«Εμένα με τρομάζει φοβερά όλο αυτό που συμβαίνει...» - Όλα όσα δήλωσε η Λένα Παπαπληγούρα στην εκπομπή Fay's Time
«Σαν τηλεθεάτρια δεν έχω πολλή σχέση με την τηλεόραση»
Στην καθημερινότητα με τον σύζυγο και τα παιδιά της (δείτε εδώ την ανάρτηση της για το δεύτερο μωράκι της) αλλά και για τις δύσκολες εποχές που ζούμε σήμερα, μίλησε η Λένα Παπαληγούρα, το μεσημέρι της Παρασκευής 10/11 στην εκπομπή του ΣΚΑΙ Fay’s Time.
Μάλιστα η ηθοποιός η οποία πρωταγωνιστεί στην σειρά Όρκος αποκάλυψε το αν η ίδια παρακολουθεί προγράμμτα στη τηλεόραση αλλά και τα νέα γυρίσματα που κάνει.
Όλα όσα δήλωσε η Λένα Παπαπληγούρα
«Ο χρόνος που χαλαρώνω είναι εκείνος που περνάω με τα παιδιά μου και με τον σύντροφο μου. Νομίζω ότι αυτό είναι η δύναμη μου, η χαρά μου. Βλέποντας τα παιδιά μου, παρατηρώ ότι ο άνθρωπος γεννιέται με καλοσύνη και αναρωτιέμαι πολύ συχνά τι συμβαίνει όταν μεγαλώνουμε. Δεν ξέρω τι πάει λάθος στην εκπαίδευση μας και στον τρόπο που ζούμε, σίγουρα πάντως κάτι πάει λάθος» ανέφερε μεταξύ άλλων.
«Νομίζω ότι ζούμε μια πολύ περίεργη εποχή, εμένα με τρομάζει φοβερά όλο αυτό που συμβαίνει. Δεν είμαι αισιόδοξη ούτε ως προς την ανθρώπινη φύση ούτε ως προς τις κοινωνίες ούτε ως προς τον τρόπο που ζούμε». πρόσθεσε.
«Σαν τηλεθεάτρια δεν έχω πολλή σχέση με την τηλεόραση. Βλέπω λίγο από τις σειρές τις ελληνικές που γίνονται, γιατί θέλω να έχω μια εικόνα. Αυτή την περίοδο προβάλλεται και ο Όρκος, μια σειρά για την οποία έχουμε τελειώσει τα γυρίσματα και την απήλαυσα πολύ και κάνω γυρίσματα για τους νέους Μαύρους Πίνακες» είπε η Λένα Παπαληγούρα.
Δείτε εδώ το βίντεο:
«Έχω υπάρξει σε κακοποιητική σχέση»
Η Λένα Παπαληγούρα μίλησε στο περιοδικό Glow και η συνέντευξή της αφορούσε τις κακοποιητικές συμπεριφορές γενικότερα, αλλά και την ζωή και την οικογένειά της.
«Η βία ανέκαθεν υπήρχε, δεν είναι νέο φαινόμενο. Σε κάποιες κοινωνίες, κάποιες εποχές, το να ασκήσει βία ένας άντρας στη σύζυγό του ήταν μάλιστα οριακά αποδεκτό. Και κακοποιήσεις υπήρχαν και βιασμοί. Ευτυχώς, η κοινωνία πλέον δεν είναι αδιάφορη, αλλά ευαισθητοποιημένη.
Υπάρχει χώρος και τρόπος, ώστε τα θύματα να βγουν και να μιλήσουν, να γίνουμε γνώστες τέτοιου είδους περιστατικών. Αλλά, ας μην κοροϊδευόμαστε, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε μέχρι να διατυμπανίσουμε ότι υπάρχει ισότητα.
Η οικονομική δυσπραγία, ο εγκλεισμός της πανδημίας, η απομόνωση των ανθρώπων, έχουν οδηγήσει σ’ έναν κύκλο βίας με μεγάλες προεκτάσεις, και θεωρώ ότι δεν υπάρχει γυναίκα που να μην έχει βιώσει ανάλογα περιστατικά: από τα πειράγματα στον δρόμο -το “πέσιμο”- μέχρι την απειλή.
Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει κι η παράμετρος της τύχης, γιατί είναι σημαντικό σε ποια στιγμή σε πετυχαίνει ένα κακοποιητικό πρόσωπο. Δεν αναφέρομαι μονάχα σ’ έναν βιασμό, αλλά μπορεί να σου προκύψει μια τέτοια σχέση σε μια ευάλωτη περίοδο της ζωής σου.
Σίγουρα υπήρξε κάποια εποχή που κι εγώ άφησα περισσότερο ανοιχτή την “πόρτα” μου και εισχώρησαν άνθρωποι περισσότερο απ’ όσο θα ήθελα. Δεν έχω υποστεί σωματική βία, αλλά ίσως έχω υπάρξει σε κακοποιητική σχέση. Την ψυχολογική βία που υπέστην εκείνη την περίοδο δεν την αντιλαμβανόμουν και την κατάλαβα πολύ καιρό μετά.
Κι επειδή όλα “γράφουν” μέσα μας, έκανα κι εγώ την ψυχοθεραπεία μου. Μπορείς να αντιληφθείς τραύματα, να πρέπει να δουλέψεις επάνω σε αυτά ή να γνωρίσεις έναν άνθρωπο ο οποίος θα σ’ τα επουλώσει. Ψυχοθεραπεία έκανα για πέντε χρόνια. Την άρχισα μετά τις δυσκολίες σε μια σχέση που οδηγήθηκε σε χωρισμό.
Με βοήθησε πολύ, με έμαθα περισσότερο, “μετατοπίστηκα” σε αρκετά θέματα. Και καλό είναι να περνάει ένας άνθρωπος από αυτήν τη διαδικασία πριν κάνει οικογένεια, γιατί οι γονείς φορτώνουμε στα παιδιά μας πράγματα που κουβαλάμε ερήμην μας. Ας είμαστε λίγο πιο υποψιασμένοι, για να μη μεταφέρουμε σε αυτά όλες μας τις ελλείψεις», ανέφερε χαρακτηριστικά η ηθοποιός.
Όσον αφορά τον σύζυγό της και τα παιδιά της, είπε: «Από μικρή δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς οικογένεια. Επίσης, δεν ήθελα παιδιά χωρίς έναν σύντροφο στο πλευρό μου. Σαφώς κι είναι θεμιτό για έναν άνθρωπο να θέλει να βιώσει τη μητρότητα ή την πατρότητα χωρίς να βρίσκεται αναγκαστικά μέσα σε μια σχέση, αλλά εγώ το είχα αλλιώς στο μυαλό μου.
Όταν γνωριστήκαμε με τον Άκη, η θεωρία έγινε επιθυμία. Ήθελα να το ζήσουμε μαζί. Ευτυχώς, το ήθελε κι εκείνος. Για μένα, αν δε μοιράζεσαι τη ζωή σε επίπεδο συντροφικότητας, μητρότητας, φιλίας, δεν έχει νόημα»
