτε για πυρετό. Πήγα μια και καλή. Στην ανάνηψη μετά το χειρουργείο έκλαψα, όταν μια νοσοκόμα, που της είπα το ιστορικό μου, μου απάντησε πως δεν θα ξανασηκωθώ. Οι γιατροί δεν μου έλεγαν τι συμβαίνει και άργησα να καταλάβω το μέγεθος της ζημιάς. Έκλαψα όταν βγήκα από την εγχείρηση και έμαθα από μια νοσοκόμα ότι δεν θα ξαναπερπατήσω. Έμεινα μόνος μου γιατί δεν άντεχα να βλέπω άλλο τη μάνα μου στεναχωρημένη. Μακάρι να μην το ζήσει αυτό καμία μάνα γιατί είναι πολύ οδυνηρό».

Όπως ο ίδιος μας δηλώνει με παράπονο, ο οδηγός του οχήματος που ήταν φίλος και παλιός συμμαθητής του, τον επισκέφθηκε μόνο μια φορά στο νοσοκομείο. Στην αρχή ένιωθε διαφορετικός, δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει αυτό που του είχε συμβεί αλλά με τον καιρό αποδέχτηκε ότι θα ζούσε σε καροτσάκι και κατάλαβε ότι πρέπει να νιώθει τυχερός. Τυχερός που ζει. Το μοιραίο ατύχημα δεν στάθηκε ικανό να εμποδίσει τον Παναγιώτη από την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό, και μάλιστα σε πολύ υψηλό επίπεδο. Έκανε το διεθνές ντεμπούτο του στο Μόντρεαλ, το 2009 κι από τότε μετρά πολλές διακρίσεις σε διεθνείς διοργανώσεις, αλλά και πολλά μετάλλια.