"Περνάω μία δύσκολη περίοδο" - Η φωτογραφία του Θανάση Ευθυμιάδη ημίγυμνος σκαρφαλωμένος σε δέντρο
Το γεμάτο νόημα μήνυμα του
Ο Θανάσης Ευθυμιάδης εδώ και πολλά χρόνια έχει αποφασίσει να ζει μια εντελώς διαφορετικά ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και το καυσαέριο της πόλης. Μένει κοντά στην φύση, ακολουθώντας έναν πιο υγιεινό σωματικά και ψυχικά τρόπο ζωής.
Μάλιστα, στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μοιράζεται με τους διαδικτυακούς του φίλους τρόπους με τους οποίους ο καθένας μπορεί να αλλάξει την ζωή του και τον τρόπο που την βλέπει.
Επίσης, πρόσφατα παρουσίαζε και την δική του εκπομπή που μιλούσε για την φύση, την κουλτούρα των ανθρώπων και όχι μόνο, η οποία ωστόσο σταμάτησε - δείτε το λόγο της διακοπής της.
Πριν μερικές ώρες λοιπόν, ο Θανάσης Ευθυμιάδης, δημοσιεύοντας μια φωτογραφία του σκαρφαλωμένος πάνω σε ένα δέντρο και ημίγυμνος, θέλησε να στείλει ένα δυνατό μήνυμα.
Δείτε επίσης: Ήταν κάποτε ηθοποιός αλλά αποσύρθηκε: Τι δουλειά κάνει σήμερα η σύζυγος του Θανάση Ευθυμιάδη, Άννα Δημητρίεβιτς
H μακροσκελής ανάρτηση του Θανάση Ευθυμιάδη
"Περνάω μία δύσκολη περίοδο.
Όλα γύρω μου αλλά και μέσα μου, αλλάζουν και δεν ξέρω πλέον ποιον να εμπιστευτώ".
Τελευταία, το ακούω συχνά και το διαβάζω σε πολλά μηνύματα σας.
Όσοι το νιώθετε λοιπόν, παρακαλώ μην αισθάνεστε μειονότητα γιατί το 98% των ανθρώπων που κατοικούν σε όλη τη γη (κι εγώ μαζί), νιώθουμε ΤΟ ΊΔΙΟ.
Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, θέλει μεγάλη αναισθησία, για να μπορείς μόνιμα να αδιαφορείς.
Η τεχνολογία , μας ενημερώνει αμέσως, για κάτι που συμβαίνει στην άλλη πλευρά του πλανήτη.
Μία διαρκής πληροφόρηση για γεγονότα που θα μας γεμίσουν με οργή - απογοήτευση- θλίψη.
Δηλαδή, με φόβο.
Ξέρουν πολύ καλά, τι και γιατί το κάνουν.
Όμως, όπως έλεγε και η γιαγιά μου:
* Αυτοί, τη δουλειά τους
κι εσύ, το δρόμο σου *
Τα όπλα που έχω για τον φόβο, είναι:
α) η προσευχή μου.
β) οι φωνές των προγόνων μου.
Με απίστευτη γενναιότητα κατάφεραν και επέζησαν από γενοκτονίες- ξεριζωμούς- παγκόσμιους πολέμους- κατοχή- εμφύλιο πόλεμο και πείνα, για να μπορώ εγώ σήμερα να αναπνέω ελεύθερα και να βλέπω τα παιδιά μου.
Δεν δικαιούμαι να λιγοψυχίσω μπροστά σε τίποτα.
Και γ) η προσωπική μου επαφή με την φύση.
Αν λοιπόν "περνάω μία δύσκολη περίοδο", φροντίζω να έχω συχνή επαφή με την φύση (βουνά, θάλασσα, ποτάμια, λόφοι, ή ακόμα και στο παρκάκι της γειτονιάς).
Η φύση, μου υπενθυμίζει το φυσιολογικό.
Τους κύκλους τής ζωής.
Μετά τον χειμώνα, έρχεται η άνοιξη. Όποιος, καρτερικά, υπόμεινε τις δυσκολίες τού χειμώνα, θα ανταμειφθεί την άνοιξη με λουλούδια.
Με βοηθάει να αντιληφθώ ότι οι αλλαγές που γίνονται μέσα και γύρω μου, μπορεί να είναι για Καλό.
Μπορεί να είναι για Καλό, το να γίνει ένα "ξεκαθάρισμα".
Γυρίζω μετά στην καθημερινότητα τής πόλης και παρατηρώ προσεκτικά όλους. Κρατάω αυτούς που χαίρονται με τη χαρά μου και με συμπονούν στον πόνο μου.
Αυτούς εμπιστεύομαι.
