2 χρόνια μετά τον θάνατο του Βουτσά - Το συγκινητικό μήνυμα της Κατσαβού για τη γιορτή του πατέρα
Μπαμπάς και γιος αγκαλιά
Η Αλίκη Κατσαβού είναι μια πολύ άξια γυναίκα, η οποία μεγαλώνει μόνη της τον γιό της Φοίβο, αφού ο μπαμπάς του παιδιού ο Κώστας Βουτσάς έχει φύγει από τη ζωή. Προσπαθεί να είναι εκεί σαν μάνα και πατέρας, ωστόσο όλο αυτό ενέχει και κάποιες δυσκολίες.
Η ηθοποιός έχει μιλήσει ανοιχτά στο παιδί για την απώλεια του Βουτσά και μέσα από δηλώσεις του μικρού στην κάμερα φαίνεται να έχει αντιληφθεί μεγάλο μέρος της πραγματικότητας. Όσο να ναι όμως θα υπάρχουν στιγμές, που θα τον αναζητά και ίσως η Κυριακή 19/6 να είναι μία από αυτές, αφού μέσα από μια ανάρτηση της στο instagram έγραψε ένα πολύ συγκινητικό μήνυμα για τη γιορτή του πατέρα.
Το συγκινητικό μήνυμα της Αλίκης Κατσαβού για τη γιορτή του πατέρα
«Δεν έχω βοήθεια, μόνη μου τα βγάζω πέρα...»
Μια αποκαλυπτική συνέντευξη έδωσε στο περιοδικό Λοιπόν η Αλίκη Κατσαβού. Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για τις οικονομικές δυσκολίες που βιώνει μετά την απώλεια του Κώστα Βουτσά. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν τα δύο χρόνια από τον θάνατο του αείμνηστου ηθοποιού, με την ίδια να κάνει μια σπαρακτική ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.
Πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνετε μόνη σας ένα παιδί, ειδικά στις δύσκολες εποχές που διανύουμε;
Πολύ δύσκολο. Προσπαθώ και επιστρατεύω κάθε ίχνος χιούμορ που έχω και όπως σου είπα είμαι αποφασισμένη να πάνε όλα καλά, παρ’ όλες τις τρικυμίες. Δεν επιτρέπεται να κουβαλάω δικές μου ανασφάλειες, φοβίες και να τις περνάω παιδί. Η τέχνη περνάει εδώ και χρόνια πολύ δύσκολα.
Εγώ έχω τη Θεατρομάθεια, μια εταιρεία που κάνει παραστάσεις, σεμινάρια, πολλές δραστηριότητες γύρω από την παιδαγωγική μέσω του θεάτρου, εδώ και 21 χρόνια. Ακόμα και τα δύο τελευταία σκοτεινά χρόνια της πανδημίας, έκανα παραστάσεις μέσω ίντερνετ, με χορηγία και μπόρεσα να διασώσω τον σπόρο της δουλειάς μου.
Οικονομικά έχετε ζοριστεί;
Υπήρξε μια τεράστια «μαχαιριά», δυσκολία, εκείνο το καλοκαίρι που ακολούθησε την άνοιξη του ‘20 που πέθανε ο Κώστας. Δεν μπορούσα να βιοποριστώ, δεν υπήρχε έσοδο μέσα στο σπίτι, γιατί όλα ανατράπηκαν λόγω της πανδημίας. Σκοτεινή περίοδος, μέχρι που μπόρεσα και βρήκα μια δουλειά στην τηλεόραση. Από εκεί και πέρα όμως, είναι πάλι μια πορεία προς το φως.
Βοήθεια έχετε από κάπου; Ανθρώπους που να σας στηρίζουν;
Όχι, δεν έχω βοήθεια, μόνη μου τα βγάζω πέρα. Βρέθηκα και στη δύσκολη θέση, να φροντίζω και τη μητέρα μου από τον Νοέμβριο του ‘20 και την έχω και αυτή μαζί μου. Λυγίζω, πονάω, αλλά ξανά σηκώνομαι και προχωράω όπως όλοι. Δεν παραιτούμαι, όσο είμαι ζωντανή.
