O Γιώργος Λέντζας "σπάει" τη σιωπή του για το World Party: «Ένιωσα μια κολοσσιαία αδικία! Πέρασα κατάθλιψη»
«Είναι εσωτερικό όλο αυτό περισσότερο»
Καλεσμένος στην late night εκπομπή, Night Out στο MEGA, του Θεοχάρη Ιωαννίδη, βρέθηκε ο Γιώργος Λέντζας. Ο παρουσιαστής που έγινε ευρέως γνωστός μέσα από το World Party μίλησε για την ταξιδιωτική εκπομπή που "σάρωνε". Σχολίασε το τέλος της, ενώ αποκάλυψε πως ένιωσε αδικία.
Μάλιστα, αναφέρθηκε στις δύσκολες προσωπικές στιγμές που έπρεπε να διαχειριστείς μετά το τέλος της εκπομπής, όταν πέρασε κατάθλιψη.
Η αποκάλυψη του Λέντζα για το World Party
«Έκανε σίγουρα τον κύκλο του μετά από τέσσερις σεζόν, τόσο πιεστικά ταξίδια και έχοντας δημιουργήσει κάτι από το μηδέν μέχρι στο να γίνει μια τεράστια επιτυχία. Ήταν το κομμάτι των χαρακτήρων που το έκανε τόσο μεγάλο. Δηλαδή κάπως όλοι μπορούσαν να ταυτιστούν με κάποιον και ήταν κάτι πολύ ειλικρινές, τουλάχιστον στο ξεκίνημα του. Παρόλα αυτά τα δυο πράγματα που ένιωσα ότι έπρεπε να απαντήσω στον εαυτό μου, για να μπορέσει να κλείσει αυτό το κεφάλαιο μέσα μου, ήταν το πρώτο μια κολοσσιαία αδικία που ένιωσα τελειώνοντας για πράγματα και για credits που αποστερήθηκα από το τελικό αποτέλεσμα και αυτό είναι κάτι που δεν κάνω. Δεν μιλάω οικονομικά, αλλά για την ανάγκη της δημιουργίας. Όλοι φέρνουν κάτι στο τραπέζι».
Δείτε επίσης: Σε σχέση με ξανθιά καλλονή ηθοποιό - Είναι μαζί αλλά το κρύβουν
«Είναι εσωτερικό όλο αυτό περισσότερο. Το κομμάτι της δημιουργίας, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μπόρεσα να μου το δώσω συνεχίζοντας με παραγωγές που ήταν πρωτότυπο περιεχόμενο. Τα λεφτά να πω την αλήθεια είναι κάτι που προσπαθώ να μη δίνω σημασία γιατί έχω υπάρξει πάρα πολλές φορές στη ζωή μου άφραγκος αλλά δεν έχω υπάρξει ποτέ φτωχός. Φτωχός είσαι όταν αρνείσαι να μοιραστείς. Η φτώχεια είναι ένα συναίσθημα το οποίο βιώνεις μαζικά. Το βιώνεις στα συναισθήματα, στις κινήσεις, στα αγγίγματα, με τον εαυτό σου και με τους άλλους, δεν είναι υλικό το κομμάτι της φτώχειας. Η αφραγκία είναι υλική», εξομολογήθηκε.
Η δύσκολες στιγμές με την κατάθλιψη
«Πέρασα ένα πολύ μεγάλο φεγγάρι όπου προσπαθούσα πάρα πολύ να καταλάβω πως λειτουργεί η ζωή και αυτό είναι μια διαδικασία πάρα πολύ δύσκολη, πάρα πολύ επίπονη και πάρα πολύ χρονοβόρα. Πληγώνεις ανθρώπους που είναι γύρω σου, πληγώνεις τον εαυτό σου, σου έρχονται ενοχικές καταστάσεις στο κεφάλι. Δεν μπορείς να είναι ποτέ καλά με τους ανθρώπους γύρω σου μέχρι να καταφέρεις να είσαι καλά μόνος σου. Οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται την μοναχικότητα, όχι την μοναχικότητα. Εγώ κάπως ένιωσα ότι αυτό το πράγμα έπρεπε και πρέπει να το αντιμετωπίσω. Μπήκα ένα βράδυ στο σπίτι μου, έκλεισα την πόρτα και λέω "τώρα θα αντιμετωπίσω ότι υπάρχει μέσα στο κεφάλι μου και το κρύβω κάτω από το χαλί τόσο καιρό". Ήταν μια δύσκολη διαδικασία και είναι γιατί συνεχίζεται», ανέφερε αρχικά.
«Πέρασα κατάθλιψη, ναι και νομίζω ότι βιώνω τα απόνερα του ακόμα ως λειτουργία κατά βάση πάρα πολλές μέρες που δεν βρίσκεις δύναμη να σηκωθείς από το κρεβάτι, που νιώθεις ότι "και τώρα τι κάνω, πως λειτουργώ, πως το χειρίζομαι;".
Η συνειδητοποίηση και η βοήθεια όμως είναι τα μοναδικά δυο πράγματα που λειτούργησαν και ο μόνος λόγος που θέλω να τοποθετήσω αυτό το πράγμα στη δημόσια κουβέντα έχει να κάνει με το ότι πάρα πολύ άνθρωποι δίνουν μια μάχη και αυτή η μάχη είναι η καθημερινότητα. Όσο αυτό το αντιμετωπίζεις ανοιχτά, με όποια φοβικότητα σου βγαίνει, θα έρθει η μέρα που θα λειτουργήσει. Το πρόβλημα είναι να μην το κοιτάξεις ποτέ. Ήταν η περίοδος αμέσως μετά το World Party και το μεγάλο strike back αυτού του πράγματος το οποίο νομίζω ότι μου ήρθε πέρυσι στις αρχές του χρόνου. Ήμουν πολύ μικρός για να καταλάβω τη δεύτερη αφήγηση των πραγμάτων συνολικά», εξομολογήθηκε.
