''Δεν μπόρεσε να αντέξει ότι γέννησε αυτιστικό παιδί'' - Συγκλονίζει η μαρτυρία γνωστού σκηνοθέτη για την αυτοκτονία της γυναίκας του
Μια συνέντευξη από τα βάθη της ψυχής του
Μια σπάνια και συγκλονιστική συνέντευξη έδωσε ο γνωστός σκηνοθέτης Δημήτρης Κολλάτος στην εφημερίδα Espresso, μιλώντας τόσο για το θάνατο του γιου του που είχε αυτισμό, όσο και για την τραγική αυτοκτονία της συζύγου του, που δεν άντεξε το γεγονός ότι το παιδί της έπασχε από αυτό. Ο ίδιος παρά τις τρομερές δυσκολίες που έχει περάσει δίνει μήνυμα αισιοδοξίας και ανάτασης.
Δεν είναι ο μοναδικός βέβαια που έχει βιώσει μία τέτοια κατάσταση, που θέλει επίδειξη δύναμης ψυχής και πολύ αγάπη προς τον πάσχοντα για να ανταπεξέλθεις. Πολύ πρόσφατα και ο βετεράνος μπασκετμπολίστας Δημήτρης Παπανικολάου μίλησε για την κόρη του που διαγνώστηκε με αυτισμό κάνοντας μάλιστα τη Σίσσυ Χρηστίδου να κλάψει με τα λόγια του.
Η συγκλονιστική συνέντευξη του Κολλάτου για την απώλεια γιου και συζύγου
Ακολουθεί απόσπασμα από τη συνέντευξη του σκηνοθέτη στην Espresso:
-Κάνατε μεγάλο αγώνα και για τα αυτιστικά παιδιά…
«Ο γιος μου ο Άλκης ήταν αυτιστικό παιδί. Η Ελλάδα έχει πετάξει στον Καιάδα τα αυτιστικά παιδιά. Τον γιο μου Άλκη ουσιαστικά τον «σκότωσαν» οι ίδιοι οι γιατροί. Τα αυτιστικά παιδιά δεν χρειάζεται να γίνουν καλά (πολύ δύσκολα γίνονται). Ζουν όπως έχουν γεννηθεί αλλά σε πολύ καλές συνθήκες διαβίωσης. Τα παιδιά αυτά, λοιπόν, το κράτος θέλει να τα βάλει σε ιδρύματα. Αυτό -στην ουσία- τα σκοτώνει!»
-Ο Άλκης ζούσε μαζί σας;
«Ναι, μαζί μέναμε σε αυτό το σπίτι. Ο Άλκης ήταν η ζωή μου ολόκληρη, η πνοή μου, ο αέρας μου, η συντροφιά μου. Με τον θάνατό του πικράθηκα πάρα πολύ. Δεν έκανε ζημιές, δεν πετούσε τα βιβλία και ας έχω χιλιάδες μέσα σε αυτό το σπίτι!»
-Δύσκολο συναίσθημα, πάντως, ένας γονιός να θάβει το παιδί του…
«Ο,τι πιο τραγικό. Είναι σκηνή από αρχαία τραγωδία. Τον έχω θάψει στην Αίγινα. Θέλω πριν πεθάνω να φτιάξω ένα εκκλησάκι και να τον θάψω στο κτήμα μου. Και εκεί δίπλα θέλω να με θάψουν και εμένα. Τον αγαπούσα πάρα πολύ τον Αλκη. Με καταλάβαινε και τον καταλάβαινα»!
-Ήταν δύσκολο να επιβιώνετε με τον Άλκη που είχε αυτισμό;
«Για μένα δεν ήταν καθόλου δύσκολο. Δεν ντρεπόμουν να είμαι μαζί του, όπως νιώθουν πολλοί. Η σύζυγός μου είχε πρόβλημα. Πίστευε πως είχε πολλές ευθύνες! 'Εκανα αγώνα για να δικαιωθούν όλα τα αυτιστικά παιδιά της χώρας μου. Το κράτος, όμως, είναι παράλογο. Κάποια στιγμή μού ζητούσε κάθε χρόνο και νέα χαρτιά για να αποδεικνύω ότι ο γιος μου είναι αυτιστικό παιδί. Είπα «άι στον διάολο» και δεν ξανασχολήθηκα με το κράτος. Το κράτος μού χρωστάει πολλά λεφτά από τον Άλκη. Αλλά δεν μπορώ πλέον να κυνηγάω φαντάσματα».
-Ποιες ήταν οι πιο δύσκολες στιγμές που ζήσατε κατά τη συμβίωσή σας με τον Άλκη;
«Όταν έφευγε από το σπίτι και δεν τον έβρισκα. Μια φορά το ‘χε σκάσει από το σχολείο, είχε πάρει το τρένο και είχε πάει στην Κηφισιά. Βγήκα τότε στα κανάλια και έτσι τον βρήκαμε»!
-Αληθεύει ότι η σύζυγός σας είχε αυτοκτονήσει;
«Ναι, έτσι είναι η ιστορία. Αυτοκτόνησε γιατί δεν μπόρεσε να αντέξει τον Αλκη και ότι έχει γεννήσει ένα αυτιστικό παιδί. Ήταν Γαλλίδα. Είχε αγοράσει ένα ρετιρέ και έμενε εδώ και χρόνια στην Αθήνα. Ερχόταν, λοιπόν, και έβλεπε τον Άλκη. Κάποια στιγμή πήγε στη βεράντα, πήδηξε και σκοτώθηκε»!
Κ-αι έγινε αυτό λόγω του Άλκη;
«Δεν υπήρχε κανένας άλλος λόγος. Πικράθηκα πολύ με τον θάνατο αυτής της γυναίκας. Την αγαπούσα και την αγαπάω ακόμα πάρα πολύ. Για μια μάνα είναι πολύ δύσκολο να έχει αυτιστικό παιδί. Εγώ δεν είχα πρόβλημα κανένα. Με τον Άλκη ήμασταν φιλαράκια»!
