Στη φόρα το υπέροχο σπίτι της Χάρις Αλεξίου - Η vintage διακόσμηση και οι ακριβοί πίνακες
Έχει τεράστιο καναπέ
Η Χάρις Αλεξίου έχει αποφασίσει συνειδητά να απέχει πλέον από τα φώτα της δημοσιότητας καθώς τα τελευταία χρόνια έχει κάνει μια στροφή στην καριέρα της.
Από την άλλη, αυτό που έχει γίνει ήδη γνωστό είναι το γεγονός πως τους επόμενους μήνες αναμένεται να την δούμε σε μια σπάνια τηλεοπτική της εμφάνιση μέσα από την συνχίτητα του Mega (δείτε εδώ το πρώτο teaser που έχει κυκλοφορήσει).
Ο λόγος φυσικά για την σειρά «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Βέβαια, αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι έχει ένα άκρως ιδιαίτερο και αρκετά μοντέρνο σπίτι καθώς η διακόσμηση της τραβάει όλα τα βλέμματα μιας και είναι ιδιαίτερη αλλά και vintage.
Το σπίτι της Χάρις Αλεξίου
Τι δουλειά έκανε η Χάρις Αλεξίου πριν γίνει τραγουδίστρια
Η Χάρις Αλεξίου μπορεί να βρισκόταν για πολλά χρόνια στο προσκήνιο, ωστόσο, προσπαθούσε όσο μπορεί να κρατάει την προσωπική της ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Πολλά λοιπόν είναι αυτά που δεν γνωρίζουμε για την ίδια, αφού σπάνια μιλούσε για αυτά.
Όπως για παράδειγμα πως το μεγάλωμα της ήταν δύσκολο, αφού η οικογένεια της δεν είχε χρήματα και εργάζονταν σκληρά για να τα βγάλουν πέρα, Ένα από τα τραγικά περιστατικά της ζωή της ήταν όταν σε ηλικία 8 ετών έχασε τον μπαμπά της, αλλά και όταν έμαθε πως έχει καρκίνο.
«Όλα όμως αλλάζουν όταν μόλις σε ηλικία 8 χρονών χάνω τον πατέρα μου, Θανάση. Η μητέρα μου Ιφιγένεια, μια δυναμική γυναίκα, παίρνει εμένα και τον αδερφό μου και κατεβαίνουμε στην Αθήνα για μια καλύτερη ζωή. Εκεί, ανοίγει ένα μπακάλικο, το «μπακάλικο της χήρας» όπως το αποκαλούσαν πολλοί στη γειτονιά», είχε αποκαλύψει.
«Βοηθάω στο μαγαζί, και παράλληλα δουλεύω και σε ένα μεσιτικό γραφείο, ενώ ο αδερφός μου ταξιδεύει με τα καράβια για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια. Η μητέρα μου έπρεπε να εργάζεται σκληρά, αλλάζαμε συνεχώς σπίτι έστω και για 10 δραχμές φτηνότερο ενοίκιο…Αργότερα, η μητέρα μου έχτισε ένα λυόμενο που ήταν μόνο τούβλα και έμπαζε από παντού. Ακόμα και τα παράθυρα ήταν μεταχειρισμένα. Όμως ήταν το πρώτο δικό μας απόκτημα και ήμασταν ευτυχισμένοι μέσα σε αυτό.
Ήμουν ένα παιδί που όταν θα του έλεγε μια σκληρή κουβέντα η μάνα του, δεν θα αντιδρούσε, αλλά θα χαμήλωνε τα μάτια και θα έκλαιγε. Έχασα την μάνα μου, όταν ήμουν 28 χρονών. Τότε ένιωσα ότι ενηλικιώθηκα. Ένα ακόμα γεγονός που μου κόστισε, ήταν ότι δεν κατάφερα να μορφωθώ στο βαθμό που ήθελα. Τελείωσα το πεντατάξιο σχολείο και αργότερα φοίτησα σε δραματική σχολή, επειδή ήθελα να είχα μια σπουδή. Ή πρώτη μου ηχογράφηση το 1970, ήταν ένα λαϊκό τραγούδι του Βασιλειάδη και του Πυθαγόρα, το «Όταν πίνει μια γυναίκα».
