6 μήνες μετά τη δολοφονία του Τάσου Μπερδέση - Οι σπαρακτικές αναρτήσεις της συντρόφου του
Βυθισμένη στην θλίψη...
Περίπου 6 μήνες έχουν περάσει από την ημέρα που ο γνωστός πυγμάχος Τάσος Μπερδέσης δολοφονήθηκε στην Βάρη. Ήταν πρωί της 31ης Μαΐου του 2021 όταν έπεσε νεκρός από πυρά αγνώστων. Η τελευταία σύντροφός του μέχρι και σήμερα, δεν μπορεί να ξεπεράσει τον ξαφνικό χαμό του.
Μάλιστα, σε συνέντευξη της είχε αποκαλύψει πως για αρκετό διάστημα ήταν με φάρμακα και ιατρική παρακολούθηση, ενώ για να συνέλθει από το σοκ που είχε υποστεί χρειάστηκα να φύγει στο εξωτερικό με σκοπό να αλλάξει παραστάσεις.
«Τις πρώτες 20 ημέρες δε θυμόμουν τίποτα. Ήμουν με φάρμακα και ιατρική παρακολούθηση. Μετά το 10ήμερο έφυγα στο εξωτερικό. Ήρθε η φίλη μου, με πήρε για να αλλάξω παραστάσεις. Δε μπορώ να σου περιγράψω ακριβώς… Εύχομαι σε κανέναν να μην το περάσει αυτό. Είναι ό,τι χειρότερο αυτό. Είναι νωπό μέχρι στιγμής…» είχε δηλώσει στην εκπομπή T-live τον περασμένο Σεπτέμβρη - δείτε βίντεο.
Οι αναρτήσεις της συντρόφου του Τάσου Μπερδέση
Έχοντας λοιπόν περάσει 6 μήνες από την δολοφονία του, η αγαπημένη του Ελισάβετ Καρυπίδου θέλησε να μοιραστεί με τους διαδικτυακούς της φίλους στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, μερικά βίντεο που τον είχε τραβήξει.
Τραγική φιγούρα η μητέρα του Τάσου Μπερδέση
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο thebest.gr, "Μας πρόσεχε, μας προστάτευε πάντα. Λόγω της καραντίνας δεν τον είχα επισκεφθεί στην Αθήνα, στο νέο του σπίτι. Είχαμε κανονίσει να πάω, δεν πρόλαβα. Ήταν πάντα χαρούμενος. Με έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο να τον ξεματιάσω. Μιλούσε με βιντεοκλήση με τον μικρό του ανιψιό.
Ποτέ δεν μου είχε πει ότι φοβόταν κάτι. Δεν φοβόταν τίποτα. Από μικρός έτσι ήταν. Ο θάνατος του πατέρα του, όταν ήταν στην εφηβεία, του είχε κοστίσει. Μετά από αυτό ήθελε να προσφέρει στην οικογένεια ό,τι καλύτερο μπορούσε. Πολλοί λένε τα καλύτερα γιατί όντως βοηθούσε κόσμο όπως μπορούσε, ακόμα και σε ιδρύματα. Υπάρχουν κι άλλοι που λένε τα αντίθετα, δεν με ενδιαφέρει γιατί εγώ ξέρω ποιος ήταν ο Τάσος, και όχι επειδή είναι παιδί μου. Ήταν για όλους «παρών». Ήθελε να φτιάχνει, έκανε όνειρα και δεν ήθελε να μας λείπει τίποτα. Ήταν πανέξυπνος. Μας έκανε αστεία, ερχόταν καμιά φορά μέσα στη νύχτα και έφερνε λουλούδια. Αυτές οι εικόνες είναι που μένουν".
"Κοινωνούσε, έχουμε του κόσμου τα λαδάκια, από όλα τα μοναστήρια. Λίγες μέρες πριν μου τον σκοτώσουν πήγε από το σπίτι μας στην Πάτρα, με τα πόδια, ως τον Άγιο Νικόλαο, στα Σπάτα. Ήταν οι τελευταίες μέρες που περάσαμε μαζί. Μετά έφυγε, είχε προπονήσεις και θα πήγαινα να τον δω στην Αθήνα. Θα ξεκινούσε δουλειά σε ένα γυμναστήριο.
Είχε γίνει άλλος άνθρωπος, είχε ηρεμήσει και ήταν καλά. Είχε μία καλή κοπέλα εδώ και δύο χρόνια, τον πρόσεχε, τον «μάζευε» ...
Μπορεί να είχε εμπλακεί σε κάποια πράγματα, τσακωμούς, όμως δεν θα αφαιρούσε μία ζωή ποτέ. Ο άνθρωπος φαίνεται από το πρόσωπο. Είχε κατηγορηθεί για πολλά, δε θα ξεχάσω όμως, μέσα στο δικαστήριο, η εισαγγελέας, τον κοίταξε και του είπε: « Τι δουλειά είχες με όλους αυτούς; Εσύ έχεις ένα αγγελικό πρόσωπο» (σ.σ. τους συγκατηγορούμενους), Υπήρξε αναστάτωση μέσα στην αίθουσα, άρχισαν να βρίζουν οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι.
Τους βοηθούσε όλους δεν κοίταγε τον εαυτό του. Εγώ βέβαια νιώθω ποιοι ήταν οι καλοί φίλοι και ποιοι δεν είναι. Κάποιοι που έρχονται και με γλυκοχαιρετάνε, και δεν είναι πραγματικοί φίλοι τους καταλαβαίνω, και δεν θέλω επαφές. Υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν εμφανιστεί και ίσως έχω παράπονο, αλλά δε θέλω να το συζητήσω".
Όπως αναφέρει, «η έννοια μου τώρα είναι να βρεθούν οι ένοχοι και να πληρώσουν. Το παιδί μου δεν θα γυρίσει πίσω αλλά θα ήθελα να δω ποιος τόλμησε, πισώπλατα, να του κάνει αυτό που του έκανε. Από την αστυνομία δεν ξέρω τίποτα προς το παρόν σε σχέση με τις έρευνες. Δεν έχω τη δύναμη να ρωτάω. Έχω κλείσει τηλέφωνα και τηλεόραση. Δεν θέλω να ακούω».
