"Πριν 20 χρόνια σωθήκαμε από βέβαιο θάνατο όταν..." - Η τραυματική εμπειρία του Πάνου Σταθακόπουλου

Αποκλειστική συνέντευξη στο περιοδικό YOU

Αρθρογράφος: Youweekly Team
Youweekly Team
Συντακτική Ομάδα

Με τον Δήμαρχο του Κουδουναρίου Περικλή Μπακλάφα και την σύζυγό του Λίτσα, από την επιτυχημένη σειρά του MEGAΣυμπέθεροι από τα Τίρανα” συναντιόμαστε σε μια υπέροχη συνέντευξη και φωτογράφιση και απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή...

Γιατί ο Πάνος Σταθακόπουλος και η Μαρία Γεωργιάδου είναι δυο πρωταγωνιστές που δεν μασάνε τα λόγια τους και λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Στην προσωπική τους εξομολόγηση στο YOU ανοίγουν την καρδιά τους και καταθέτουν για πρώτη φορά πράγματα και καταστάσεις από την πορεία τους στο θέατρο και στην ζωή. Παιδικά χρόνια, προβλήματα και άγνωστα περιστατικά που κρύβονται πίσω από το πλατύ τους χαμόγελο...

Έχουν και οι δυο χιούμορ για να αντιμετωπίζουν τα όποια προβλήματα προκύπτουν. Επαγγελματίες και πολλά χρόνια φίλοι συναντήθηκαν κάτω από την ομπρέλα του Ρέππα- Παπαθανασίου στην πιο ανατρεπτική κωμωδία του Μεγάλου καναλιού και έκαναν την διαφορά. Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή την ζωή...

Από την Τζώρτζια Συρίχα

Απόσπασμα από την συνέντευξη του Πάνου Σταθακόπουλου στο περιοδικό YOU

Πάνος Σταθακόπουλος περιοδικό YOU

Έχεις ζήσει όμως και πολλά παιδικά χρόνια στην Τήνο, όπου παραλίγο να γίνεις παπάς;

Όταν είδα ότι ο αδερφός μου έφυγε από το χωριό για να έρθει στην Αθήνα σε μια σχολή Ηλεκτρολόγων – Μηχανολόγων ήθελα να φύγω και εγώ για μια καλύτερη ζωή, παρόλο που ήμουνα πιο μικρός, περίπου 13 χρονών. Και επειδή ο ξάδερφός μου, στην ίδια ηλικία με εμένα, ήθελε να γίνει παπάς και είχε φύγει για την Πάτμο, ζήτησα να πάω μαζί του και ας γινόμουνα παπάς, αρκεί να έφευγα... Αρνιόμουνα πεισματικά ακόμα και να πάω σχολείο. Και επειδή έβλεπαν οι γονείς μου ότι δεν μπορούσαν να με μεταπείσουν με πήρε ο πατέρας μου και πήγαμε στον Δεσπότη για να με στείλει και εμένα στην Πάτμο.

Επειδή όμως είχαν κλείσει οι θέσεις με έστειλαν στην Τήνο. Πήγαμε εκεί με τον πατέρα μου, περίμενε μήπως μετανιώσω και φύγω, αλλά εγώ τίποτα... Λίγο την πρώτη μέρα στενοχωρήθηκα, αλλά, το έβαλα πείσμα και έμεινα. Με λάτρεψαν όλοι, έγινα η ψυχή της παρέας. Έμεινα 5 χρόνια, νόμιζα ότι έπαιζα σε ταινία – υπερπαραγωγή και ότι ήμουνα ο πρωταγωνιστής που έπρεπε να κάνω όλες τις δουλειές, να σκουπίσω στον θάλαμο, να πάω στον όρθρο το πρωί, στον εσπερινό το απόγευμα. Έτσι μέσα στις δυσκολίες του οικοτροφείου πέρασα καλά, έκανα πολλούς φίλους και έχω επαφές ακόμα και σήμερα με πολλούς παπάδες -ειδικά στην Τήνο- που είναι φίλοι μου και συμμαθητές μου

Έχεις κάνει κάποιο τάμα για κάτι συγκεκριμένο;

Ναι. Πέρα από την Παναγία, έχω την Αγία Μαρίνα και την Αγία Μαύρα. Ανήμερα της Αγίας Μαρίνας πριν από 20 χρόνια με άλλους συναδέλφους γλιτώσαμε χιλιοστά να πέσουμε στον γκρεμό πηγαίνοντας περιοδεία στο Μέτσοβο. Σωθήκαμε από βέβαιο θάνατο, δεν θα μας έβρισκαν ποτέ. Της Αγίας Μαρίνας τηλεφωνιόμαστε με τους άλλους και της ανάβουμε ένα κερί. Το πιο σοκαριστικό είναι ότι έχω ηχογραφήσει εκείνες τις στιγμές σε ένα κασετόφωνο, γιατί πριν συμβεί αυτό μέσα στο αυτοκίνητο έκανα πλάκα στους άλλους ότι όταν θα είμαστε γέροι θα ακούμε αυτές τις συζητήσεις. Όταν σωθήκαμε βάλαμε το κασετόφωνο και ακούγαμε τα ουρλιαχτά μας, ένα “Παρθένα μου” που φώναξα εγώ και μετά σιωπή, μείναμε κόκκαλο.

Περισσότερα στο νέο τεύχος YOU που κυκλοφορεί από σήμερα, Τετάρτη 17/11, σε όλα τα περίπτερα με μόνο 1,5 ευρώ