Πλησιάζει ένας χρόνος από τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη - Το συγκλονιστικό μήνυμα της Δώρας Τσαμπάζη

«Δεν ξέρω αν θα τα είχα καταφέρει χωρίς...» -

Ελένη Μήτση
Youweekly Editor
NDP
NDP

Η Δώρα Τσαμπάζη αποτελεί μία γυναίκα σύμβολο, καθώς από πριν από σχεδόν έναν χρόνο άφησε την τελευταία του πνοή ο σύζυγός της και πατέρας των παιδιών της, με τον Αλέξανδρο Νικολαϊδη να αφήνει ένα γράμμα για την ημέρα, που θα φύγει από τη ζωή (δείτε εδώ).

Μέσα από το λογαριασμό, που διατηρεί στο instagram η Δώρα Τσαμπάζη βλέπουμε αναρτήσεις, που κάνει από την καθημερινότητά της με τα παιδιά - το γιο και την κόρη της - που μεγαλώνει με άπλετη αγάπη και αξιοπρέπεια.

Την Τετάρτη (11/10) η Τσαμπάζη έκανε ένα νέο post, από μία κοινή φωτογραφία της στην αγκαλιά του Αλέξανδρου Νικολαϊδη περιγράφοντας τα συναισθήματά της για τον πρώτο χρόνο από την απώλειά του.

Η νέα ανάρτηση της Δώρας Τσαμπάζη για τον Αλέξανδρο Νικολαϊδη

«Πλησιάζοντας στον χρόνο που έφυγε ο Αλέξανδρος θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους και όλες για την μεγάλη αγκαλιά που κάνατε στην οικογένειά μας ένα χρόνο τώρα.

Τόσο μεγάλη σαν του Αλέξανδρου, που με τύλιγε και με προστάτευε και δεν μπορούσε τίποτα και κανένας να με αγγίξει. Λες και ξέρατε πόσο πολύ θα μου έλειπε αυτή η αγκαλιά και σπεύσατε απλόχερα να μου τη χαρίσετε. Δεν ξέρω αν θα τα είχα καταφέρει χωρίς την αγάπη και την κατανόηση που μου δείξατε και μου δείχνετε.

Αυτούς τους δώδεκα μήνες δεν αισθάνθηκα μόνη μου ποτέ. Σας ευχαριστώ που αγαπήσατε τα παιδιά μου, που νοιαστήκατε, που ενδιαφερθήκατε. Τελικά είχα δίκιο, δεν είναι ο χρόνος γιατρός η αγάπη είναι. Ελπίζω να καταφέρω να σας την ανταποδώσω», έγραψε η Δώρα Τσαμπάζη.

H ανακοίνωση στην κόρη της για τον θάνατο του Νικολαΐδη

«Είμαι καλά, είναι προσωπική κατάκτηση μου αυτό. Πέρασα μέσα από την φωτιά για να στέκομαι εδώ και να σου λέω ότι είμαι καλά. Δεν φοβάμαι, νιώθω δυνατή. Για μένα το πένθος ξεκινά πριν χάσεις τον άνθρωπό σου. Το πρώτο σοκ ήταν όταν έμαθα ότι ο Αλέξανδρος έχει καρκίνο. Ήταν ένα τεράστιο χαστούκι. Μου φαινόταν απίστευτο, ήταν ένας μικρός θάνατος. Μετά ήταν η ημέρα που έφυγε, η κηδεία του, η τελετή, στην οποία έπρεπε να μην καταρρεύσω. Ήθελα όλα να γίνουν έτσι όπως του άξιζαν, είχα και αυτό το άγχος να τιμηθεί.

Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν όταν έπρεπε να ανακοινώσω στην κόρη μου ότι ο πατέρας της έχει φύγει. Όταν με κοίταξε με τα ματάκια της και της ξεστόμισα έτσι όπως με συμβούλεψε ο παιδοψυχολόγος, δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα της, της απορίας και ταυτόχρονα της απόγνωσης. Είχα πει ότι θα καθίσουμε όλο το βράδυ για να της λύσω όλες τις απορίες μέχρι να την πάρει ο ύπνος», είπε η Δώρα Τσαμπάζη.