Εριέττα Κούρκουλου: Η συγκινητική φωτογραφία με τον 2 μηνών γιό της - Τον μυεί στον βιγκανισμό
Η ανάρτηση στο Instagram
Σε πελάγη ευτυχίας πλέει τους τελευταίους μήνες η Εριέττα Κούρκουλου, καθώς κρατά στην αγκαλιά της, τον καρπό του έρωτά της με τον Βύρωνα Βασιλειάδη, τον δύο μηνών γιο της. Όμως η 29χρονη επιχειρηματίας είναι πεπεισμένη να μεταλαμπαδεύσει τις αξίες της και στον γιο της.
Η Εριέττα Κούρκουλου μαθαίνει το βιγκανισμό στον γιο της
Είναι γνωστό ότι η Εριέττα είναι βαθιά ευαισθητοποιημένη για όλα τα θέματα που αφορούν την ισότητα ανθρώπων αλλά και ζώων, ενώ έχει αφιερώσει την ζωή της στο να προσφέρει έναν καλύτερο βίο στους τετράποδους φίλους μας. Ενώ στο παρελθόν έχει ξεσπάσει αρκετές φορές υπέρ του βιγκανισμού.
Η 29χρονη κόρη της Μαριάννας Λάτση και του αείμνηστου ηθοποιού Νίκου Κούρκουλου απολαμβάνει τη νέα της καθημερινότητά, όμως σπάνια μοιράζεται φωτογραφίες του μονάκριβου γιου της με τους διαδικτυακούς της φίλους.
Όμως την Τετάρτη 18/5 δημοσίευσε μία φωτογραφία στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram δείχνοντάς μας το ιδιαίτερο φορμάκι που έχει επιλέξει για εκείνον.
«Σας σέβομαι όλους. Γίνε Vegan», έγραφε στα αγγλικά το κορμάκι του μωρού, ενώ είχε διάφορες φάτσες από πολλών ειδών ζώα.
Η Εριέττα Κούρκουλου ''σπάει'' τη σιωπή της για την εξωσωματική
Η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση παραχώρησε μια συνέντευξη, πριν φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί στην εκπομπή «Κεραία της ΕΡΤ μιλώντας εξομολογητικά για τη διαδικασία απόκτησης παιδιού. Έχοντας πάει πλέον όλα καλά, αφού έχει φέρει στον κόσμο το μωράκι της έγινε γνωστός και ο τρόπος αλλά και οι σχετικές δυσκολίες, που αντιμετώπισε.
Η Κούρκουλου όπως έχει αποκαλύψει είχε μια αρκετά δύσκολο τοκετό αλλά εκτός αυτού ταλαιπωρήθηκε αρκετά και στη σύλληψη και για το λόγο αυτό προχώρησε σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Μίλησε λοιπόν πολύ ξεκάθαρα, θέλοντας να παρακινήσει και άλλα ζευγάρια, που δυσκολεύονται.
«Από τη στιγμή που επέλεξα να μοιραστώ τη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε με τον άντρα μου σε αυτό το κομμάτι, ένιωθα ότι όφειλα ως ένα σημείο να μοιραστώ και όταν πια πετύχαμε αυτό που προσπαθούσαμε τόσο καιρό να καταφέρουμε. Όπως τότε μοιραστήκαμε αυτή τη δυσκολία, μοιραστήκαμε και τη χαρά για να δείξουμε ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο. Όσο κι αν προσπαθούμε κάποια στιγμή ένα αποτέλεσμα θα έρθει είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο.
Είναι απολύτως αποδεκτό ένα ζευγάρι να θέλει να παντρευτεί γιατί αγαπάει ο ένας τον άλλον. Και για μένα έτσι πρέπει γιατί ο γάμος δεν έχει να κάνει με το παιδί αλλά με την αγάπη δύο ανθρώπων. Το να συνδυάζουμε τον γάμο με το παιδί, όπως με ρωτούσαν εμένα γιατί παντρεύομαι, είμαι έγκυος; Όχι δεν είμαι έγκυος, παντρεύομαι γιατί αγαπάω τον άνθρωπο που έχω δίπλα μου και θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί του είτε με είτε χωρίς παιδιά.
Δημιουργήθηκε ένα πρόβλημα με τον κύκλο μου, το οποίο ήταν κυρίως ψυχολογικό, ήταν αποτέλεσμα άγχους. Όταν είδα ότι δεν διορθώνεται όσο εύκολα νόμιζα μου προκάλεσε ένα άγχος. Είναι πολύ δύσκολη η διαδικασία και θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύ μεγάλο στρες στις σχέσεις.
Στη δική μας περίπτωση αντί να μας χωρίσει μας ένωσε. Κρατήσαμε ως κύριο στοιχείο την αγάπη. Ό,τι κάναμε το κάναμε με αγάπη και το κάναμε μαζί. Δεν ένιωσα ποτέ ότι το πρόβλημα ήταν δικό μου ή η προσπάθεια είναι δική μου ή ότι το περνάω μόνη μου.
Και επειδή είμαι πολύ ρομαντικός άνθρωπος, μ’ αρέσει ο ρομαντικός και η φυσικότητα των πραγμάτων και αυτό το φοβήθηκα πολύ. Τελικά όντας πλέον στην αντίπερα όχθη, βλέπω ότι ήταν πολύ ρομαντική η ιστορία μας, με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο.
Έχουμε πολύ ωραίες αναμνήσεις από όλο αυτό» εξομολογήθηκε η Εριέττα Κούρκουλου. Εμείς έχουμε έναν Νίκο… Θεωρούσα δεδομένο ότι τον γιο μου θα τον λένε Νίκο. Ήμουν τυχερή γιατί παντρεύτηκα έναν άντρα που και τον δικό του πατέρα τον έλεγαν Νίκο και ο Βύρωνας τον έχει χάσει και αυτός από καρκίνο. Είχαμε αρκετά κοινά και ήταν εύκολη η απόφαση του ονόματος.
Ένα όνομα δεν θα πρέπει να δίνει την λανθασμένη εντύπωση ότι έρχεται ένα παιδί να μας γεμίσει ένα κενό. Το κενό του πατέρα είναι πολύ διαφορετικό από ένα παιδί. Δεν μπορεί να γεμίσει με την παρουσία κανενός αυτό το κενό. Το κάναμε τιμητικά.
Ο πατέρας μου είχε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, ήταν πολύ αυθεντικός, επικίνδυνα αυθεντικός. Δεν λογάριαζε τίποτα, ποιον έχει μπροστά του, τους τύπους… Μακάρι να το δω στον γιο μου γιατί το θεωρώ πολύ σημαντικό στοιχείο».
