Στο πλευρό του Αργύρη Ντινόπουλου η Άντζελα Γκερέκου - «Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος...»
Η συγκινητική ανάρτησή της
Την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής του βιώνει ο Αργύρης Ντινόπόυλος καθώς πριν από λίγες ώρες έγινε γνωστή η είδηση πως ο γιός του έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 33 ετών. Η Άντζελα Γκερέκου θέλησε να σταθεί στο πλευρού του φίλου της και έτσι τον υποστήριξε με μία πολύ συγκινητική ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.
Μάλιστα όπως ανέφερε, δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος για έναν γονιό από το να χάνει το παιδί του και μάλιστα σε τόσο νεαρή ηλικία.
Η ανάρτηση της Άντζελας Γκερέκου για τον Αργύρη Ντινόπουλο
«Κουράγιο στον παλιό φίλο Αργύρη Ντινόπουλο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από το να χάνεις το παιδί σου.. τα θερμά μου συλλυπητήρια...Ο Θεός να δίνει δύναμη στην οικογένεια του», έγραψε χαρακτηριστικά.
Κουράγιο στον παλιό φιλο Αργύρη Ντινόπουλο.Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από το να χάνεις το παιδί σου.. τα θερμά μου συλλυπητήρια...Ο Θεός να δίνει δύναμη στην οικογένεια του.
Posted by Άντζελα Γκερέκου/Angela Gerekou on Monday, May 2, 2022
Λίγα λόγια για τον Αργύρη Ντινόπουλο
Ο Αργύρης Ντινόπουλος γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1956. Γονείς του είναι ο Βασίλης και η Μαρία Ντινοπούλου. Ο πατέρας του, από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας, απόστρατος ταξίαρχος του ελληνικού στρατού. Στον πόλεμο του 1940 ως πρωτοετής εύελπις κατέφυγε με άλλους ευέλπιδες στην Κρήτη όπου πολέμησαν τους γερμανούς εισβολείς. Στην διάρκεια της κατοχής βγήκε στο βουνό και πήρε μέρος στην αντίσταση.
Μετά την αποστρατεία του ασχολήθηκε με λογοτεχνικές μεταφράσεις. Μετέφρασε – απευθείας από το ρωσικό πρωτότυπο κείμενο – θεατρικά έργα και μυθιστορήματα των Ντοστογιέφσκι και Τσέχωφ. Οι λογοτεχνικές μεταφράσεις του εκδόθηκαν σε δώδεκα βιβλία από γνωστούς εκδοτικούς οίκους.
Η μητέρα του Αργύρη Ντινόπουλου, Μαρία, από το Μέτσοβο, συνταξιούχος καθηγήτρια οικιακής οικονομίας στην μέση εκπαίδευση.
Ιδιαίτερη σχέση ανέπτυξε ο Αργύρης Ντινόπουλος με τον παππού του που ήταν συμβολαιογράφος στα Τρίκαλα Θεσσαλίας.Ο πρεσβύτερος Αργύρης Ντινόπουλος – γεννημένος το 1891 στο Μουζάκι Καρδίτσας – πολέμησε στους βαλκανικούς πολέμους και έζησε τα δραματικά γεγονότα του διχασμού. Οι διηγήσεις του ήταν, για τον εγγονό, η πρώτη σχέση του με την νεώτερη ελληνική ιστορία και την πολιτική.
Ο Αργύρης Ντινόπουλος πέρασε τα παιδικά χρόνια του σε διάφορες ελληνικές πόλεις αφού οι μεταθέσεις του αξιωματικού Βασίλη Ντινόπουλου υποχρέωναν την οικογένεια – μητέρα και τρία παιδιά – να ακολουθεί τον πατέρα. Ως μαθητής στο δημοτικό και στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου φοίτησε παράλληλα στα κατηχητικά σχολεία. Έτσι, οι αρχές της χριστιανικής και της ελληνικής παιδείας διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα και το σύστημα αξιών του από πολύ νεαρή ηλικία. Αποφοίτησε από το Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης το καλοκαίρι της μεταπολίτευσης.
Την ίδια χρονιά, το 1974, πέτυχε στις εξετάσεις και γράφτηκε στο πρώτο έτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1978 πήρε το πτυχίο της Νομικής Σχολής και συνέχισε τις μεταπτυχιακές, πλέον, σπουδές του στο εξωτερικό. Στο πανεπιστήμιο Paris 2 του Παρισιού στο Εμπορικό Δίκαιο. Στο πανεπιστήμιο University College του Λονδίνο όπου το 1981 πήρε μάστερ (LL.M) στο δίκαιο των σοσιαλιστικών χωρών και στις σχέσεις δικαίου και μαρξισμού.
Η πτυχιακή εργασία του με τίτλο “Διεθνές σοσιαλιστικό δίκαιο” αναφέρεται στις σχέσεις μεταξύ σοσιαλιστικών χωρών από την εποχή της οκτωβριανής επανάστασης έως το δόγμα Μπρέζνιεφ. Υπηρέτησε την στρατιωτική θητεία του ως έφεδρος αξιωματικός και μόλις απολύθηκε άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος. Η σχέση του με την δημοσιογραφία ξεκίνησε τυχαία αλλά εξελίχθηκε σε μεγάλη αγάπη.
Το 1984 άρχισε να κάνει τα πρώτα ρεπορτάζ στην ΕΡΤ που υπήρξε και για τον Αργύρη Ντινόπουλο το μεγάλο σχολείο της δημοσιογραφίας και της τηλεόρασης. Με την έναρξη λειτουργίας της ιδιωτικής ραδιοφωνίας άρχισε να εργάζεται στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ αλλά και στην εφημερίδα Απογευματινή.
Η απασχόληση στον ΣΚΑΙ ανάγκασε την ΕΡΤ να διακόψει την σύμβαση μαζί του επειδή εκείνη την εποχή το ραδιόφωνο εθεωρείτο ανταγωνιστικό μέσο με την τηλεόραση. Έτσι, απολύθηκε από την ΕΡΤ το 1992. Επί Νέας Δημοκρατίας! Αμέσως μετά εργάστηκε στις εφημερίδες Καθημερινή, Βήμα και στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤΕΝΝΑ.
