Χρήστος Μενιδιάτης: «Μπαίνοντας στην ΟΠΑΠ Αrena μου ξύπνησαν οι παιδικές μου αναμνήσεις»
Φανατικός Αεκτζής, αφού από µικρός γαλουχήθηκε µέσα στα γήπεδα της ΑΕΚ συνοδεύοντας τον πατέρα του Μιχάλη, ο Χρήστος Μενιδιάτης φοράει το κασκόλ της οµάδας του, µπαίνει µε συγκίνηση µέσα στον υπό κατασκευή χώρο και νιώθει απέραντη συγκίνηση µιλώντας για τον παλαιµαχο ποδοσφαιριστη Θωµά Μαύρο και την στενή οικογενειακή τους σχέση... Ο τραγουδιστής επιστρέφει στη νυχτερινή ζωή µετά την πανδηµία και θυµάται περιστατικά από τα γήπεδα της αγαπηµένης του οµάδας αλλά και από τα... γήπεδα της νύχτας!
Λίγο πριν ξεκινήσει τις εµφανίσεις του στα µέσα Νοέµβρη στην παλιά «Αυτοκίνηση» της Λεωφόρου Κηφισίας µαζί µε την Καίτη Γαρµπή και τους Αλκατράζ, ο Χρήστος Μενιδιάτης φωτογραφίζεται για το YOU, αναπολεί στιγµές της καριέρας του, θυµάται, συγκινείται και αναφέρεται στα 3 παιδιά του και στην οικογένειά του που λατρεύει.
Περάσαµε µια µέρα φωτογράφισης στην ΟΠΑΠ Αrena στο υπό κατασκευή γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια και δεν ήταν τυχαίο που επιλέξαµε εσένα, γιατί είναι γνωστό ότι είσαι φανατικός Αεκτζής από τα γεννοφάσκια σου. “Ξύπνησαν” σήµερα στο µυαλό σου κάποιες αναµνήσεις βλέποντας τον χώρο αυτό;
Πόσο υπέροχο γήπεδο είναι αυτό που είδαµε σήµερα! Παρόλο που ακόµα δεν έχει τελειώσει καταλαβαίνουµε πόσο όµορφο θα γίνει, ένα κόσµηµα, ξέρω ότι οι άνθρωποι εδώ έχουν µελετήσει µέχρι και την τελευταία λεπτοµέρεια... Πραγµατικά µπαίνοντας µέσα µού “ξύπνησαν” στο µυαλό τόσες όµορφες παιδικές αναµνήσεις, δεδοµένου ότι ο πατέρας µου Μιχάλης Μενιδιάτης ήταν ΑEKτζής, αγαπούσε την οµάδα και µε έπαιρνε στα περισσότερα παιχνίδια µαζί του, όπως είθισται να κάνουν όλοι οι µπαµπάδες µε τα αγόρια τους. Όλη η οικογένεια είµαστε ΑEKτζήδες. Δεν ξεχνάω πόσο ενθουσιασµένος ήµουν κάθε φορά που ετοιµαζόµασταν για να πάµε στο γήπεδο...
«ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΦΤΑΣΕ ΤΕΛΙΚΑ Η ΩΡΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΤΙΣ ΕΝΔΟΞΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ. ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΣΟ ΑΣΧΗΜΗ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΗ Η ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ ΟΤΑΝ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ»
Το συγκεκριµένο γήπεδο ήταν περίπου 18 χρόνια κλειστό...
Ναι και θυµάµαι πόσο άσχηµη ήταν εκείνη η µέρα για την οµάδα µας αλλά και για εµάς τους φιλάθλους, όταν γκρεµίστηκε το γήπεδο και περιµέναµε να φτιαχτεί, αλλά για τους γνωστούς λόγους είχε µείνει η κατασκευή στα χαρτιά. Επιτέλους είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγµατικότητα µε την συµβολή του ΟΠΑΠ, χορηγού του έργου που έχει δώσει και το όνοµα στο νέο γήπεδο...
Ήσουν φανατικός φίλαθλος;
Δεν έχω παίξει ποτέ ξύλο βέβαια σε γήπεδο, αλλά ναι, είµαι φανατικός φίλαθλος, ακολουθούσα την οµάδα µου και στα παιχνίδια εκτός Ελλάδος αλλά και γενικά εκτός έδρας. Με τα καινούργια δεδοµένα όµως και στο καινούργιο γήπεδο προβλέπω ότι θα είµαι πολύ συχνός επισκέπτης...
Είχες γνωρίσει µέσω του πατέρα σου κάποιον παίκτη;
Φυσικά. Ο παίκτης που µε έκανε να αγαπήσω ακόµα περισσότερο την ΑΕΚ -και ήταν φίλος του πατέρα µου- ήταν ο Θωµάς Μαύρος, είχαν προσωπική σχέση. Ο Θωµάς ήταν ένας παίκτης-ορόσηµο για την οµάδα και επειδή ήµουν τότε σε µια ηλικία που εκείνος µεσουρανούσε, όπως καταλαβαίνεις τον έβλεπα µε µεγάλο θαυµασµό.
«Ο ΠΑΙΚΤΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΗΝ ΑΕΚ –ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ– ΗΤΑΝ Ο ΘΩΜΑΣ ΜΑΥΡΟΣ. ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ»
Έκανες και τους τρεις γιους σου ΑΕΚτζήδες;
Αλίµονο, εννοείται!
Προερχόµαστε από µια µεγάλη περίοδο καραντίνας όπου απαγορευόταν η προσέλευση κόσµου στα γήπεδα αλλά και στα νυχτερινά µαγαζιά. Πες µου πώς πέρασες την περίοδο του lockdown;
Έχω ένα καλό στη ζωή µου, ότι εγκλιµατίζοµαι εύκολα σε οποιαδήποτε συνθήκη, αν και από την αρχή, µόλις προέκυψε αυτό το πρόβληµα, κατάλαβα ότι θα µας τυραννήσει για καιρό. Έσκυψα το κεφάλι, πήρα µια βαθιά ανάσα και περίµενα πότε θα βγούµε, ήταν σαν να έκανα µια µεγάλη βουτιά που έπρεπε να κρατήσω την αναπνοή µου!
Αντιµετώπισες την όλη κατάσταση µε ψυχραιµία;
Πάντα µε ψυχραιµία, αν και ήταν πολύ δύσκολα τα πράγµατα για όλους αλλά και στον δικό µας κλάδο που «χτυπήθηκε» περισσότερο από τον συγκεκριµένο ιό. Επειδή, όµως, είµαι φύσει αισιόδοξος θέλω να πιστεύω ότι είµαστε κοντά στο τέλος. Το πρόβληµα δεν ξεπεράστηκε αλλά είναι και πολύς ο καιρός που είµαστε µέσα σε αυτό. Ακόµα και εγώ που είµαι από τους ανθρώπους που ακολούθησα τις οδηγίες των ειδικών και εµβολιάστηκα αµέσως -και εγώ και η σύζυγός µου και εάν χρειαστεί θα ξαναεµβολιαστούµε- δεν σου κρύβω ότι κουράστηκα κάποια στιγµή ακόµα και µε τη µάσκα...
Η αίσθηση που έχεις µετά τα νέα µέτρα στη διασκέδαση µε τις αντιδράσεις του κόσµου ποια είναι;
Ο κόσµος θέλει να ξεδώσει. Αυτό που είδα εγώ στις καλοκαιρινές µου εµφανίσεις στο Frangelico µε τον Σταµάτη Γονίδη µού θύµισε άλλες εποχές, τότε που όλοι έβγαιναν σαν να µην υπήρχε αύριο. Ο πρώτος µήνας όταν πρωτοανοίξαµε ήταν αναγνωριστικός, υπήρχε µια «παγωµάρα» από την πλευρά του κόσµου. Επίσης δεν ήταν ξεκάθαρο και το πλαίσιο που θα λειτουργούσαµε µε εµβολιασµένους και ανεµβολίαστους, ένα γεγονός που έφερε τσακωµούς ανάµεσα στον κόσµο και σε επιχειρηµατίες, αλλά σιγά-σιγά πιστεύω ότι ξεπεράστηκε και αυτό.
Ποια είναι η άποψή σου για κάποιους συναδέλφους σου που αρνούνται να εµβολιαστούν, όπως και για τον Γρηγόρη Πετράκο που µε τις δηλώσεις του έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις;
Ο Γρηγόρης Πετράκος είναι ένας πολύ ταλαντούχος τραγουδιστής, δηµιουργός και µουσικός. Αυτό νοµίζω αρκεί. Το ότι εκείνος και πολλοί ακόµα έχουν επιλέξει τον δρόµο του µη εµβολιασµού και βρίσκονται απέναντι σε αυτό που οι περισσότεροι επιστήµονες µας προτρέπουν, είναι δική τους επιλογή. Είναι όµως κακό που ο Γρηγόρης προτρέπει άλλους ανθρώπους να µην εµβολιαστούν, όπως και εγώ που είµαι από την άλλη πλευρά δεν θα προέτρεπα κάποιους να κάνουν το εµβόλιο, γιατί είναι καθαρά θέµα προσωπικής επιλογής του καθενός τι θα αποφασίσει. Θεωρώ απαράδεκτο, εάν δεν έχεις σπουδάσει ιατρική, να χρησιµοποιείς πολλές φορές ιατρικούς όρους προκειµένου να πείσεις τον κόσµο ότι η δική σου άποψη είναι η σωστή.
«Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΣ. ΘΕΩΡΩ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ ΙΑΤΡΙΚΗ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΤΙ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΟΨΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΣΤΗ»
18 χρόνια στη δισκογραφία και 22 στο τραγούδι... Από όλη αυτή την καριέρα ποια γεύση σού έχει µείνει, γλυκιά ή πικρή;
Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνω. Ξέρω ότι είναι µια διαδροµή µε τα πάνω και τα κάτω της και ότι µε όποιους συναναστρέφεσαι δεν πρέπει να τους επιτρέπεις να ρίχνουν την ψυχολογία σου. Εγώ, λοιπόν, θεωρώ τον εαυτό µου τυχερό γιατί είπα τραγούδια που έγιναν επιτυχίες, αγαπήθηκαν από τον κόσµο και υπάρχω τόσα χρόνια σε αυτό τον χώρο µε αξιοπρέπεια.
Πιστεύεις ότι είχες και τύχη και άστρο στη ζωή σου;
Μέχρι στιγµής ναι... Ξέρεις, υπάρχουν πολλοί στον χώρο µας, αξιόλογοι καλλιτέχνες, που ενώ περίµενες µε την εµφάνισή τους να κάνουν πολλά πράγµατα όπως και η αγορά περίµενε να µεγαλουργήσουν, δυστυχώς δεν είχαν την τύχη, αυτό το άστρο που λένε, για να κάνουν πολλά που θα µπορούσαν να κάνουν.
Καβάλησες ποτέ καλάµι, είπες «εγώ είµαι ο γιος του Μενιδιάτη»;
Όχι ποτέ! Μπαίνοντας στη δουλειά «εξαφανίστηκε» ότι ήµουν ο γιος του Μενιδιάτη. Αν ακολουθούσα τα χνάρια του πατέρα µου –και αυτό πρέπει να σου πω ότι έγινε και µε τη δική του παρότρυνση– δεν θα είχα καµιά ελπίδα να κάνω κάτι παραπάνω. Μου έλεγε εκείνος όσο ήταν εν ζωή «φύγε από µένα, προσπάθησε να πας αλλού, γιατί αλλιώς δεν θα κάνεις τίποτα»...
Δύσκολο αυτό, γιατί είχες έναν πατέρα µε πολύ έντονη προσωπικότητα, δύναµη και στον χώρο του τραγουδιού και στον επιχειρηµατικό...
Εννοείται... Καταρχήν µε τιµά που είχα πατέρα τον Μιχάλη Μενιδιάτη, όχι µόνο γιατί ήταν ένας µεγάλος τραγουδιστής και πολύ επιτυχηµένος επιχειρηµατίας, αλλά γιατί ήταν και ένας υπέροχος πατέρας και σύζυγος.
Σου έχουν κάνει πρόταση για να πας κριτής σε κάποιο reality τραγουδιού;
Είχε γίνει µια κουβέντα, αλλά, εγώ δεν ήθελα µε τίποτα, δεν µου αρέσει να κρίνω. Δεν έχω καλές µουσικές γνώσεις, θα έπρεπε να είχα σπουδάσει µουσική για να κρίνω καλύτερα τους ανθρώπους. Μου είναι πολύ δύσκολο να κάνω µια αρνητική κριτική και ενδεχοµένως να αποτρέψω κάποιον που εκείνη τη στιγµή που ερµηνεύει ένα µισό τραγούδι µπορεί να έχει µια κακιά στιγµή και να τον εµποδίσω να κάνει ένα βήµα παραπέρα ή να του κόψω τα φτερά. Ακόµα και εµείς που είµαστε επαγγελµατίες τραγουδιστές, πιστεύεις ότι δεν θα κοµπλάρουµε εάν µας βάλεις να τραγουδήσουµε µπροστά σε κάποιους κριτές µε συνθήκες παράξενες; Εποµένως οι λάθος κρίσεις είναι αναπόφευκτες.
Έχει τύχει να έχεις κακή ψυχολογία και να είσαι υποχρεωµένος να διασκεδάσεις τον κόσµο που έχει πληρώσει για να σε δει;
Εννοείται. Μια φορά, µάλιστα, το έκανα επίτηδες για να δοκιµάσω τον εαυτό µου. Την πιο άσχηµη µέρα της ζωής µου, όταν «έφυγε» ο πατέρας µου, τη µέρα της κηδείας του, ήταν κανονισµένη αρκετό καιρό πριν µια εµφάνισή µου στη Ζάκυνθο και δεν ήθελα να την ακυρώσω, αλλά να δοκιµάσω τον εαυτό µου, ήταν µια αφορµή κιόλας να ξεχαστώ. Όταν ανέβηκα, λοιπόν, στην πίστα ένιωσα αυτό το σφίξιµο στον λαιµό και στην καρδιά. Έβλεπα τον κόσµο να τραγουδάει µαζί µου κλαίγοντας τα τραγούδια του πατέρα µου και ήταν τόσο δυνατά τα συναισθήµατα που δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
Έχεις γίνει ποτέ ρεζίλι στην πίστα;
Πώς δεν έχω γίνει! Έχω πέσει από την πίστα! (γέλια) Εγώ µε το περπάτηµά µου έχω θέµα, δεν είµαι πολύ σταθερός. Εκεί, λοιπόν, που περπατούσα αγέρωχος σκόνταψα και βρέθηκα να κάθοµαι πάνω στο πρώτο τραπέζι, οι άνθρωποι τα έχασαν.
Την ώρα που γεννιόντουσαν τα παιδιά σου ήσουν µέσα; Σε έπιασε από τον φόβο σου καµιά λιποθυµιά;
Φυσικά ήµουν µέσα στην γέννα και στους τρεις... Λιποθυµιά δεν µε έπιασε, θα σου πω, όµως, πώς αντέδρασα στην πρώτη γέννα, όταν βγήκε ο Μιχάλης: Σηκώθηκα επάνω και χειροκροτούσα! Σαν να έβλεπα µια παράσταση, χειροκροτούσα για πολλή ώρα. Το πιο δυνατό συναίσθηµα πραγµατικά είναι να βλέπεις να έρχονται τα παιδιά σου στον κόσµο...
«ΗΜΟΥΝ ΠΑΡΟΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΝΝΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ. ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΙΧΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΟΡΘΙΟΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΗ ΩΡΑ ΣΑN ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΣΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ»
Ο πρωτότοκος γιος σου Μιχάλης, που είναι 9 χρόνων, όταν πηγαίνει σχολείο και λέει είµαι ο γιος του Μενιδιάτη και έχω νονό τον Κωνσταντίνο Αργυρό πώς αντιδρούν οι συµµαθητές του;
Ο Μιχάλης είναι λίγο «βαρύ» παιδί, δεν καυχιέται για το ποιος είναι ο νονός του ή ο πατέρας του. Βλέπω, όµως, ότι όταν έρχεται εκεί που εµφανίζοµαι έχει άποψη. Είχε έρθει την τελευταία βραδιά στο Frangelico και µου είπε «το πρώτο πρόγραµµά σου ήταν πολύ κουραστικό, δεν µου άρεσε» ή «την ώρα που ανοίγει η πόρτα και βγαίνεις πρέπει να είναι πολύ αργά τα βήµατά σου». Η τελευταία µέρα µάλιστα στο µαγαζί για µένα ήταν πολύ ιδιαίτερη, γιατί είχαν έρθει και τα τρία παιδιά µου µαζί µε τη γυναίκα µου και κάθονταν στο βάθος του µαγαζιού σε ένα καναπεδάκι, στον ίδιο καναπέ που πριν από 11 χρόνια καθόταν και µε έβλεπε και ο πατέρας µου. Η ζωή µας είναι φωτογραφίες και στιγµές, εγώ, λοιπόν, αυτή την εικόνα δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Τις παλιές φωτογραφίες σου και τα οικογενειακά άλµπουµ τα ξεφυλλίζεις;
Ναι, φυσικά. Νοσταλγώ αρκετά το παρελθόν, τα χρόνια της νιότης µου, τα φοιτητικά µου χρόνια, ζούσα άλλωστε σε µια οικογένεια που όλα λειτουργούσαν περίφηµα, δεν έχω κάτι που να µε χαλάει από την παιδική και την εφηβική µου ηλικία.
Έχεις 3 γιους. Τον Μιχάλη 9 χρόνων, τον 7χρονο Παναγιώτη και τον Κοσµά 6 ετών. Σε ποιον βλέπεις µια δική σου συνέχεια στο τραγούδι;
Δεν ξέρω να σου απαντήσω, ο Παναγιώτης µπορεί, αλλά είναι ακόµα πολύ ντροπαλός. Είναι πολύ νωρίς ακόµα... Εµένα µε είχαν απορρίψει στη χορωδία του Δηµοτικού, κανένας δεν περίµενε ότι θα γίνω τραγουδιστής. Το αποφάσισα στα φοιτητικά µου χρόνια.
Σου λέει κουβέντες ο µεγάλος σου γιος που να σε αφήνουν έκπληκτο;
Συνεχώς, έχω χάσει την ακοή µου! (γέλια) Αφού κοιταζόµαστε συνέχεια µε τη γυναίκα µου. Είναι λες και συνοµιλούµε µε έναν ενήλικα άνθρωπο.
Είσαι απαιτητικός ως συνεργάτης;
Είµαι ξεκάθαρος για αυτό και δεν είχα προβλήµατα µε κανέναν ποτέ. Δεν έχει τύχει ποτέ να έρθω σε αντιπαράθεση µε συνάδελφό µου και έχω συνεργαστεί µε πολύ αξιόλογους και αγαπητούς ανθρώπους. Σέβοµαι πάντα τα συµφωνηθέντα, ακόµα κι αν µερικές φορές είναι κατά µου. Χαίροµαι που έχω κερδίσει την αποδοχή και τον σεβασµό ως άνθρωπος από τους συναδέλφους µου.
Ο µικρός σου αδελφός, ο Βαγγέλης, πώς και την γλίτωσε από το τραγούδι;
Δεν ήθελε. Παρόλο που τραγουδάει ωραία και είναι όµορφο παιδί δεν ήθελε να γίνει τραγουδιστής, ακολουθεί τον δικό του δρόµο στο επιχειρείν και τα πάει περίφηµα.
Πολλοί συνάδελφοί σου µέσα στην πανδηµία έγιναν παρουσιαστές στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο... Εσένα σου έγινε κάποια ανάλογη πρόταση;
Όχι, και δεν θα ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο. Πιστεύω ότι δεν µου πάει και είµαι επίσης της άποψης ότι δεν πρέπει να µπερδεύουµε τον κόσµο. Όταν µπερδεύεις τον ρόλο σου σού βγαίνει σε κακό, εξάλλου η δουλειά µας εδώ και πολλά χρόνια ήταν σε πτώση, ήρθε ο κορονοϊός σαν το κερασάκι στην τούρτα και την αποτελείωσε. Εποµένως κάποιοι που δεν το είχαν καταλάβει ή δεν το είχαν προβλέψει, ότι δεν θα µπορούν να βιοπορίζονται από αυτό, είχαν πρόβληµα στην πανδηµία.
Σου χτύπησαν την πόρτα κάποιοι συνάδελφοί σου για βοήθεια;
Φυσικά. Άνθρωποι είµαστε και δεν ήταν ούτε ένας ούτε δύο εκείνοι που µου χτύπησαν την πόρτα. Υπήρχαν και κάποιοι -κυρίως µουσικοί- που άλλαξαν δουλειά. Ειδικά φέτος που ανοίγουν τα νυχτερινά µαγαζιά και γίνεται µια ανεξήγητη κοσµογονία στα προγράµµατα, εγώ είχα πρόβληµα να βρω µουσικούς, γιατί κάποιοι από αυτούς άλλαξαν δουλειές και δεν ξαναγυρίζουν πίσω, αφού έχουν βρει κάτι άλλο πιο σταθερό που τους εξασφαλίζει τα προς το ζην.
«ΕΙΧΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΒΡΩ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΟΥΝ ΠΙΣΩ. ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΙΟ ΣΤΑΘΕΡΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΗΝ»
Θα µπορούσες να είχες παντρευτεί τραγουδίστρια;
Μια χαρά είναι οι τραγουδίστριες αλλά είναι λίγο δύσκολο -από άποψη προγράµµατος- δύο τραγουδιστές να συνυπάρχουν σε ένα σπίτι και να κάνουν οικογένεια. Μπορεί να χαρακτηριστώ αναχρονιστικός και «µπαγιάτικος», αλλά δεν θα µου άρεσε η γυναίκα µου να είναι σε κοινή θέα και να τη θαυµάζουν, ενώ κάποιοι µέσα στο µυαλό τους θα φτιάχνουν σενάρια! Θέλω να τη θαυµάζω µόνο εγώ και κανένας άλλος. Είναι µακριά όλο αυτό το σκεπτικό από µένα και όπως έχω µεγαλώσει...
«ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΩ ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ “ΜΠΑΓΙΑΤΙΚΟΣ” ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΝΑ ΤΗ ΘΑΥΜΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΣΕΝΑΡΙΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ.... ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗ ΘΑΥΜΑΖΩ ΜΟΝΟ ΕΓΩ!»
Είσαι ζηλιάρης;
Πραγµατικά ούτε εγώ αλλά ούτε και η Νάνσυ έχουµε νιώσει αυτό το συναίσθηµα. Έχει τύχει να είναι µέσα στο καµαρίνι, να µπαίνει µια κοπέλα και να έρχεται να κάθεται στα πόδια µου και η γυναίκα µου να γελάει. Η Νάνσυ έχει πολύ ώριµη αντιµετώπιση και πολλή αυτοεκτίµηση, γι’ αυτό και νιώθει ασφαλής.
Ποιο τραγούδι της έχεις αφιερώσει;
«Σε αγαπώ γιατί είσαι ωραία»!
Με ποιο τραγούδι βγαίνεις µετά από τόσα χρόνια και όταν το λες γίνεται χαµός;
«Οι Κυριακές»! Πέρασαν 16 χρόνια και οι αντιδράσεις του κόσµου είναι σαν να το τραγουδάω για πρώτη φορά.
Η µαµά σου σε καµαρώνει µετά από τόσα χρόνια, σε σταυρώνει πριν βγεις στην πίστα;
Όχι, η µαµά µου δεν είναι τύπος του χαϊδολογήµατος, ούτε και ο πατέρας µου ήταν έτσι. Έτσι είµαι και εγώ, δεν µου πάει να χαϊδεύω τα παιδιά µου, τα λατρεύω µεν αλλά δεν κάθοµαι να τα κανακέψω, τα βάζω ακόµα και τιµωρία όταν χρειαστεί, εξάλλου οι µάχες κερδίζονται µε «όχι»...
