«Δεν μπορείτε να με δείτε ακόμα γιατί...» - Εξελίξεις με την υγεία της Χριστίνας Σούζη μετά το τροχαίο

Επέστρεψε στη δουλειά

Ελένη Ζουγανέλη
Youweekly Editor
«Δεν μπορείτε να με δείτε ακόμα γιατί...» - Εξελίξεις με την υγεία της Χριστίνας Σούζη μετά το τροχαίο

Σοκ προκάλεσε πριν από μερικές ημέρες το τροχαίο της Χριστίνας Σούζη επί της Λεωφόρου Κηφισίας στο ύψος του Παράδεισου Αμαρουσίου. Το αυτοκίνητο, που οδηγούσε η μετεωρολόγος του ΣΚΑΪ για άγνωστους λόγους φέρεται πως γύρισε ανάποδα, με την ίδια να μεταφέρεται με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο - δείτε βίντεο ντοκουμέντο.

Έμεινε για αρκετές ημέρες στο νοσοκομείο και αφού είδαν και οι γιατροί πως είναι καλά στην υγεία της, επέστρεψε στα επαγγελματικά της καθήκοντα. Όχι πλήρως ωστόσο, καθώς όπως δήλωσε δεν είναι σε κατάσταση να βγει στην τηλεόραση, λόγω τραυμάτων στο πρόσωπο της.

Οι δηλώσεις της Χριστίνας Σούζη στο Πρωινό μας

«Καλημέρα καλή εβδομάδα σε όλους, ευχαριστώ πάρα πολύ είμαι καλά απλά δεν μπορείτε να με δείτε ακόμα γιατί δεν είμαι σε κατάσταση για να με δείτε. Αλλά το μυαλό μου δουλεύει ξυράφι και η γλώσσα μου το ίδιο επίσης!», είπε χαρακτηριστικά η Χριστίνα Σούζη και στη συνέχεια αναφέρθηκε στον καιρό σήμερα 12/6.

Συγκλονίζει ο Κωνσταντίνου για το τροχαίο της Σούζη

Την ώρα που η ίδια αναφέρει πως δεν θυμάται πως έγινε το τροχαίο, η δημοσιογράφος Μάρω Κανελλάκη στην εκπομπή T-live αποκάλυψε πως την ώρα που κινούνταν στην μεσαία λωρίδα, η πίσω ρόδα του αυτοκινήτου της χτύπησε με την πίσω ρόδα αυτοκινήτου που βρισκόταν στην αριστερή λωρίδα και κινούνταν με χαμηλή ταχύτητα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου της, να χτυπήσει στις μπάρες στο πεζοδρόμιο και να αναποδογυρίσει.

Στην εκπομπή μίλησε και ο Βασίλης Κωνσταντίνου, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, ο οποίος την βοήθησε στον απεγκλωβισμό της.

«Κατέβαινα την Κηφισίας στο ύψος του Παραδείσου. Ξαφνικά ακούω έναν θόρυβο σαν να έσπαγαν τζάμια, να έπεφταν μεταλλικά παράθυρα και κατά κάποιο τρόπο λέω, τι πέφτει πάνω μου;

Βλέπω ένα αυτοκίνητο με τον ουρανό στην άσφαλτο να περνά από μπροστά μου και να σταματά πάνω σε ένα άλλο αυτοκίνητο, το οποίο ήταν σταματημένο στο φανάρι του Παραδείσου, και ξαφνικά… σιωπή. Είδα ότι υπάρχει κάτι, ότι υπάρχουν άνθρωποι μέσα στο αυτοκίνητο. Βλέπω την πόρτα που ήταν μισάνοιχτη και προσπαθώ να την ανοίξω.

Έχουν έρθει και δυο άλλοι κύριοι, μου λένε μη την ανοίξεις τους λέω, δε γίνεται πρέπει να τη βγάλουμε έξω. Την τραβάω, ευτυχώς ανοίγει και μαζί με τον άλλο κύριο, την τραβάμε από τον ώμο για να τη βγάλουμε έξω, λέει “παιδιά, σιγά γιατί πονάει ο ώμος μου”. Σιγά σιγά τη βγάλαμε. Τη σηκώσαμε, πάτησε στα πόδια της και πήγαμε στο πεζοδρόμιο. Τη βάλαμε να καθίσει, της φέραμε διάφορα χαρτιά για να σταματήσει το αίμα που έτρεχε στο πρόσωπό της αλλά, ήταν ήρεμη και ψύχραιμη» είπε.