«Τρία χρόνια ήμουν φυτό, κλινήρης» - Η άγνωστη τραγωδία πίσω από το χαμόγελο της Στέλλας Σολωμίδου

«Έπαιρνα χάπια με κόκκινη γραμμή»

Ελένη Ζουγανέλη
Youweekly Editor
«Τρία χρόνια ήμουν φυτό, κλινήρης» - Η άγνωστη τραγωδία πίσω από το χαμόγελο της Στέλλας Σολωμίδου

Η κυρία Στέλλα Σολωμίδου είναι μαγείρισσα με καταγωγή από τις Σέρρες και σε μεγάλη ηλικία έγινε γνωστή από την εκπομπή της με συνταγές, στο κανάλι “Επιλογές”. Στα μεγάλα κανάλια, έγινε ωστόσο γνωστή μέσα από την εκπομπή Καλό Μεσημεράκι με τον Νίκο Μουτσινά.

Έχει μία κόρη από την οποία έχει αποκτήσει δύο εγγονές στις οποίες έχει τεράστια αδυναμία. Πρόκειται για δύο νεαρές οι οποίες είναι φοιτήτριες..

Ακόμη είχε αποκτήσει έναν γιο, ο οποίος πριν από 20 χρόνια έφυγε από τη ζωή...

Τα σπαρακτικά λόγια της Στέλλας Σολωμίδου για το θάνατο του γιου της

Φέτος την βλέπουμε και στο J2US που είναι ζευγάρι με τον Πάνο Καλίδη και στο πρώτο live κατάφεραν να ξεχωρίσουν (δείτε την εμφάνιση της). Με αφορμή λοιπόν την συμμετοχή της, παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή Super Κατερίνα, όπου μεταξύ άλλων μίλησε και για το θάνατο του γιου της.

«Αμέσως σκέφτηκα να πω ναι στον Νίκο Κοκλώνη αλλά έπρεπε να οργανώσω την εκπομπή μου και να ρωτήσω το κανάλι. Ήρθαμε με το τρένο, με αναγνώρισαν και άρχισαν να με μιλάνε. Μέχρι που έφτασα στις κυλιόμενες σκάλες ακόμα μου μιλούσαν, δεν τις είδα και… παρ’ την κάτω. Όλη μου η αριστερή πλευρά με φάρμακα, παυσίπονα, αλοιφές», αποκάλυψε για το ατύχημα που είχε μόλις έφτασε στην Αθήνα.

Όσον αφορά για το θάνατο του γιου της: «Προέρχομαι από ένα σόι που όλοι τραγουδούσαν πολύ ωραία αλλά μετά το παιδί μου σταμάτησα να τραγουδάω. Κάθε παιδί έχει τη θέση του στην καρδιά της μάνας. Δεν αναπληρώνεται αυτό το κενό με τίποτα. Απλώς πιάνεσαι από τα άλλα σου παιδιά, επειδή σε έχουν ανάγκη, και μπορείς και επιβιώνεις για αυτά και μόνο.

Έφυγε πριν 20 χρόνια από αυτή την κακιά αρρώστια. Έκανα μαζί του στην Αμερική 8μιση μήνες στο Ντιτρόιτ, στο υβριδικό κέντρο της NASA. Τρία χρόνια ήμουν φυτό, κλινήρης. Δεν έβγαινα απ’ το σπίτι. Αν έβγαινα, περνούσα τον δρόμο μη με χτυπήσουν τα αυτοκίνητα. Μπορούσα να πάρω ένα αστικό και να με γυρίζει όλη μέρα στην πόλη, δεν ήξερα πού να κατέβω. Έπαιρνα χάπια με κόκκινη γραμμή» περιγράφει η κυρία Στέλλα.

Και συνέχισε: «Δεν αποφάσισα εγώ να συνέλθω. Ήταν Θεού δουλειά. Χτύπησε το τηλέφωνο, ήταν η κόρη μου και με ρωτάει: μαμά, μπορείς να πας να μαγειρέψεις στο ΕΠΙΛΟΓΕΣ; Καλώ ένα ταξί και πήγα. Αυτό έγινε τρεις μέρες. Τρεις μέρες τα χάπια δεν τα πήρα, που δεν επιτρέπεται να τα κόψεις απότομα, και ήμουν μια χαρά.

«Δεν θέλω να με βλέπουν να κλαίω, έχω αξιοπρέπεια. Δεν θέλω να με λυπούνται. Να πω στη Μαίρη Παναγάκου υπομονή; Δεν ξεπερνιέται. Θα της πω να σκέφτεται ότι εκεί που είναι το παιδί της είναι καλά».