«Τα χέρια μου ήταν γεμάτα μελανιές! Έκαναν λάθος στο φαρμακείο και...» - Συγκλονίζει η Βέφα Αλεξιάδου για την υγεία της

«Έχω πρόβλημα με το κεφάλι μου, επειδή δεν μπορούσα να το κρατήσω όρθιο»

Ελένη Ζουγανέλη
Youweekly Editor
NDPPHOTO
NDPPHOTO

Ανησυχία προκάλεσε πριν από μερικές ημέρες η Βέφα Αλεξιάδου, όταν στο προφίλ που διατηρεί στα social media δημοσίευσε φωτογραφίες της όπου φαίνεται λες και είναι στο νοσοκομείο, χωρίς ωστόσο να αξηγεί τι έχει συμβεί και αν έχει συμβεί κάτι.

Η μαγείρισσα λοιπόν, μίλησε στην Σάσα Σταμάτη και στην εφημερίδα On Time. Ξεκαθάρισε την κατάσταση και έβαλε τέλος στις φήμες που έκαναν λόγω για πρόβλημα με την υγεία της.

Όπως αποκάλυψε η υγεία της είναι μια χαρά, ωστόσο, μια λάθος δόση φαρμάκου που της έδωσαν την έκαναν να οδηγηθεί άμεσα στο νοσοκομείο Παπανικολάου.

Οι δηλώσεις της Βέφας Αλεξιάδου

«Δεν ξέρω πού τη βρήκαν τη φωτογραφία μου. Δεν με ενδιαφέρει. Η φωτογραφία μπήκε κατά λάθος στο Facebook, είναι πολύ παλιά, την ώρα που κοιμάμαι. Γελούσα, γιατί ο κόσμος με ρωτούσε αν είμαι καλά. Είμαι μια χαρά στην υγεία μου. Έδινα συνταγές για κέικ και ο κόσμος με ρώταγε αν είμαι καλά», ανέφερε αρχικά για την φωτογραφία της στην οποία κιόλας είναι αγνώριστη - δείτε την εδώ.

Και ξεκαθάρισε: «Εγώ στέλνω μια κοπέλα στο φαρμακείο να πάρει τα φάρμακα. Έχω πρόβλημα με το κεφάλι μου, επειδή δεν μπορούσα να το κρατήσω όρθιο. Πήγα σε νευρολόγους ορθοπεδικούς. Επί δέκα μήνες δεν μπορούσα να σηκώσω το κεφάλι μου όρθιο κι έτρεχα σε γιατρούς. Έκανα φυσικοθεραπείες. Για να σε δω, έπρεπε να πιάσω το κεφάλι μου. Δεν μπορούσα να μαγειρέψω. Όταν καθόμουν στην καρέκλα, ήμουν μια χαρά.

Τελειώνω τη βιογραφία μου και με πιάνει μια ανορεξία και ξαφνικά από την πείνα πέφτω. Με παίρνει μια φιλενάδα μου και με πάει στο ΕΣΥ. Μου έβαλε ορό η γιατρός και με συνέφερε. Αφού συνήλθα, μου δίνει δυο φάρμακα. Και μου είπε “αυτά τα δύο φάρμακα θα τα πάρετε μέχρι να τελειώσουν”. Παίρνω την πρώτη μέρα τα χαπάκια και το ένα και το άλλο και την άλλη μέρα σηκώθηκε το κεφάλι μου όρθιο. Και από εκεί και πέρα μπήκα σε κορτιζόνη, γιατί έχω μυοπάθεια. Το μόνο φάρμακο που με στηρίζει είναι η κορτιζόνη. Την κορτιζόνη κάποια στιγμή την κατεβάσαμε στα 4 mg, πριν από περίπου δύο χρόνια. Παίρνω, λοιπόν, τα φάρμακά μου και δεν κοιτάω το κουτάκι τι λέει.

Και ξαφνικά μελανιάζουν τα χέρια μου και άνοιξαν πληγές. Εγώ με τα 4 mg που έπαιρνα, αν χτυπούσα το χέρι μου, μελάνιαζα. Τα χέρια μου ήταν γεμάτα μελανιές. Έκαναν λάθος στο φαρμακείο και μου έδωσαν κουτάκι με 16 mg κορτιζόνη, αλλά δεν το πρόσεξα. Δεν κοιτάω το κουτί. Όταν ξέρω ότι παίρνω την κορτιζόνη από το ίδιο φαρμακείο δύο χρόνια, γιατί να το κοιτάξω; Αυτό έγινε πριν από δεκαπέντε μέρες. Πήγα στο νοσοκομείο “Παπανικολάου”. Είπα στον κόσμο “Όχι μόνο τη συνταγή, να κοιτάτε και το κουτάκι”».

Στο πλευρό της βρισκόταν η εγγονή της αδερφή της, η οποία δήλωσε με τη σειρά της: «Βρέθηκε ξαφνικά στο ΕΣΥ Πολυγύρου και στη συνέχεια πήγαμε στο “Παπανικολάου”, που εφημέρευε. Έμεινε εκεί τρεις μέρες. Εκεί είδαν ότι η υπερβολική δόση κορτιζόνης επηρέασε το δέρμα της, κατέστρεψε το δέρμα της, γι’ αυτό άνοιγε πληγές κι ευτυχώς σώθηκε το νεφρό της – δεν έπαθε κάτι πιο σοβαρό. Νοσηλεύθηκε τρεις μέρες και την τρίτη μέρα ήρθε στο σπίτι της. Τα τελευταία χρόνια μένει στο εξοχικό της στη Χαλκιδική, γιατί εδώ αγαλλιάζει, είναι η θάλασσα, είναι το σπίτι της, η αυλή, τα λουλούδια της και αισθάνεσαι πιο άνετα».

Βέφα Αλεξιάδου

Η ζωή της σήμερα

Η Βέφα Αλεξιάδου παραχώρησε συνέντευξη στο Τηλέραμα και ανάμεσα στα όσα δήλωσε η πετυχημένη και πολύ αγαπημένη στο κοινό σεφ, μίλησε για τα δύσκολα, που έχει περάσει στη ζωή της αλλά και για την πίστη της στον θεό.

Χαρούμενη όμως νιώθετε;

«Θα σας πω κάτι πολύ παράξενο, που οι περισσότεροι, ακόμα και οι φίλοι, δεν το πιστεύουν. Κουβαλάω πολύ πόνο, γιατί έχω χάσει και τα δυο μου κορίτσια – νωρίτερα είχα χάσει τον άντρα μου και τώρα έχω μόνο τις εγγονές και τις ανιψιές μου. Κι όμως, αγαπώ τη ζωή! Πιστεύω τόσο στον Θεό, ξέρω πως με βοηθά, επομένως δεν μου έχει λείψει η χαρά.

Μπορεί κάθε μέρα να συμβαίνουν πράγματα στενάχωρα, παρ’ όλα αυτά κάθε πρωί που ξυπνώ είμαι χαρούμενη ό,τι και να έχει συμβεί την προηγούμενη. Ευγνωμονώ τον Θεό για τη νέα μέρα που μου χαρίζει κάθε πρωί και προχωράω. Αυτό κάνω μια ζωή… Αν και είναι τόσο παράξενο, που ακόμα κι εγώ απορώ με αυτό, παρ’ όλα αυτά, μια ζωή η χαρά είναι ριζωμένη μέσα μου».

Έπειτα από τόσες απώλειες, με τον Θεό δεν θυμώσατε;

«Με ρωτάνε… “Κυρία Βέφα, ο Θεός σάς πήρε δύο κορίτσια. Πώς είναι δυνατόν ακόμα να πιστεύετε σε αυτόν;” Κι απαντάω… “Αντιθέτως, πώς είναι δυνατόν να πάψω να πιστεύω;” Ο Θεός δεν είναι κακός και ούτε είναι Αυτός που μου πήρε τα κορίτσια.

Δεν αποφασίζει πότε θα πεθάνεις εσύ και πότε εγώ. Ο Θεός δεν ανακατεύεται με τέτοιον τρόπο στη ζωή μας. Τα παιδιά μου έφυγαν μόνα τους – δεν άκουγαν το σώμα τους και τις συστάσεις και όταν πήγαμε στον γιατρό, ήταν πια πολύ αργά.

Αν και υπάρχουν ώρες που κοιτώ φωτογραφίες και βάζω τα κλάματα, δεν φοράω μαύρα και κάνω με δύναμη και πίστη πολύ κουράγιο γιατί νιώθω πως εκείνος μου κρατά το χέρι και με στηρίζει στον μεγάλο πόνο. Αντιμετωπίζω τη ζωή όπως έρχεται».