Στιγμές ευτυχίας για τη Νάντια Μπουλέ - Ξέγνιαστη βόλτα με την κόρη της πλάι στο κύμα
Η τρυφερή ανάρτηση
Η Νάντια Μπουλέ τους τελευταίους μήνες έχει έναν λόγο παραπάνω να πλέει σε πελάγη ευτυχίας μιας και έχει φέρει στον κόσμο την αγαπημένη της κορούλα, η οποία είναι η αδυναμία της (δείτε εδώ πόσο έχει μεγαλώσει).
Η παρουσιάστρια είναι αρκετά ενεργή μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram και συχνά δημοσιεύει στιγμιότυπα από την καθημερινότητά της με την μικρή.
Μάλιστα, μιας και πλέον έχει ολοκληρώσει τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις, έχει όλον τον χρόνο πια να είναι με την κόρη της και να περνούν μαζί όμορφες στιγμές. Έτσι, λόγω καλοκαιριού οι βόλτες στην παραλία ενδείκνυνται και έχουν γίνει αγαπημένη συνήθεια μαμάς και κόρης.
Η ανάρτηση της Νάντιας Μπουλέ με την κόρη της δίπλα στο κύμα
Στην πιο πρόσφατη βόλτα τους, η Νάντια Μπουλέ έκανε μία ανάρτηση τη Δευτέρα 11/7, όπου δημοσίευσε μία φωτογραφία με τη μικρή Σέμελη-Ρωξάνη να κάνει κούνια πλάι στο κύμα και στη λεζάντα έγραψε:
«Η ζωή αυτές τις ημέρες» δίνοντας μία γεύση στους διαδικτυακούς της φίλους πώς περνάει τον καιρό της μετά το τέλος της εκπομπής της με τον Μίνω Θεοχάρη.
«Την πρώτη μέρα, πονούσε όλο μου το σώμα από τη γέννα»
Αποκαλύψεις για τον τοκετό και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε έκανε η Νάντια Μπουλέ. Η ίδια πραγματοποιήσε ένα Q&A και απάντησε όλες τις ερωτήσεις των ακολούθων της.
Η γνωστή παρουσιάστρια και ηθοποιός τόσο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και μετά την γέννηση της πριγκίπισσας της, κάνει συχνά αναρτήσεις και μοιράζεται τα πάντα.
Αυτή τη φορά, η ίδια είχε λίγο χρόνο και έτσι τον εκμεταλλεύτηκε, απαντώντας στις απορίες των διαδικτυακών της φίλων, μια από τις οποίες αφορούσε τον λόγο που δεν έχει αποκαλύψει ακόμα το όνομα της κόρης της.
«Ο τοκετός κράτησε συνολικά 10-11 ώρες, αλλά ειλικρινά δεν το κατάλαβα. Πέρασε πολύ γρήγορα ο χρόνος και χωρίς πόνο. Μάλλον για αυτό πέρασε γρήγορα. Τις περισσότερες ώρες ήμασταν στο δωμάτιο με τη μαία και τον γιατρό και λέγαμε ιστορίες από τη ζωή και τη δουλειά μας. Απλώς κάποια στιγμή μου είπε: «Ήρθε η ώρα, σπρώξε»».
Οι επόμενες τρεις μέρες μετά τον τοκετό ήταν πιο δύσκολες από τον ίδιο τον τοκετό. Ευτυχώς με τα κατάλληλα παυσίπονα ήμουν οκ. Αλλά ειδικά την πρώτη μέρα, πονούσε όλο μου το σώμα από τη γέννα. Επίσης το πιο επίπονο κομμάτι του τοκετού ήταν πριν ξεκινήσει. Όταν προσπαθούσαν να μου βρουν φλέβα για τον ορό».
