«Αποτελούν πια κομμάτι των αναμνήσεων μου, γιατί υπήρξαν...» - Ρίγη συγκίνησης με την ανάρτηση της Ελεωνόρας Ζουγανέλη
Η εξομολόγηση για τα καλοκαίρι που πλέον έχουν "χαθεί"
Μπορεί η Ελεωνόρα Ζουγανέλη φέτος το καλοκαίρι να έχει ένα δύσκολο επαγγελματικό πρόγραμμα λόγω της περιοδείας της η οποία συνεχίζεται, ωστόσο, πάντα βρίσκει λίγο χρόνο για να χαλαρώνει δίπλα στην παραλία ή κάνοντας βόλτα.
Στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram μοιράζεται διάφορες από τις στιγμές που περνάει, μαζί και με τις σκέψεις που κάνει για τη ζωή σήμερα.
Στην τελευταία της ανάρτηση μίλησε για τα καλοκαίρια, συγκεκριμένα για τα καλοκαίρια τα παλιά εκείνα που ήταν μόνο γεμάτα χαρά και γέλιο. Χωρίς κινητά τηλέφωνα συνεχώς σε ένα χέρι και τις φωτιές να καίνε την Ελλάδα, σκοτώνοντας ζώα και καταστρέφοντας ζωές και περιβάλλον.
Τα λόγια της για τις εποχές εκείνες προκαλούν συγκίνηση...
Αναλυτικά η ανάρτηση της Ελεωνόρας Ζουγανέλη
«Το καλοκαίρι είναι ζέστη…
Το καλοκαίρι είναι αναμνήσεις.
Αναμνήσεις που υπάρχουν μέσα μας και μας διαμορφώνουν.
Αλλάζουν τα καλοκαίρια μας.
Αλλάζουμε κι εμείς.
Θα αλλάξουν και οι αναμνήσεις μας.
Θυμάμαι παιδί το καλοκαίρι στην εθνική, οι παραθεριστές, έδεναν στις σχάρες των αυτοκινήτων βαλίτσες, στρώματα, κουβαδάκια και έφευγαν, διακοπές.
Στις παραλίες παρέες, οικογένειες, ζευγάρια, φίλοι, με διαφορετικά μαγιό, με διαφορετικά βιβλία, με τάβλι, ρακέτες, με πολύχρωμες ομπρέλες, χωρίς κινητά.
Α… ναι ξέχασα να σας πω, στα παιδικά μου χρόνια δεν είχα κινητό.
Ούτε στα εφηβικά μου.
Έτσι κάπως γνωρίζαμε και τους καλοκαιρινούς μας φίλους.
Κάποιοι κράτησαν στα χρόνια, κάποιοι κράτησαν μόνο ένα μεσημέρι σε μια παραλία.
Κι όμως ακόμα και αυτοί αποτελούν πια κομμάτι των αναμνήσεων μου, γιατί υπήρξαν στα καλοκαίρια μου.
Τόσα καλοκαίρια…
Με μοναξιά ή παρέα.
Με την γιαγιά και τον παππού.
Με διακοπές, χωρίς διακοπές.
Με βαρεμάρα ,με γεμιστά, με άπνοια ή με μπουρίνι.
Με ιδρώτα, με φέτες καρπούζι , με τζιτζίκια, με βουτιές.
Στο χωριό ή στο νησί, λύνοντας ασκήσεις στο βιβλίο “Χαρούμενες διακοπές», μιλώντας στο τηλέφωνο με τους συμμαθητές σου μέχρι αργά το βράδυ.
Αργότερα βόλτες, ξενύχτια, αγωνία, φλερτ, ξεγνοιασιά.
Για τα καλοκαίρια που έρχονται και για όσα μας υπόσχονται από τώρα.
Ας είναι καλύτερα…
Παράξενο καλοκαίρι και αυτό.
Όσο πάει μαυρίζουν οι αναμνήσεις των καλοκαιριών μας.
Για κάποιους…
Για όλους, για τους ανθρώπους που έχουν απομείνει.
Ας κοιταχτούμε στα μάτια
όχι βιαστικά κι επιπόλαια
όπως συνήθως συμβαίνει μέσα στην βιασύνη αυτών των καιρών
αλλά, κρατώντας ο ένας τα χέρια του άλλου απερίσπαστοι από κινητά, με αφοσίωση,
με βλέμμα συντροφικό, με μοίρασμα, γιατί απλούστατα εκεί μόνο με τις αναμνήσεις μας,
με αγάπη, και με πίστη μας περιμένουν όλα τα καλοκαίρια
από δω και πέρα.
Σας αγαπώ!
Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο», έγραψε.
