Αλέξανδρος Πονομάροβ: «Έχω συγγενείς στην Ουκρανία - Δεν υπάρχει δικαιολογία για τον πόλεμο»
Η συνέντευξη του χορευτή στον Γρηγόρη Αρναούτογλου
Ο πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται για ακόμη μία μέρα, ενώ η παραφιλολογία περί του τι συμβαίνει στην Ανατολική Ευρώπη κυριαρχεί. Καλεσμένος στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου, The 2night Show, το βράδυ της Τρίτης 8/3, ο Αλέξανδρος Πονομάροβ, προσπάθησε να δώσει φως για το τι πραγματικά συμβαίνει μεταξύ Ουκρανίας - Ρωσίας.
Μην ξεχνάμε ότι πριν λίγες μέρες ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι ανακοίνωσε τον θάνατο ενός παιδιού στην Μαριούπολη από αφυδάτωση και έλλειψη τροφής.
«Δεν υπάρχει δικαιολογία για τον πόλεμο», τονίζει ο Αλέξανδρος Πονομάροβ
Ο νεαρός χορευτής, YouTuber και οδοντίατρος ζει 14 χρόνια στην Ελλάδα μίλησε συγκινημένος για τον πόλεμο στην πατρίδα του και εξέφρασε την ανησυχία του για την οικογένεια του και του συγγενείς του που βρίσκονται ακόμα εκεί.
«Έχω συγγενείς εκεί. Το πώς νιώθω εγώ, που δεν έχω βόμβες να πέφτουν έξω από το σπίτι μου, δεν έχει καμία σχέση με το πώς νιώθουν εκείνοι εκεί. Έχω συγγενείς στο Κίεβο, έχω τον πατέρα μου, την ετεροθαλή αδερφή μου και τον ξάδερφό μου, ανησυχώ πολύ», ανέφερε.
«Μια φίλη μου ήρθε από το Κίεβο χθες. Δεν ξέρει πώς είναι το σπίτι της. Έκανε 3 μέρες για να έρθει. Ο μόνος τρόπος για να ταξιδέψεις είναι με αυτοκίνητο, αλλά δεν υπάρχει βενζίνη. Και να θέλει κάποιος να φύγει είναι δύσκολο, αλλά πολύς κόσμος προτιμά να μείνει. Σε όλη τη δυτική Ουκρανία υπάρχουν οργανώσεις που βοηθούν και πραγματικά οι εθελοντικές οργανώσεις έχουν βοηθήσει πολύ.
Με τον πατέρα μου μίλησα. Του είπα να έρθουν. Κάποιοι επέλεξαν να μείνουν στην τοπική άμυνα ή να πάνε στον στρατό. Πολλοί άνθρωποι πάνε εθελοντικά να μπουν στον στρατό», πρόσθεσε ο χορευτής και συνέχισε «πολλοί φίλοι μου μου έλεγαν κάποια πράγματα για την Ουκρανία που δεν ίσχυαν με αυτά που έχουν γίνει. Έκανα ένα βίντεο με το τι έχει γίνει στην Ουκρανία.
Αυτή τη στιγμή, έχουν εισβάλει ρώσικα στρατεύματα στην Ουκρανία. Έχει συμβεί ξανά το 2014, αλλά τότε δεν έγιναν με φανερό τρόπο και μετά είχαμε πόλεμο στον Ντονμπάς. Τότε ρώσικα στρατεύματα πήραν ουκρανικά εδάφη προς όφελός τους. Ποτέ κανείς δεν περίμενε ότι κάποτε ο αδερφικός λαός θα του επιτεθεί. Θέλω να διευκρινίσω πως δεν έχουμε μίσος προς τον ρωσικό λαό, αλλά δεν βλέπω ουκρανικά στρατεύματα στη Ρωσία. Είδα φίλους και σχόλια που έλεγαν ότι καταδικάζουν τον πόλεμο, αλλά, ωστόσο, μήπως φταίει η Ουκρανία. Σε έναν επεκτακτικό πόλεμο δεν υπάρχει δικαιολογία» τόνισε ο Αλέξανδρος Πονομάροβ.
«Εμείς είχαμε ένα πόλεμο με κάποιες ανακωχές ειρήνης στο Ντονμπάς. Υπάρχουν κατεχόμενα εδάφη από τα ρωσικά στρατεύματα. Σήμερα έχουμε εισβολή φανερή, όχι κρυφή. Βλέπουμε πολλή προπαγάνδα. Καταλαβαίνω απολύτως ότι η Ουκρανία δεν είναι η χώρα των τηλεθεατών μας, αλλά αν ευαισθητοποιηθούν και βοηθήσουν με οποιοδήποτε τρόπο… Ο κόσμος κρύβεται σε χωριά και δεν υπάρχει φαγητό. Το επόμενο βήμα θα είναι οι Ουκρανοί να χτίσουμε μια νέα χώρα. Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να δείξω τι έχει συμβεί στην Ουκρανία μέσα από εμένα. Αυτή τη στιγμή δεν έχω αποφασίσει που θα είμαι πιο χρήσιμος, αν θα είμαι εκεί ή εδώ, ή κάπου αλλού. Ευτυχώς έχουμε την τεχνολογία να εξελίσσεται. Όσο και να κλείνουν τα πάντα» κατέληξε.
Συγκλονίζει η περιγραφή του απεσταλμένου, Γιάννη Χαραμίδη για την Ουκρανία - «Εκεί σε καταβάλλει το σκοτάδι του πολέμου»
Ο δημοσιογράφος του MEGA, Γιάννης Χαραμίδης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» όπου μεταξύ άλλων μίλησε για όλα όσα κλήθηκε να αντιμετωπίσει στην δημοσιογραφική του αποστολή, στην Ουκρανία μετά από την εισβολή της Ρωσίας.
Πιο συγκεκριμένα, ο γνωστός δημοσιογράφος ανέφερε πως παρέμεινε 19 ημέρες λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αρχίζεις και συνηθίζεις τον ορυμαγδό των πυρών, που ακούγονται όλο και πιο κοντά και από διαφορετικές κατευθύνσεις. Δεν ξέρεις ακριβώς ποιος χτυπάει και ποιος δέχεται τα πυρά.
Αρχίζεις και συνειδητοποιείς τι γίνεται όταν παίρνεις το ρίσκο να φύγεις από το κέντρο στο οποίο βρίσκεσαι και να κατευθυνθείς για κάποια χιλιόμετρα εντός της πόλης για ρεπορτάζ… “Βλέπεις γκρεμισμένα κτίρια. Είναι κτίρια που δεν αποτελούν κομμάτι του ιστού της υποδομής της πόλης.
Δεν είναι εργοστάσια, δεν είναι ηλεκτροπαραγωγικές ζώνες, δεν είναι φράγματα, δεν είναι σταθμός των τρένων. Είναι σπίτια, σχολεία. Είναι όλμοι, βαρύ πυροβολικό που έχει χτυπήσει τη ζώνη και αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό το πράγμα που είναι εντός ιστού αστικού στενεύει τα περιθώρια. Περάσαμε από ουλαμό των ρωσικών ταγμάτων.
Ήταν το πρώτο μπλόκο που συναντήσαμε βγαίνοντας από την Μαριούπολη. Ήταν μία από τις τρομακτικές σκηνές, καθώς υπάρχει ένα άρμα μάχης το οποίο γύρισε πάνω μας. Ο χειριστής του επιλέγει να γυρίσει το κανόνι πάνω στο κομβόι… Ακολουθεί μια εξόχως τρομακτική σκηνή στην οποία έρχονται να μας ελέγξουν τα έγγραφα.
Οι άνθρωποι οι οποίοι ελέγχουν, οι Ρώσοι, χαϊδεύουν την σκανδάλη του καλάσνικοφ χωρίς να το προτάσσουν προς το μέρος μας…Το ευτύχημα είναι ότι δεν σκέφτεσαι. Σκέφτονταν οι υπόλοιποι 4 στο αυτοκίνητο, πρέπει να υπάρχει κι ένας που να μην σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο. Χωρίς καμία ηρωική διάθεση. Δεν υπάρχει ήρωας στους πολέμους. Εννοείται πως φοβόμαστε. Δεν είμαστε υπεράνθρωποι.».
