Λίγοι το γνωρίζουν - Ο άγνωστος γάμος του Γιώργου Παπαγεωργίου πριν την Δανάη Μιχαλάκη
Μάλιστα δεν κράτησε πολύ
Το μεσημέρι της Κυριακής (18/9) ο Γιώργος Παπαγεωργίου βρέθηκε καλεσμένος στο πλατό της εκπομπής, «Γεια σου» όπου εχθές έκανε πρεμιέρα μέσα από την τηλεοπτική συχνότητα του ΣΚΑΪ (Δείτε εδώ τα νούμερα τηλεθέασης που σημείωσε).
Μεταξύ άλλων, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε για την προσωπική του ζωή ενώ δεν δίστασε να ανφερθεί και για τον πρώτο/ άγνωστο γάμο του, ο οποίος δεν διήρκησε πολύ.
Οι δηλώσεις του Γιώργου Παπαγεωργίου
«Ήταν ένας γάμος λίγο έτσι του ενθουσιασμού, ο οποίος εντάξει όμως δεν κράτησε πολύ. Παρορμητικός. Δεν ξέρω, για τους Κριούς αυτό λένε; Ότι είναι παρορμητικοί; Ε αυτό! Ακολουθώ τη ζωδιακή μου γραμμή», ανέφερε για τον άγνωστο γάμο του.
Και πρόσθεσε για τη Δανάη Μιχαλάκη: «Παρ’ όλα αυτά ήρθε μετά ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου, που είναι η Δανάη και νομίζω ότι από τότε όλη αυτή η ερωτική ορμή, από το δημοτικό μέχρι τώρα, βρήκε κάπου και ακούμπησε σωστά».
Όσο για το εάν υπάρχει ζήλια με τη σύζυγό του, όταν βρίσκεται σε ερωτικές σκηνές του ρόλου του, ο Γιώργος Παπαγεωργίου απάντησε: «Με τη Δανάη λέμε ευτυχώς που είμαστε και οι δύο ηθοποιοί και καταλαβαίνουμε τι σημαίνει μια ερωτική σκηνή».
«Δεν νομίζω να ξεχάσω ποτέ το βλέμμα της»
Είναι πράγματι από εκείνα τα ζευγάρια που λες φτου φτου μην τα ματιάσεις! Ο λόγος για την Δανάη Μιχαλάκη και τον Γιώργο Παπαγεωργίου, οι οποίοι είναι τόσο ταιριαστοί, που σίγουρα κακό λόγο δεν θα ακούσουν ποτέ και από κανέναν, αφού όλοι όσοι τους ξέρουν, μιλούν για αυτούς και στάζουν μέλι.
Το ζευγάρι, που πρόσφατα είχε και επέτειο γάμου, συνεργάζεται για πρώτη φορά θεατρικά, στην παράσταση «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, που βρίσκεται στην περιοδεία σε όλη την Ελλάδα για αυτό το καλοκαίρι. Έτσι λοιπόν μετά την Επίδαυρο, έναν από τους σταθμούς τους κατά την διάρκεια της περιοδείας, ο ηθοποιός θέλησε να κάνει μία ανάρτηση στο Instagram,αρκετά συγκινητική, μιλώντας και για την γυναίκα του.
«Το να είσαι ηθοποιός σε αυτή τη χώρα συνοδεύεται από μόνιμα προβλήματα. Που και που όμως σου έρχονται δώρα. Πότε καλλιτεχνικά, πότε ανθρώπινα, πότε και από τα δύο. Και μένεις να κρατάς (στο πέρασμα των χρόνων) αυτά που μένουν ή μάλλον αυτά που επιμένουν να μείνουν «στουμπωμένα» στη μνήμη.
Ε δεν νομίζω να ξεχάσω ποτέ το βλέμμα της γυναίκας μου (της οποίας την ψυχή ζηλεύω και ερωτεύτω) όταν πρωτοαντίκρυσε το θέατρο τον μήνα Μάιο, την ησυχία που μας προσέφερε ο χώρος και το δώρο μετά, της σπάνιας συνεύρεσης με αυτό που ονομάζεται «δυναμική μεγατόνων». Σας ευχαριστούμε από καρδιάς.»
