«Ήταν παράδειγμα όχι προς μίμηση» - Η εξομολόγηση του Βλαδίμηρου Κυριακίδη για τον πατέρα του

«Σκέψου ένας άνθρωπος στα 62 του...»

Ελένη Ζουγανέλη
Youweekly Editor
«Ήταν παράδειγμα όχι προς μίμηση» - Η εξομολόγηση του Βλαδίμηρου Κυριακίδη για τον πατέρα του

Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή The 2night show και μίλησε για όλα και για όλα. Έχοντας δώσει ένα "καυτό" spoiler για την σειρά Μην αρχίζεις την μουρμούρα, αναφέρθηκε στην οικογένεια του και τη σχέση με τον πατέρα του.

Όπως αποκάλυψε ο ηθοποιός, ο πατέρας του τον έκανε σε ηλικία 62 ετών, με αποτέλεσμα η διαφορά να είναι μεγάλη και να μην έχει αντοχές να κάνουν πράγματα μαζί.

Η εξομολόγηση του Βλαδίμηρου Κυριακίδη για τον πατέρα του

«Ο πατέρας μου μας έλεγε ότι ήταν από το Βλαδιβοστόκ. Βάσει ταυτότητας ήταν γεννημένος το 1883. Με έκανε στα 62 του. Μου έλεγε ότι έχουμε σπίτι στην Μόσχα και μια μέρα θα το δεις. Ποτέ. Η διαφορά ήταν τεράστια. Σκέψου ένας άνθρωπος στα 62 του, που έχει αφοσιωθεί στη δουλειά του και στην οικογένειά του εν μέρει -ήταν λογιστής κι έμπορος ελαστικών- τον γνώρισα ασπρομάλλη. Δεν είχε αντοχές να βγει με το παιδί του και να γυρίσει. Υπήρχε όντως τεράστια απόσταση. Ήταν παράδειγμα όχι προς μίμηση» εξομολογήθηκε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης.

Τα εφηβικά του χρόνια

Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή Στούντιο 4 την Παρασκευή 24/6 και μίλησε για όλους και για όλα. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στις σχολικά του χρόνια.

«Δεν ήμουν άγριο νιάτο καθόλου, απλά είχα μια εσωτερική επανάσταση που δεν την κατάλαβαν τόσο πολύ. Εγώ καταλάβαινα πως κάτι διαφορετικό συνέβαινε μέσα μου. Δεν συμβάδιζα με την κοινωνία και δεν συμβάδιζα με την οικογένεια. Όταν οι φίλοι μου πήγαιναν στην ντίσκο και άκουγαν Michael Jackson, εγώ άκουγα Leonard Cohen. Τότε δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε, αλλά τώρα μπορώ να πω ότι κάτι άλλο συνέβαινε μέσα μου», είπε αρχικά ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης και συνέχισε:

«Ήμουν τεμπέλης, δεν διάβαζα με τίποτα και έμοιαζε Γολγοθάς το σχολείο! Γολγοθάς και έλεγα να τελειώσει και να φύγει από πάνω μου το μαρτύριο. Το τελείωσα όμως. Στις πανελλήνιες εξετάσεις είχα γράψει στη Χημεία ή στην Φυσική 0,01! Ούτε καν άσσο! Είχα βρει και έναν άλλον ηλίθιο σαν εμένα που μας έβαζαν στα θρανία να καθίσουμε και συμφωνήσαμε να βάλουμε στοίχημα ότι ακριβώς στο δίωρο θα κάνουμε… αφετηρία για το κατοστάρι να δώσουμε την κόλλα και ο χαμένος θα κερνούσε τον καφέ».